TWENTY FIVE

“Nag-iisip ka ba, ha? Bakit mo naman sinabi sa mga pinsan mo ang bagay na ‘yon?”

Padabog akong naglakad kasabay si Dylan nang makalayo na kami sa mga pinsan niya. “Dapat sinabi mo muna sa akin na sasabihin mo sa kanila para naman napaghandaan ko o kaya nakaisip ako ng pupuwedeng irason. You’re being unfair, Dylan. Puwede na yata akong magtayo ng flag pole dahil isa kang dakilang red flag,” inis na dagdag ko pa.

Dylan put his hands onto his pockets before he glanced towards my direction. “I just told them the truth, what’s wrong with that? Kaia, my cousins are hella smart… I’m sure if I didn’t tell them, sooner or later, they’ll find out about us in no time,” kaswal na sambit niya kaya’t malakas akong bumuntong hininga.

“Kahit na, dapat sinabi mo pa rin sa akin. Hindi ‘yong gumawa ka kaagad nang desisyon nang hindi mo ako sinasabihan. Una, sinabi mo kay Lola ang tungkol sa atin noong nasa probinsiya tapos ngayon naman, sinabi mo rin sa mga pinsan mo. Ano? Sasabihin mo na sa lahat, gan