Chapter 37

"Are you happy with my surprise, Tita?"

I couldn't describe the fear in Tita Azon's face as soon as she realized that the woman in the wheel chair is alive. She tensed and paled, para siyang nakakita ng multo..buhay na multo. Kung pwede lang siguro na tumakbo ito palabas ginawa niya na. But she can't do that 'coz my husband's men were already down stage.

Her mouth parted as she looked at me. Nawala ang kaninang kumpyansa at yabang niya sa sarili. Pati si Tito Art na paiyak-iyak pa kanina parang natuklaw ng ahas. Ah hindi pala dahil siya pala mismo ang ahas. Ang anak naman nilang si Ariella, biglang nawala yung angas niya, namumutla din ang mukha nito. Hindi ko alam kung takot dahil sa kaalamang buhay ang mommy at daddy ko o sa katotohanang alam niya ang ginawa ng mga magulang niya? And this could be their end.

"What? You're not surprised, Tita, Tito? Did I fail?" Kunwari malungkot kong tanong.

Hindi pa rin gumagalaw si Tita Azon at Tito Art kulang ang salitang gulat para ilarawan ang