Kabanata 125

Hope Point Of View

Naalipungatan ako nang madaling araw dahil sa pag ungol ni Yuan. Hindi dahil may ginagawa siyang kababalaghan kundi nananaginip siya.

"Uhmm.. Y-Yam? Anong ginagawa mo rito? Akala ko ba patay kana?" hindi makapaniwalang sambit ni Yuan. Bakas sa mukha niya ang labis na pagka-gulat.

Pinag mamasdan ko lamang siya sa kanyang pag tulog. Pero habang pinakikinggan ko ang mga sinasabi niya nasasaktan ako. Pakiramdam ko unti unti akong dinudurog. Bakit ganoon? Akala ko noong una ayos lang na wala na yung babaeng karibal ko. Dahil wala na naman siya sa mundo. Pero ang hirap pala kapag nasa sitwasyon kana, iyong ikaw yung nasa tabi pero iba yung bukang bibig at hinahanap.

Aminadong nararamdaman ko na mahal ako ni Yuan sa mga araw na mag kasama kami. Pero, ang hirap palang mag panggap na masaya. Kaya lang mas mahirap maging totoo habang nasasaktan.

Kaya minsan napapaisip ako. Lalo na kapag sobra na, iyon yung uupo ka sa isang sulok at tatanungin mo nalang ang sarili mo nang: