Kabanata 159

Natagalan iyong Mekaniko sa pag dating. Dahil hanggang ngayon ay napaka lakas pa rin ng ulan. Pinaka ayoko talaga sa lahat ng panahon ay ang maulan. Bukod sa nakaka lungkot ay ang hirap rin kapag may lakad ka or pauwi ka. Especially sa mga walang payong at mga taong papasok sa school or sa trabaho.

Hassle masiyado.

Binitawan ko ang pagkaka-yakap kay Yohann nang higitin ako nito at yakapin. Doon ko lang narealize na parang sobrang init ng singaw niya.

"Hey, are you okay?" nag aalala kong tanong.

"Hmm.. Paano nga kaya kung mag kasing edad tayo? At ikaw iyong nauna kong nakilala? Talaga bang hindi ako masasaktan?" kuryoso niyang tanong. Lumakas ang kabog ng aking dibdib sa tanong niyang iyon. Sino ba namang hindi kakabog ang dibdib kung crush mo ang mag tatanong sa'yo ng ganiyan?

"Oo. Kung ako lang sana iyong nauna." sambit ko. Niyakap niya ako lalo.

"Do you believe in Destiny?" tanong niya.

"Yes, naniniwala ako roon. Tadhana ang mag de-decide kung sino ang makikilala natin pero tayo pa