Kabanata 37

Nung makilala ko siya. Akala ko malabo siyang maging akin. Nakita ko kung gaano siya kasaya sa piling niya.

Kung anong klaseng ngiti at tuwa ang nakikita ko sa tuwing kasama niya siya.

Yung mga araw na hanggang tingin nalang ako.

Bagay na bagay nga sakin yung TALA - Kawayan Part 2 na kanta.

Akala ko hanggang kaibigan nalang kami.

Di ko akalaing darating ang araw na magiging akin siya.

Darating ang araw na mahihigitan ko yung pagpapasaya niya sakanya. Diko akalaing mamahalin niya rin ako gaya ng pagmamahal ko sakanya. Tadhana na mismo ang gumawa ng paraan para maging nakatadhana kami. Sobrang saya ko sa mga oras at araw na kasa-kasama ko siya. Hindi siya umaalis sa tabi ko. Iniintindi niya ako.

Sabay kaming lumaban. Di ko akalaing. May malala na pala siyang dinaramdam.. Nakakabigla. Nadurog talaga ako ng mga oras na bawian siya ng buhay sa harapan ko.

Buti nalang nasabi ko rin sakanya kung gaano ko siya kamahal. Wala akong pinagsisihang minahal ko siya ng ganoon. To the point na