Maaga pa lang maingay na sa dining area. Busy si Angelo sa pag-aasiko sa pagkian ng mga bata at mga bata naman ay palaging excited kapag ganitong ang daddy nila ang naghahanda para sa kanila. "Good morning our beautiful Mommy." sabay nilang bati sa akin at dahil nakaupo na sila ako na ang lumapit sa kanila para humalik."Good morning, Attorney." Bati ni Mimi ang pinaka-matabil sa kanilang tatlo. "Blooming tayo araw-araw ah. Iba talaga pag nadidiligan..." What the hell, Mimi? "...ng pagmamahal Attorney. Wag po tayong dirty minded, may mga bagets po." aniya at nakipagsikuhan pa sa mga kasamhan niya. "Sana all may nagdidilig." I glared at them. Since when pa naging ganito ang mga bibig nila?"Si Ate Attorney, parang ano...""Stop teasing my wife ladies. Wala pang diligang nagaganap." Isa ka pa! Kunot noo akong tumingin sa kanya pero nagpapa-cute itong ngumiti sa akin. "Good morning, my Angel. What do you want? Coffee, tea or...""Me?" the girls said in unison. "Ay joke lang po At
"Good morning, Angel!" Angelo's cheerful voice stopped me. Malawak ang ngiting bungad nito sa akin. Gulat akong napalingon sa kanya, akala ko nasa pool ito kasama ng mga bata. Late akong bumaba ngayon dahil late akong nagising sa dami ng papeles na ni-review ko kagabi. Nag-overtime ako dahil sa makalawa na ang alis ko papuntang Pilipinas. Madami akong inaral sa mga bagong negosyo ni Papa doon. "I cooked breakfast for you today. The kids are done eating, nasa pool sila kasama ng mga Ate." He said. Hinawakan niya ang siko at inalalayan ako paupo. Ang daming pagkain na nasa hapag at halos lahat mga paborito ko. May sinangag na kanin, ham, bacon, corned beef, egg at madami pa. Meron ding sliced fruits at fresh orange juice. "Bakit ang daming pagkain? Anong meron?" pormal kong tanong pero ngumiti lang ito sa akin. Napansin kong nakaayos ito ngayon. He's wearing a white dress shirt tucked on his black slacks. His hair is neatly combed. Mukhang may lakad siya ngayon at maagang nag-ayos.
It's been a while since he last celebrated his birthday, but now that he did ito pa ang nangyari. How insensitive of me?Hiyang-hiya ako kay Tita nung inamin kong nakalimutan ko ang birthday ni Angelo. Naiyak pa ako habang nagpapaliwanag sa kanya pero inunawa pa rin niya ako. Palagi na lang nila akong pinagbibigyan at iniintindi. Slowly I became someone I never wished to be. I became the person I hated the most, selfish, self-centered and full of hate. Puro nalang ang sarili ko ang aking iniisip. Ang galit ko na lang ang palagi kong inuuna. This is not what I wanted. Kailanman hindi ko pinangarap na maging ganito pero ngayon pati ako hindi na kilala ang sarili ko. Nilamon na ako ng sarili kong galit at hindi ko namamalayan na pati mga anak ko ay nadadamay na. Ako na ina nila na dapat pumoprotekta sa kanila ang dahilan kung bakit sila nalulungkot ngayon. "Is this what you really wanted, Ezra?" I whispered to myself. Marahas kong tinanggal ang luha na nag-uunahan sa aking pisngi. "D
"Will you marry me again, Angel?" he mumbled. "This time no more running, no more hiding. I will make everything right."He planted a kiss on the side of my lips and before he could deepened the kiss marahan ko na siyang tinulak palayo sa akin. Nakanguso itong tumingin sa akin pero seryoso lang akong tumingin sa kanya."We will marry in front of the people we love, in front of our parents and in front of our three adorable angels." he said but I remain looking at him."I want to show the world that I am not imagining things. That I really have a drop dead gorgeous wife and three wonderful and smart babies who look exactly like me." nagmamalaki pa itong ngumiti sa akin. "I want to prove them that with strong faith in God nothing is impossible. I only prayed for my babies but God granted my request. He made my wish come true. Saktong dasal at tiwala lang talaga. "Still no reaction from me. Sinadya ko pang gawing mas seryoso at nakakatakot ang tingin ko sa kanya. Matagal itong tumitig s
Ang buhay ng tao ay nakabase sa dignidad pero sa mga oras na to parang nawala lahat ng dignidad na pinakaingat-ingatan ko. "Tito Pogi, it's not the proper way to roar..." That is my Tressa Monica's voice. Kung pwede lang tumakbo ako pabalik sa silid ko ginawa ko na. Nasa gitna pa lang kami ng hagdanan dinig ko na ang pagbibida ni Monica sa harap ng mga kaibigan ni Angelo."Again! Again, baby girl." that's Kuya William."You're so kulet po, Tito Pogi. I won't repeat anymore.""Ang hina kasi ng pick-up ni Tito Gaden eh.""Sige na ulitin mo na ang kwento mo sa amin kanina. Wala pa kasi ang ibang Tito kanina eh, di pa online. Ganito bah? Paano nga ulet?" Si Kuya William na ayaw talaga tantanan si Tressa."Rawrrrrr! Rawwrrrr!"" Muwestra ni Tressa sa kanila, malakas na nagtawanan ang mga kaibigan ni Angelo. " This is what my daddy did last night." Lumuhod pa ito sa sahig at itinukod ang dalawang kamay para ipakita sa mga Tito niya kung paano ito ginawa ng daddy niya. Nasa gitna si Tress,
Warning: Striktong Gabay at Patnubay. Leonne Angelo and the babies in-progress! Sa mga ayaw madumihan ang pag-iisip. Skip nalang muna. ______________________________"Wait!" Mabilis kong putol sa kanya. Nagtataka ang mga mata nitong tumingin sa akin. Akala niya siguro hindi ako papayag sa hinihiling niya.Sinong hindi, eh, halos magwawala na si keps dun sa baba?But we have to make sure that the doors were locked at baka bigla na lang sumulpot ang mga bata. Mahirap maghanap ng palusot lalo na at sobrang daldala ni Tressa. "Lock the door first.""Oh fuck! Thanks for reminding baby, baka mamaya niyan hindi n role play ang maidahilan mo."See? Mabuti nalang talaga at pinigilan ko siya. Mabilis itong bumaba sa kama at ni-lock ang connecting door pati ang main door ng silid namin. It's still four in the afternoon, dapat sa mga oras na to nagme-meryenda kami doon sa baba pero itong si Angelo iba ata ang gustong kainin. Ikaw ba Ezra Monique, hindi?I was looking at Angelo when he is locki
I feel sad that we had to leave New York. Sa ilang taon kong paninirahan dito kasama ng mga bata ay tinuri ko na rin itong tahanan. Marami akong nakilala, marami akong naging kaibigan. Mga taong tumulong sa akin na bumangon nung panahong akala ko hindi na ako makakabangon pa.Dito sa New york natutunan kong lalong palakasin ang sarili. Natutunan kong kalimutan ang mga masasakit na pangyayari sa buhay ko. Dito sa New York natuto akong bumangon at buuhin ulit ang sarili ko. This has been always my second home. Kaya hindi ko maiwasang malungkot. Pati ang mga bata alam kung nalulungkot din. Dito na sila lumaki, dito na sila nakahanap ng mga kaibigan. Our family is here. Our life is here. Akala ko noon dito na ako tatanda kasama ng mga anak ko. Pero minsan talaga may mga pangyayari na hindi natin inaasahan. May mga bagay na kahit anong pilit nating kalimutan, pilit iwasan pero muling ibabalik at pilit na binabalik ng tadhana. Just like my Angelo. Years passed, things changed. Akala ko b
Pinakamahabang chapter so far, equivalent to three chapters! Hindi ko alam kung paano putulin sa dami ng gusto kong ganap. Hahaha! Kaya nilagay ko nalang lahat sa isang chapter, kayo na bahala! Pambawi ko na rin sa hindi pag-update kahapon. Enjoy mga Langga. I would love to read your comments below!________________________________________Monday came. As planned, all members of the board , share holders and investors were invited to welcome the new CEO of UDT Torre Group of Companies. The company was re-branded after my father acquired the biggest share and he named it after my triplets, Uno, Deuce and Tressa. Supposed this meeting will be attended by my father, Signore Flavio Torrecelli as the new CEO. But after days of discussion he changed his mind and transferred the leadership and ownership to me 'coz he will focused on his other businesses in Italy and other countries.Not only that. Since I'm the only daughter, my father made ready his last will. All other businesses owne