Chapter 5 The Unexpected Pregnancy
(Sayruz POV)
Bumukas ang elevator at tumampad kaagad sa paningin ko ang babaeng napakaraming dala. May dumaang mga lalaki sa kanya, at mga bastos, ni isa wala man lang tumulong sa kanya. Anong klase silang mga lalaki. Bwisit.
Nang kukunin ko sana ang pansin ng mga bastos ng biglang nawala sa balanse ang dala ng babae dahilan upang sinalo ko siya bago pa man ito bumagsak sa sahig. Ngunit di ko inaasahan na ang mukha niya… pamilyar sa akin. At di ko rin inaasahan na muling magku-cross ang landas namin. Sa katunayan nga… di ako pupunta dito, kung di lang dahil sa pangungulit nga ng matanda. At kung may anong enerheyang humihila rin sa mga paa ko.
Pero ang di ko maintindihan… Kung bakit ng makita ko mukha ng babaing ‘to… ay parang napawi ang uhaw ko sa loob nitong nakaraan na buwan. Natatawa ako sa sarili ko. Ngunit ang babaing ‘to ngayon… wala ngang ma
Chapter 6: Escaped(Angie POV)Easter Sunday, at nasa parke ako. Masaya ang mga bata na nagtatakbuhan at abala magsihanap ng mga nakatagong itlog. Meron akong dalang basket, at di ko maintindihan kung bakit parang kasali ako sa larong to. Hangang sa may nakita nga akong itlog. Kinukuha ko ang pansin ng ilang bata para ituro ang itlog na nakikita ko, ngunit sadyang hindi ata nila ako napansin. Kaya lumapit na lamang ako at aktong pupulutin ko ng biglang inunahan ako… Umangat ang paningin ko kung sino man ang pumulot…Isang lalaking matipuno… at talagang pamiliar sa akin. “Sa tingin mo, kailangan mo ba talaga ng itlog na’to?”At naalala ko ang mukha niya… Yung stranghero! Ngumisi siya sa akin at bakas sa mukha niya na hindi siya natutuwa sa nangyayari.Kaya bigla na lamang ako napabalikwas ng bangon… Naghahabulan ang aking hininga dahil nga sa mga mata niyang nakakamatay.Ng
(Angie POV)“Anong resulta?”Parang pinaglalaruan ng kaba ang puso ko.“Master Sayruz, Madame Sunshine… Sumailalim sa mahigpit na pagsusuri ang dugong kinuha namin kay Ms. Reblando, at ang resulta…” Biglang hinablot ni Sayruz ang folder na hawak ng doktor…“Pa-suspend masyado kayo.”“Tsk! Ikaw tong patagal masyado Sayruz. Ano ba ang sabi riyan?” Binuksan ni Sayruz ang folder…“Positive.” Parang binasa lang niya… At si Grandma sa narinig niya sa sariling apo… biglang tumalon sa tuwa at tumakbo sa kinalalagyan ko para yakapin ako. Habang kami ni Sayruz… nagkatitigan. Parang hindi pa nga pumapasok sa isipan niya na buntis ako. Hangang sa nabitiwan niya ang folder, at natawa na parang hindi siya makapaniwala.“Sigurado ba kayo?!” Harap niya sa mga doktor… Natahimik ang mga ito, at lumingon ulit s
Chapter 6 (3) Escaped(Angie POV)Pero ng umangat ang paningin ko sa kanya, nakangiti ito sa akin. Diretso siyang nakatitig sa aking mga mata. Parang dismayado siya dahil nga sa sitwasyon ko ngayon. Ngayon paano ko naman sa kanya mapapatunayan na magiging ayos lang ako, kahit wala siya sa tabi ko?Bawat apak ng kanyang mga paa, halos masilaw ako sa flash ng camera… Di ko na maintindihan ang mga sinasabi ng reporter, at nanatiling pinipigilan sila ng mga tauhan ni Sayruz. Nang makarating siya sa harapan ko… Masuyo niyang inilapit sa mukha ko ang kanyang daliri para lang, alisin ang buhok na gumugulo sa mukha ko at ipitin ito sa aking tenga. Hitsura ko, basang sisiw at nanliliit talaga ako sa aking sarili.At walang salitang lumabas sa bibig niya ng hinubad nito ang coat niya, at nilagay sa magkabila kong balikat. Nagulat ako sa nararamdaman
Chapter 6 (4) Escaped (Angie POV) Di ko alam kung ano ang pinagtatawanan niya. Pero mas pinili ko na iyuko ang aking paningin at sumiksik sa pinakasulok ng sasakyan. Nahihiya ako sa kanya. Sobra. Ngunit alam kong mababasag ang katahimikan sa pagitan naming dalawa. "Pareho nating alam na aksidente ang nangyari diba? Malinaw na aksidente ang nangyari sa atin. Sinabi mo rin yun diba?" Tanong ni Sayruz pagkatapos ng malutong niyang tawa. Napatango ako bilang tugon kaagad. "May mga sarili tayong buhay Miss Angie, at di natin ito inaasahan na darating tayo sa buhay ng isa't-isa. Dahil sa nangyari maaring may masaktan tayo, kung pipilitin nga natin ang bagay na ito." Muli akong napatango. Naiintindihan ko siya. Sino ba ako para maging akin siya? Saka alam ko kung ano ang lugar ko. "Lalo na yung babaing minamahal ko at matagal ko nang hinihintay." Merong pilit na ngiti sa kanyang labi
Chapter 7 I Throw Him a Bones: A Smile and Node. Both Lies. (Angie POV)Niyayakap ako ng sobrang kaba at napakalamig na hangin. Tahimik na naghihintay sa opisina ni Michael dahil sa kanya ako pinasama muna ng boss niya."Miss Angie, anong gusto niyong inumin?" Napa-iling na lamang ako sa kanya. Halatang kahit siya natataranta sa nangyayari. Ngunit nilapag niya sa harapan ko ang dala nitong tray na merong cookies at tubig.Naupo at napapunas ng kanyang noo dahil sa namumuong pawis, kahit nga napakalamig naman dito sa loob ng opisina niya.“Ipinaghanda ko na rin sa sekretarya ko Miss Angie yung maari mong ipamalit sa basa mong damit. Baka sipunin ka niyan. Dadaan ka pa naman sa isang surgery.”Abortion. Bahagyan akong napapikit. Hindi ko yun hahayaan na mangyari. Walang mananakit sa anak ko. Andito lang ako para linisin ang pangalan ni Sayruz at hangang doon lang ang kaya kong gawin sa hinih
Chapter 8 A Mom Protecting Her Unborn Child(Sayruz POV)Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. Tumakas ang stranghera? Paano makakatakas ang stranghera sa mga tauhan ko?!"Lockdown the whole premises, Michael!" Dahil hindi ito maganda. Parang nagkamali ako sa pagkakilala ko kay Miss Angie. Ahahaha. Parang hindi naman talaga siya isang tanga. Gagamitin niya ang bata para malaki ang makuha niya sa akin.Kaya bigla na naman akong tumawa. Tawa na sagad nga akong naiinis sa natuklasan ko. She is a gold digger, F*ck!Pumunta kami sa Operation room, at nakita nga ng mga mata ko kung paano siya nakatakas. Sumama siya sa mga applikante na nagkataong lumabas nga sa banyo na hindi namamalayan ng dalawa kong tauhan na sumunod sa kanya.Magaling Miss Angie, pero sa tingin ko, magkikita pa tayong dalawa."CEO Sayruz Choi, naririto si Chairwoman Choi." Nanginginig na sinabi ni Michael
(Angie POV)Nahirapan akong tumakas pero pasalamat na lang talaga ng may nagsipasok na grupo ng mga applicanteng babae at sumabay ako sa kanila na hindi man lang napansin ng dalawang babae na nakabuntot sa akin.'Ayan baby, kahit ang Guardian Angel mo, willing ka na ring protektahan.'Maraming salamat.Nagmadali talaga akong lumabas sa gusali dahil alam ko agad akong hahanapin nila. Madilim na ang paligid at sa oras na ito nagsisi-uwian na ang mangagawa.Papara sana ako ng taxi ng maalala ko na wala akong pera at napakalaki ng laman ng ATM card ang dala ko. At biyaya yung isang parcel delivery van na nakabukas. Pumasok ako roon, at hangang maari isiniksik ko ang sarili. Napakadilim, lalo na ng sinarhan ang pinto nito. Umandar ang van at di ko alam kung saan ako nito dadalhin. Ngunit agad rin namang tumigil. Anong ibig sabihin nito?"Maaga dapat kayo bukas pumasok. Marami pang parcel ang kailangan natin ide
Chapter 8(3) A Mom Protecting Her Unborn Child(Sayruz POV)Akala ko ba nagkaintindihan na kami ni Angelica? Tss. Ang dahilan nitong pagtakas niya ay naisipan nga niyang may makukuha siyang mas malaki sa akin kapag pinagpatuloy niya ang kanyang pagbubuntis. A gold digger. F*ck!Ako mismo ang nagmaneho ng hinandang sasakyan sa akin ni Michael, at pinaharurot ko nga ang sasakyan. Nakasunod ang mga tauhan sa akin, at alam kong hirap na hirap silang sundan ako. Sa bilis ng pagpapatakbo ko, alam ko rin humahabol din sa akin ang kamatayan ko. Pero sa oras na ito kailangan ko isantabi ang bagay na yun, dahil di ako papayag na masira kami ng tuluyan ni Sasa.Kung sa pagmamaneho lang naman ang sukatan, talong-talo ko si Senen. Ilang ulit ko na ba siyang natalo sa karera namin. Dahil siguro hindi ako natatakot kay kamatayan at siya bilang doktor, inuuna parin niya ang kaligtasan. Kung may masama man