Chapter:Thirty two

Jade POV

Naka tunghay lang ako sa dalawa ba ngayon ay naka upo sa sofa,umalis silang walang gasgas ang mukha pero ngayon mukha silang ewan.

May mga sugat sa mukha nila tanda ng pakikipag ayaw nila.

Alam ko namang delikado ang mission nila kaya lang hindi ko pa rin maiwasang mag alala sa tuwing umaalis sila ng bahay. Kasi alam ko na pag balik nila paniguradong may mga nararamdaman silang sakit..

Pero hindi ko rin naman sila masisisi kong gusto nilang kumawala sa organization..

"Wala ka bang sasabihin man lang?" Nag aalalang tanong ni Cleo habang naka hawak sa nasaktang balikat.

"May dapat ba akong sabihin?" Balik tanong ko sa kaniya.

"Ah tingin ko kasi-"

"Mag iingat kayo sa susunod,ayaw kong makita kayong uuwi na puro pasa ang mukha,lalo kana Cleo,be thankful dahil wala si Shaine at umuwi sa kanila." Baling ko sa pinsan ko."ang gusto ko lang naman ay ang umuwi kayong ligtas at buhay." dugtong pa niya.

"Wag kang mag alala,sa susunod mag iingat na kami." Sagot ni Chantal.

"Dapat lang dah