KINABUKASAN.. Maaga akong umalis ng bahay at tulog pa rin si Monica, hindi ako makapaniwalang kasama ko na nga siya. Nag-iwan lang ako sticky notes at dinikit ko na sa refrigerator. Pag dating ko sa company diretso ako sa desk ko at himalang wala pa ang boss ko. Inayos ko lang ang mga ilang gamit ko at ang resignation letter ko. Mahihirapan kasi ako sa kalagayan ko kakahiya naman kung palagi na lang akong a-absent kapag masama ang pakiramdam ko. Ginugol ko muna ang nalalabing oras ko sa pag aayos at pag transfer ng mga gagawin ng bagong secretary nito. Nag inat-inat ako ng ulo ng maramdaman ko 'yong pananakit ng batok ko.Ilang minuto lang rin naman narinig ko ang glass door hudyat na dumating na ang boss ko. "Mara," naulinigan ko ang boses nito na tinatawag ako. Kaagad naman akong tumalima at naglakad patungo roon. Kumatok ako ng tatlong beses, bago ko narinig ang sagot nito; "Please, come in." Pumasok na ako sa loob at naupo."S-Sir, bakit po?" "Okay lang ba if you brewed my c
Matapos naming makapag check-up. Natutuwa ako sa nalaman ko na healthy ang ongoing baby ko. "Mara, kanina ka pa tahimik r'yan. May problema ka ba?""W-Wala naman Ace, naisip ko lang kung gaano kabait ang boss ko.""Si Mr. Forrester?" "Oo, kahapon kasi nagpaalam na sana akong magre-resign sa company, kaso pinigilan niya ako.""Huh?! Bakit mo naman ginawa 'yon. Hindi naman siguro sagabal kung magta trabaho ka pa rin sa company. Ayon lang extra careful ang bilin ni Doc. Pero, tama naman ang boss mo. Pwede ka naman mag stop mag work.""Paano ang gastusin naming magkapatid kaunti lang rin naman ang naiipon ko.""Ako ng bahala roon." "Hindi na Zach, nakakahiya na marami ka ng naitulong sa'kin. Tama na 'yon." ani ko. Totoo naman na nahihiya ako kay Zach. Lalo na't wala naman akong balak na sagutin siya. Lintik kasing puso ko napaka hirap turuan. Sakabila nang pagkawalay ni Ace sa'kin, parati pa rin siyang laman ng isip ko. Alam ko naman na hindi dapat. Pero, anong gagawin ko kung palagi n
BARCELONA SPAINKanina pa ako walang imik sa board meeting. Puro tango lang ako kanina. Kaya heto inaasar na naman ako ni Anderson. "Sir. Ace, mukhang wala sa board meeting ang isip mo kanina. Ano babae ba?""Huh?! What are you talking about, Anderson? May iniisip lang ako pero hindi babae." pagsisinungaling ko at sana nga lang hindi niya nahahalata."Okay!" Nauna akong naglakad palabas ng company. Gusto kong umuwi ng bahay para makapag relax. Mabilis akong sumakay sa sasakyan at wala pang isang oras nandito na ako. I need some cold water para naman mahimasmasan ako. Tinapat ko ang palad ko sa tinted mirror glass door at nag simula na itong magsara. Ibinaba ko lang ang attaché case na dala ko kung saan naroon ang ilang documents. Alam ko naman na malayo at lumilipad ang isip ko kanina. Hindi ko nga yata naintindihan ang mga sinabi nila at na present.Kanina pa rin ako parang ewan na pinapagalitan ang sarili ko. Hinubad ko na ang coat na suot ko, maging ang ilang bagay na suot ko k
THREE MONTHS LATERAkalain mo 'yon going 7 Months na ang tummy ko at two Months na lang lalabas na ang baby ko. Hindi na rin ako aasa na babalik pa ang Daddy ng anak ko. Nandyan naman si Monica at Zach para alalayan ako. Sa pag lipas ng panahon unti unti kung natutunang bigyan ng chance sa puso ko si Zach, pero hindi pa din naman naaalis sa puso ko si Ace. Siya pa rin talaga, kahit wala na akong balita pa. Maaga pa lang sinundo na ako ni Zach para ihatid sa pagpasok. Ayoko nga sana kaso mapilit ito kaya hinayaan ko na lang rin siya. "Good Morning, Mara." "Good Morning too, Zach. Ang aga mo yata, may lakad ka ba?" curios na tanong ko. "Ah! Wala naman, gusto lang kitang ihatid sa work mo.""Huh?! Ano, hwag na baka maabala ka pa at isa pa out of your way ang office ko. Mag taxi na lang ako, kaya ko pa naman." "Hindi. Nandito na rin naman ako kaya ako na mag hatid sa'yo." ani niya sabay tayo at lapit sa'kin. Hinawakan niya ang kanang kamay ko at dinala sa pisngi nito habang pinapa pu
Pala isipan pa rin sa'kin kung sino ang tumawag. Mag da-dalawang bwan na rin ang lumipas. Malapit lapit ko ng masilayan ang anak ko. Ngayon nga ay prenatal check-up ko at sasamahan ako ni Monica, dahil wala siyang pasok ngayong araw ng Sabado. Excited na nga siya na makita ang gender ng pamangkin niya na biglang laki. Maraming nagsasabi na kambal ang anak ko, pero iba ang pakiramdam ko hindil lang ito kambal sa likot nito parang tatlo ang nasa loob ng tummy ko.Habang naka upo ako sa sala at hini hintay si Monica. Bigla na lang nag ring ang cellphone ko at nang sasagutin ko sana ito ay biglang nawala. Pag check ko ng call registered isa itong roaming number, pero sino naman ang tatawag sa'kin thru overseas call. Baka nang pa-prank lang. Mabuti pa nga i-silent ko muna ang cellphone ko. While at Barcelona Spain. Kababa lang ng cellphone ni Ace. Tinatawagan niya si Mara, dahil kahit pitong bwan na ang nakakalipas si Mara pa rin talaga. Kahit anong supil niya sa sarili at puso si Mara pa
ONE YEAR LATER"Ladies and gentlemen, welcome to the Philippines. We are at Manila Airport. Local time is 10:30 a.m, and the temperature is 27'c.""I'd like to thank you for joining us on this trip, and we are looking forward to seeing you onboard again. Have a great day ahead."I keep calling Brown, sabi ko sunduin niya ako today. Ano na naman kaya ang ginagawang kababalaghan nito. Huwag sanang nang babae na naman 'to. Naku! Ewan ko na lang talaga. Maya-maya lang sinagot rin niya ang tawag ko. "Hello, boss. Nasaan ka na?" tanong nito."At the airport, Brown. Ikaw, nasaan ka na ba?" balik na tanong ko rito. "Sa Mansyon." "What? Anong oras mo ako pag hihintayin dito, huh!" inis na tanong ko. "Sir, pwede na ba akong umuwi?" pangungulit ni Moning. "Yes." "Anong, yes, boss." "Nevermine. If you can't do it, just call my other bodyguards available right now." ani ko."No! Need, boss--" "What?" Maya maya lang nakarinig na ako ng sigaw sa bandang kanan ko. "Welcome home, boss." sig
Naabutan ko siyang nag hihintay ng taxi sa labas. "Mara, wait. Long time no see. How are you?" tanong ko nang biglang humarap ito sa akin at pinagkatitigan ako ng tingin. "What?" naguguluhang tanong ko sapagkat hindi ko siya maintindihan sa mga kinikilos niya."Nevermine and please don't talk or follow me, understood?" "Why should I. Aren't you miss me?" tanong ko at sinadya kung ibulong ng malambing sa tainga niya. At alam kong nag dala ito ng sensasyon sa buong sistema niya."I dindn't miss you, not now and never. At isa pa parating na dito si Zacha. Mahirap na at baka mag pang abot pa kayo. Kaya layuan muna ako." mataray na sambit nito.Halos magpanting ang tainga ko ng marinig ko ang sinabi niya. Kaya naman hinila ko ang kamay nito at kinaladkad papasok sa kotse ko."Dam* you Ace Villa---" I didn't let her to finished what she's trying to say. Sinakop na nang labi ko ang labi niya na kay tagal kung inasam asam na mahalikan muli. Sa una ay tutol ito at maka ilang ulit niyang pin
KINABUKASANNagising ako na wala sa tabi ko si Ace. Nanaginip ba ako? Pinagala ko ang mga mata ko, hindi ko kwarto 'to. Totoo talaga ang nangyari kagabi, we almost make-out. "Ang rupok mo talaga, Mara." saway ko sa sarili ko. Bago pa ako ma baliw ng tuluyan dito at kinaka usap ang sarili ko bumangon na ako ng maalala ang anak ko. Si Monica lang ang bantay doon at hindi ko man lang siya na-i-text, sapagkat kinuha ni Ace ang cellphone ko. Ang gag*ng 'yon. Nilayasan ako pagkatapos akong buntisin, tapos ngayon babalik siya na parang walang nangyari. Naglakad na ako patungong pintuan at binuksan ito. Pababa na ako ng hagdanan ng mapansin kong may kayakap siya sa kabilang kwarto. Ang gag* talaga, may asawa't na lahat lahat nakikipag landian pa sa akin. Punyeta siya balak pa yata niya akong gawing kabit. Sa inis ko, ewan ko ba kung anong pumasok sa isip ko at dinaluhan ko siya ng batok. "Aray!" sigaw ni Ace. Natigil naman ang yakapan nilang dalawa na ang sakit sa mata. Laking gulat ko nan