"Hayy, grabe. Napagod ako sa mga sinakyan natin," usal ni Mama habang nag-iingat pala ng katawan.
Pumwesto si Dad sa likuran niya at hinilot ang likod nito. Napangiti si Mom maging ako ay napangiti rin dahil parehso lang din naman silang napagod pero nagawa pa niyang hilutin si Mom. I just find it cute.
"Hon, sa tingin ko mas mage-enjoy tayo kung papasukin natin iyon." Napatingin ako sa tinuro ni Dad.
Natawa ako sa hitsura ni Mom ng mapatingin ako sa kaniya. Kung si Dad ay takot sa mga heights, siya naman ay sa mga multo. Paano ba naman, gustong pasukin ni Dad ang horror house. Sa akin naman ay walang problema, at saka hindi naman sila mga totoo kaya bakit ako matatakot?&n
Third Person POVNarinig ni Steve ang paghikbi ni Angelica kung kaya't napatingin siya rito. Nakatingala ito ngunit nakapikit at hinahayaan lamang na bumagsak ang mga luha niya. Hindi alam ni Steve ang gagawin dahil ngayon niya lamang nakasama si Angelica at lumuluha pa.Gusto niya yakapin si Angelica, pero nag-iisip siya na baka magalit lamang ito at magulat na lamang na nakabulagta na siya. Ayaw naman niya iyon mangyari."Hoy, Manang! Pangit mo naman ka-bonding, ako 'tong dapat magda-drama, e," pabiro niyang usal.Pinunasan ni Angelica ang kaniyang mga luha at matalim na tumingin kay Steve. Tila hindi ito galing sa iyak dahil wala man lang bakas ng pamumugto ng kaniyang mga mata. Imbis na matakot ay natawa
Tahimik na naglalakad si Venuz papunta sa mini gazebo nila sa kanilang eskwelahan, sa katanuyan ay ngayon niya lamang ito napuntahan at nakita niya lamang ito habang naglalakad siya'y naglilibot-libot muna. Hindi naman kasi siya madalas maggala sa kanilang eskwelahan."Ang tagal naman ni Angelica," turan niya sa kaniyang sarili.Pagkarating niya sa gazebo ay nilabas niya muna ang kaniyang laptop at umupo na. Tahimik lamang siyang nagtitipa sa kaniyang laptop."Hoy!" Halos malaglag ang puso niya sa biglaang pagsulpot nila Trixie sa lugar."Sira ka! Bakit naman kayo nanggugulat?!"
"Please...don't cause any trouble here."Agad na napatingin si Angelica sa kamay na humawak sa kaniya, marahas niya itong tinanggal sa pagkakakapit sa kaniyang bewang. Para sa kaniya ay wala siyang panahon sa mga ganoong eksena."Really? Right in front of me?! Nice, Kurt," sarkastikong usal ni Alex sa dalawa."Why? We don't have any feelings for each other, remember?" Hindi makapaniwalang napatingin si Alex kay Kurt.Hindi niya akalain na magagawa nitong isiwalat ang tunay nilang nararamdaman sa isa't-isa. Tanging alam ng mga estudyante sa buong eskwelahan ay engaged at gusto nila ang isa't-isa. Halos malaglag ang panga ng kanilang mga kak
Isang malaking pagsabog ang nangyari sa field ng kanilang unibersidad. Buti na lamang ay walang mga estudyante ang nakatambay sa lugar ng mangyari iyon pero hindi pa rin nakaligtas ang mga ibang malapit sa pagsabog.Ang mga bintana ng mga silid ay nabasag, break time nila ng mangyari ang aksidente. Kaniya-kaniyang takbuhan ang mga estudyante, ang mga iba rito ay gusto ng makalabas ngunit hindi sila pinapayagan ng mga lalaking hindi nila kilala. Hindi rin nila magawang umakyat ng bakod dahil sa taas ng pader nito. Marami na ang nagsisi-iyakan at nagwawala.Ang grupo ng Vermin kasama si Venuz ay tumakbo papunta sa pinanggalingan ng pagsabog. Nagulat na lamang sila dahil may mga kalalakihan na nagsisidatingan, may mga hawak itong baseball bat. Ang iba sa mga kasamahan nito ay nakikipagbuno sa
"Boss, parang hindi nauubos mga kalaban natin."Isang suntok ang pinakawalan ni Steve dahil sa inis niya sa mga kalaban."Yes, and this is really a f*ck*ng sh*t!" bulalas ni Kurt at bininyagan rin ng isang suntok ang kalaban niya."Kurt, mukhang hindi butcher ang mga gag*ng 'to."Kapit ni Romnic ang isang lalaki at sinusuri ang balat nito sa katawan. Kahit anong hanap niya ay wala siyang makitang marka sa kahit anong parte ng kayawan nito."Paano mo nasabi?" untag ni Steve at lumapit sa hawak ni Romnic."Walang marka sa katawan."
Sa kabilang dako naman ay may isang babaeng sopistikada kong tignan. Galit ang mga mata nitong nakatingin sa kaniyang tauhan na nasa harapan niya."Hanggang ngayon ay hindi niyo pa rin matunton ang eskwelahan ng babaeng iyon?!" nanlilisik ang mata nito sa galit."Hindi po talaga, Boss. Pero ginagawa naman namin ang lahat para matunton ang lugar na iyon."Napahampas ito sa kaniyang lamesa at kinuyom ang kaniyang kamao. Nanggigil siya at gusto na niyang patayin ang tauhang ito pero hindi pa niya magawa dahil ito lamang ang taong maaasahan niya sa ganitong bagay."Paanong ginagawa niyo ang lahat?! Ni isang hibla ng buhok o ni isang estudyante mula sa eskwelahan niya, hindi niy
Sa pag-alis ni Angelica mula sa condominium ay dumiretso siya sa isang mall at may kinita lamang na isang tao."Nabili mo ba lahat inuutos inuutos ko?""Oo. Nandito na lahat at kumpleto na rin iyan." Tumango naman siya at tinignan ang mga paper bag at supot na naglalaman ng mga pagkain, damit at sapatos."Okay na ito. Mabuti naman at wala kang nakalimutan.""Pwede ba 'yon, alam ko naman baka bala ang sumalubong sa akin pag hindi ko nabili ang mga 'yan." Natatawang usal ng kaniyang kasama.Napangisi lamang siya rito at nagpaalam din agad na umalis. Pero bago iyon tinulungan muna siya nitong ilagay ang mga pinamili sa compartment ng sasakyan
Tila nakahinga naman ng maluwag si Dexie matapos ang usapan nila ni Angelica."Sana ay mapa-aga ang pagdating ni boss," usal niya sa kaniyang sarili.Nasa clinic siya ngayon at tumutulong sa mga nasugatan. Hindi pa siya makatulong sa ibang mga estudyante na nakikipaglaban dahil masyado pa siyang abala sa dami rin na sugatan.Samantalang si Venuz ay kasama niya ng muli sila Kevin at James."Saan ka galing?""Ano kasi...may tinulungan akong babae. Mukhang takot na takot, kaya dinala ko muna sa clinic para kumalma.""Mabuti na lang ay wala kayo nakasalubong na