Third person's POV
Pagkatapos ng pag-uusap ni Kairo at Elona ay bumalik na agad ang dalagita sa kaniyang dormitoryo. Habang si Kairo na man ay pabalik-balik sa kaniyang kina lalakaran at parang hindi ito mapakali.
'That's impossible...I already told Miss Scott to erase her memories, then how?'
Piping kuwestiyon ni Kairo sa kanyang isipan. Natigilan na lang si Kairo sa pag-iisip ng ma-a-lala din niya 'yong gabi na nakita niya si Elona na naka handusay sa gitna ng malaking field dito sa paaralan.
"Unless...it doesn't really work on her?" hindi rin siguradong turan ni Kairo sa kanyang sarili. Napatayo na lang agad si Kairo at dumiretcho na lang sa kaniyang kama at isinalampak ang sarili niya doon.
"Whatever, it doesn't really concerns me." ipinikit na niya ang kaniyang mga mata.
Sa kabilang dako naman...
"Ang bigat ng katawan ko," mahinang napa daing si EL nang sumakit na na man ang kanyang ulo. Napapansin din niyang palagi na lan
Handa na sana niyang atakihin ang guwardiya ng bigla na lang may tumakip sa kayang bunganga mula sa likuran dahil upang magpumiglas agad ang dalaga."Shhh, quiet." biglaang turan ng isang baritonong boses na alam na alam ni Elona kung kanino galing iyon, kay Kairo. Nanginginig na napa tango-tango naman kaagad siya. Napahawak na lang din si Elona sa kamay ni Kairo kasabay nito ang pagpikit niya ng kanyang mga mata dahil sa takot at bilis ng tahib ng puso niya ngayon.'Bakit pa kasi lumabas ako!'Naka hinga naman kaagad ng maluwag si Elona ng lumayo na ang guard malapit sa kanilang p'westo at dumiretcho na ito sa kabilang dormitoryo. Napa upo na lang siya sa malamig na lupa habang nanginginig pa rin ang kaniyang mga tuhod."What the hell, are you thinking Miss Santiago? Are you out of your mind!?" malakas na sigaw ni Kairo sa dalaga kasabay nito ang pag tayo ng binata.Hindi naman kaagad naka sagot si Elona dahil hindi niya akalaing tot
Lavisha's POV["EL! Gumising ka!" Malakas na sigaw ko. Pagbabayaran niyo talaga 'toNapa tingin na lang ako kay Kairo. "Ano? mag titinginan na lang ba tayo?" mataray na turan ko sa kaniya.Kahit kailan talaga walang silbe itong Kairo Dankworth na 'to, jusko."Erase her memories." Napa tigil na man agad ako sa aking ginagawa at marahas na napa lingon sa gawi niya."Seryoso ka?""Just do it. I don't know what his plans, but... let's trust him this time." napa ngiti ako ng palihim. 'Malaki talaga tiwala niya sa kanya huh?'"Okay," simpleng tugon ko. Inilagay ko na ang aking kamay sa ulo ni EL, kasabay nito ang pag bangit ko nang mga katagang kahit na si Kairo ay hindi ito maiintindihan."Geshiè rsa èkningre kora pseah ènrokièl skîbetch." pagkatapos kong bangitin ang mga katag
Elona’s POVTulala akong lumabas sa silid aklatan hanggang maka rating na lang ako sa dormitoryo. ‘Ano ‘yon? Na mi-milik mata lang ba ako?’ Hindi ko pa rin makalimutan ang klase ng tindig niya, hindi ako maaaring mag-kamali. Siya ang may gawa no’n sa akin.Wala sa sariling kinuha ko ang susi sa aking bag ng maramdaman kong na sa kamay ko pa rin pala ang libro hna hi-niram ko kanina.Nako patay! Kailangan ko ‘tong ibalik!’ Akmang pupunta na sana ako pabalik sa silid aklatan ng bigla na lang bumuhos ang napakalakas na ulan.Napatigil agad ako at nakangiting inilahad ang aking kanang kamay upang doon bumagsak ang mga butil ng ulan. ‘Ang lamig!’Naka pikit kong dinama ang malakas na buhos nito kasabay ang pag-angat ko ng aking mukha sa kalangitan habang naka pikit pa rin ang aking mga mata.Kahit gaano man ka hirap ang buhay ko noon sa kamay nila tita, na gagawa ko pa rin namang ngumiti
Sakto na man na nakapasok na ang mga Eudaemonia sa kanilang bahay at walang sire-siremonyang sinaksak sa puso si Victoria mula sa likuran nito. Napa handusay na lang ang kanyang wala nang lakas at naghihingalong katawan katapat katapat ng wala nang buhay na katawan ng kaniyang minamahal na si Gatlin.Napa ngiti ng mapait si Victoria. “Siguro nga i-ito ang sinasabi ng matanda sa akin noon… n-na ito ang magiging parusa ko b-balang araw,” na hihirapang saad nito bago na lagutan na nang hininga.]Wala sa sariling napahawak ako sa aking pisngi. ‘Bakit umiiyak ako?’ Pinahid ko naman agad iyon at binuklat na ang kasunod na pahina pero wala man lang akong ma hagilap na kahit ni isang letra.“’Yon, na ‘yon? Hindi man lang sinabi ang pangalan ng kanilang anak? O, buhayin man lang ang hari gamit ang mga kapangyarihan nila para mag higanti? Kahit i-paliwanag man lang kung paano na punta si Victoria sa mundo nila?Seryoso?&rdqu
Elona's POV"Miss Santiago." naka tingin lamang ako sa gilid ng bintana ngayon. Ang ganda kasi ng panahon...ma kulimlim."Miss Santiago!" napa tayo naman agad ako sa aking kinauupuan dahil sa sobrang gulat. "Y-Yes Sir?" nauutal kong turan. Pinag tawanan naman agad ako ng aking mga kaklase pero si Lavisha ay seryoso lamang na naka titig sa akin.Napa iwas kaagad ako ng tingin sa kanya. Ilang araw na rin kasing hindi ko siya pi na pansin, hindi dahil sa kadahilanang nag-seselos ako sa kanya at kay Kairo.Natural lang naman iyon dahil Admin si Kairo at kailangan niyang panga-lagaan ang mga estudyante. Simula kasi no'ng mangyari ang aksidenteng iyon sa field, nagbago ang pag-tingin ko kay Lavisha.Natatakot ako kay Lavisha...hindi ko rin alam kung bakit, pero pagkatapos no'ng nangyari kahapon sa field, natakot na ako sa kaniya. Ewan ko."You're not listening to m
Elona’s POVMatapos ang ilang linggo…Araw ng miyerkules at wala kaming pasok ngayon. Napagpasyahan ko na ring mag lilibot kami ulit ni Lavisha sa buong unibersidad.“Saan tayo pa punta Lavi?” masyadong mataas kasi ang kanyang pangalan kaya Lavi na lang. Napangiti naman agad siya.“You know, that is my first nickname and I really like it! No, I love it!” Napatawa naman agad ako ng mahina ng may pa talon-talon pa ito sa ereng na lalaman. Sabay iling-iling ko na lang.“I’m happy to know that.” May ngiting turan ko pabalik sa kanya. Manghang binalingan naman agad niya ako ng tingin. “Grabe, ilang days ka lang nag-aral ng English ang galing mo na!” hindi makapaniwalang saad niya.Mas lalo pa akong napa tawa. And yes, I spent my whole one week in their library, just to study English. Para naman hindi na rin ako ma hirapan sa mga subject namin na puro English na lang ang pinagsasab
Lavisha’s POV“Sinabihan na kitang h’wag kang magpadalos-dalos ‘di ba!?” umalingaw-ngaw sa buong opisina ang napakalakas na boses ni Kairo. Napa irap na lang ako sa hangin sabay kunwaring nililinis ang aking taynga.“Naka tulog naman siya, eh! Kaya wala siyang narinig! Ano ba’ng pinuputok ng butsi mo diyan, ha!?” pabalik ko ring sigaw sa kanya. Dapat nandoon na siya sa likod ng Gymn ngayon at nag-hahanda na para sa modeling pero heto kami at nagtatalo pa na parang mga aso’t pusang gala.Napahawak na lang siya sa kanyang sintido at hinilot-hilot iyon. ‘Kasalan ko bang na dala ako sa sitwasyon?’ Ang cute kasi ni EL eh, hindi ko ma pigilan sarili ko. Napapa ngiti na lang ako sa tuwing na aalala ko kung paano niya ako tinatawag sa gawa-gawa niyang pangalan ko. Lavi… sounds good!“Don’t forget what’s the reason why we need to keep her alive Miss Scott. Ayokong may sabit
Third Person’s POVKasalukuyang nag-aantay ngayon si Lavisha sa labas ng opisina ni Kairo. Gusto kasi ni Kairo na sabay silang pumunta sa Gymnasium. Naiiritang kinatok ni Lavisha ang pintuan ng opisina, dahil kanina pa siya nag-aantay at konting-konti na lang ay ma sisiraan na siya ng bait!“Kairo! Dalian mo naman diyan! Talo mo pa ang pagong kung kumilos eh!” Pagalit na turan ni Lavisha sabay gulo nito sa kanyang sariling buhok at pinag-krus ang magkabilaang kamay sa kanyang dib-dib.Wala pang ilang minuto ay lumabas na si Kairo sa opisina at binigyan lamang nito ng walang ganang tingin si Lavisha.“Happy?”walang emosyong saad ni Kairo sa kaharap nito. Tinarayan lamang siya ni Lavisha at nagpatiuna na ito sa paglalakad. Napa iling-iling naman agad si Kairo, “She really have the guts, huh?” mahinang turan nito at sumunod na kay Lavisha.****“Paki explain nga Kairo, bakit kailangan pang nakahaw