"Damn it!" Galit na ibinato ni Thunder ang telepono. Mali ang ibinigay ni Grazie na address. Sa dating apartment nito ang ibinigay nito, hindi ang address nito dito!
Bakit kasi ngayon lang niya tiningnan? Kung kailan nasa tapat na siya ng bahay!
Napahampas pa siya sa steering wheel niya mayamaya.
Napatingin siya sa relong pambisig. Naitanong niya kanina sa katrabaho ni Grazie kung anong oras ang out nito. May isang oras pa ito bago mag-out. Baka maabutan niya ito.
Akmang bubuhayin niya ang makina nang maalala ang eksena kanina sa restaurant kasama ang lalaking iyon. Sa tingin niya may relasyon ang dalawa. Unang beses niyang nakita si Grazie na nakikipaghalikan sa public. Hindi naman na bago iyon dito sa US, pero hin
"Alwyn!" Napahawak siya sa dibdîb sabay pikit. Sunod-sunod ang paghinga niya doon. Akala niya, si Thunder ang bisita niya.Bakit ba siya napa-paranoid? Hindi naman address niya dito ang binigay niya sa dating boss."Is there something wrong?" puno ang pagtataka sa mukha ng nobyo.Ngumiti siya dito ng matamis. "Nothing, love." Tumingkayad siya dito para halíkan ang labí nito ng mabilis.Hindi pa rin mawala sa mukha ni Alwyn ang reaksyon nito nang igiya niya papasok sa loob. Hinarap siya nito at pinakatitigan ang mukha niya."Something is bothering you, love. I can see it. Now, tell me." Hinaplos nito pisngi niya at pinis
Akmang hahalikan siya ni Thunder nang takpan niya ang bibig niya. Napatitig ito sa kan’ya sabay pikit ng mata. Parang gusto rin nitong magmura sa ginawa niya. “Bitawan mo ako, Thunder. Nandito tayo para mag-usap,” aniya dito at itinulak ito pero hindi ito natinag. Imbes, lalo nitong inilapit ang sarili sa kan’ya. “Let me do this, please?” anito at bigla siya nitong niyakap ng mahigpit. “Kahit saglit lang," halos pabulong na sabi nito. Talagang natigilan siya sa ginawa nito. Isiniksik nito ang sarli sa leeg niya kaya nakaramdam siya ng kiliti. “I really missed you, Grazie!” ani ng dating boss na lalo niyang ikinatigil. Kung ano ang unang reaksyon niya nang yakapin siya nito, ganoon pa rin siya nang magsalita
"Thunder..." Saka lang natauhan si Grazie nang maalala ang dating boss. Nasa loob nga pala ito ng bahay nila. Hindi tuloy niya alam ang sasabihin dito nang lingunin. “A-anak mo?” Hindi pa rin naalis ang pagkagulat sa mukha nito. Alanganing tumango siya dito saka hinele si Benrick na patuloy pa ri nsa pag-iyak. Hindi ito nakasagot dahil tinuro ito ni Ayeisha. Napangiti ang dating boss sa anak kaya lumapit ito. "D-dada!" Nagkatinginan sila ni Thunder sa naibulas ni Ayeisha. "Hi, baby..." ani ni Thunder nang lapitan si Ayeisha. “What’s your name?” kausap nito sa anak, akala mo naman makaka
Saktong alas-dose nang buksan niya ang isang app sa laptop niya. Gusto niya lang tingnan kung ano na ang ginagawa ng mag-aama niya.Napangiti siya. Masarap sana pakinggan ang salitang ‘mag-aama niya.’Napatitig siya sa screen ng laptop niya.‘Mabubuo pa kaya sila?’ Hindi niya naiwasang itanong sa sarili.Kung mabubuo sila, paano na si Alwyn? Hindi niya kayang saktan ang damdamin ng nobyo. Marami na rin itong sinakripisyo para sa kan’ya at sa kambal. Lagi itong nandiyan kapag kailangan nila.Napamura siya sa isip k
Bagsak ang balikat niya nang ibaba ang selpon. Ilang beses niyang idinayal ang numero ni Alwyn pero hindi ito sumasagot, maging sa social media account nito. Sabi nito, mamasyal sila ng Sunday pero bakit wala ito? Linggo na ngayon! Bakit kasi hanggang ngayon hindi pa ito bumabalik ng California? Kahapon nag-text pa ito, e. Tinawagan na nga niya ang kapatid nito pero hindi nito alam kung nasaan ito ngayon dahil hindi niya makontak bigla. Balak pa naman sana nilang mamasyal na apat.Padaskol na naupo siya sa sofa. Tulog pa ang dalawa kaya hindi siya puwedeng manatili sa kuwarto ng mga ito. Binuksan na lang niya ang monitor kung saan konektado ang camera’ng nasa loob ng silid ng kambal.Tumingin siya sa wall clock. Maaga pa naman.Napapitlag siya nang ma
NAPAANGAT SIYA NG puwet nang maramdaman ang maiinit nitong dila sa hita niya. Hinimas din ng daliri nito iyon maging ang kan’yang perlas, kaya hindi niya maiwasang mapakagat ng labi.“Ohhh…” malakas na ungol niya nang simulang laruin ng dila nito ang maliit na bahaging iyon ng kan’yang kaselanan. Napapasabunot din siya dito dahil paraan ng pagpapaligaya nito. Wala na siyang naiisip ng mga sandaling iyon kung hindi ang makamundong nangyayari sa pagitan nila ng dating boss. Inaamin niyang binuhay na naman nito ang natutulog niyang damdamin para dito. Hindi naman totally nawala ito sa kan’yang sistema.Kagat ang labi nang ibaba niya ang tingin dito. Lalo siyang natu-turn-on sa ginagawa ni Thunder sa kan’ya. Kung noon, naiilang siya, ngayon hindi! Gusto niya ang pagpapaligaya nito. Walang
“Pauwi ka na ba?” Napangiti siya sa masuyong tanong ni Thunder. Alam naman nitong nasa restaurant pa siya ng mga sandaling iyon. Nag-break lang siya saglit para kumustahin ang mga ito.“Dalawang oras pa ako dito. May lakad ka ba ngayong gabi?”“Wala naman. Na-miss lang kita,” humina ang boses nito kapagkuwan.Natigilan siya sa narinig. “Tigilan mo nga ako. Araw-araw naman tayong nagkikita, a.”“Yeah. Malapit na kasi akong bumalik ng Pilipinas. Kaya ko siguro nararamdaman ito.”Napahawak siya sa ulo. Nakaramdam siya ng kalungkutan din ng mga sandaling ‘yon. “A-alam ko. O siya sige, babal
AKMANG LALAPIT SI Thunder kay Grazie nang biglang matumba ito sa sahig. Nabasag din ang hawak nitong alak kaya bumaha din sa paligid nito. Halos puno pa kasi ang bote na hawak nito. “Thunder!” Inisang hakbang niya ang pagitan nila at nilapitan niya ito. Nag-alala din siya dahil baka masugatan ito. “D-dont! ‘W-wag mo a-akong h-hawakan!” Mukhang ang dami na nitong nainom dahil sa paraan ng pananalita nito. Tinabig nito ang kamay niya at tiningnan siya ng masama. Problema ba nito? “Tutulungan kita. Ano ka ba! Tingnan mo, basa na ang paligid mo ng alak, kumapit na rin sa damit mo!” asik niya dito at tinangkang patayuin ito pero nawalan lang siya ng balanse kaya napasalampak din siya sa sahig. Mabi