CHAPTER 91

"Pag-asa? Nasisiraan ka na ba ng ng ulo? Hindi kita binigyan ng pag-asa. Nag-assume ka lang!"

" Siguro nga, nag-assume lang ako. Na kahit hindi sigurado ang mga ipinakita mong mga pagtatanging iyon, nagbigay sa akin ng simpleng ngiti sa labi ngunit sa pagdaan ng araw, ang mga mumunting pag-asang iyon ang parang mga lason na unti-unti ding pumapatay sa akin, ang mga di mo sinasadyang iyon ang lalong nagpapahirap sa akin kasi nakikita kong mas matimbang ang pagmamahal mo kay Kuya Daniel."

"Akin na nga yung pinabili ko." mabilis niyang nilapitan ang alak ngunit naunahan siya ni Christian. Kinuha iyon ni Christian at tinungo niya ang CR. Hinawakan siya ni Irish sa baywang para pigilan ngunit dahil mas malakas si Christian at maaring may tama na siya ngunit hindi katulad ni Irish. Kaya padausdos lang na nasama si Irish hanggang sa loob ng CR. Isa-isang binuksan ni Christian ang alak at ibinuhos niya ang laman no'n sa toilet bowl habang hirap na hirap si Irish na pigilan siya. Sapat na ang