THR 17

"Kahit pala handa ka nang magpaalam, masakit pa rin. Kahit alam mong aalis na siya, mabibigla ka pa rin kapag dumating na yung pagkakataong iyon. Losing our loved ones will be the most painful chapters of our lives... forever."

Wade Xynon's POV

PARA takpan ang namumugto kong mga mata ay nagsuot ako ng photochromic na salamin. Nang dumating kami sa Pilipinas ay agad kaming dumiretso ni Papa sa may Eternal Gardens. Ngayon ko lang napagtanto na katapat pala ng libingan ng Mama ni Francine ang libingan ng aking Mama.

Maayos naming naihatid si Waine sa kanyang bagong tahanan. Alam kong masaya na siya saan man siya naroroon dahil makakapiling na niya si Mama. Pinunasan ko ang huling luha ko para sa araw na ito samantalang si Papa naman ay tulala pa ring nakatitig sa urn nina Mama at Waine.

"Kung hindi lang dahil sa'yo Wade baka nakasunod na ako sa iyong mga Mama."

I can feel how miserable he is at this very moment. Simula pa noong nagkasakit sina Mama at Waine ay kitang-kita ko at ramda