Chapter 9 "Sa Pag galaw ng Orasan"

Tinitigan ng binata ang dalaga mula ulo hangganng paa pakatapos ay inalis sa isip ang posibilidad na biglang pumasok sa isip niya Malabo kase atang mangyari iyon. Maganda ang dalaga , makinis at petit malabong maging kriminal ito.

Sa hitsura nito ay para pa ngang takot ito sa ipis at daga. Kung meron man itong nasaktang tao malamang ay may ginawang hindi maganda sa dalaga ang mga iyon. So, kung sakali ay baka tama lang na hindi niya dinala sa pulis at sa hospital ang dalaga dahil baka masundan pa ito at lalong manganib ang buhay.

"Miss sigurado ka wala kang natatandaan sa lahat ng nangyari sayo. Kahit kapiraso? Baka kase may trauma ka pa o masakit pa ang ulo mo kaya wala kang maalala " tanong ni Intoy na bakas sa boses ang pagaalala.

"Wala akong maalala..Bakit? bakit wala akong maalala bakit? Anong nangyari sa akin ?" sinabayan pa ng hikbi ng dalaga. Lalo naming ikinabahala ito ni Intoy.

"Teka lang miss, miss wag kang umiyak wait!" At automatikong hinagod ni Intoy ang likod ng dalaga