Chapter 55

Niyakap ko ang sarili ko habang nakaupo sa kama. Naiiyak ako sa mga pangyayari. Bakit niya ba ako kinukulong? Hindi na niya ako mahal hindi ba? Bakit kailangan ko pa siyang pakinggan? Bakit kailangan pa niya akong paghirapan? Hindi ba kapag ayaw na ng isang tao, kailangan nang bumitiw ng isa? Kailangan nang mag-let go kasi ayaw na ng isa.

Hindi naman kasi puwede na kakapit ako kahit ang totoo, wala na akong makakapitan. Pinunasan ko ang luha sa aking mata at saka hinaplos ang tiyan ko. Natatakot ako na baka may masamang mangyari sa baby ko.

Nang nakarinig ako ng mahinang yapak ay agad akong naging alerto at binalingan ito. Napasinghap ako at kumirot ang puso ko nang nakita ko si Sheldon na pumasok na may dala-dala na tray ng mga pagkain. Kumalam ang sikmura ko nang naamoy ko iyon.

“You should eat,” sambit niya at sinubukan niya pang lumapit sa akin kaya lang ay sinamaan ko siya ng tingin.

“Gusto ko nang umuwi,” malami