"Nope, I want to sleep." Pisces immediately popped Celine's bubbles.
"Ang kill joy mo naman, leader." Angal ni Celine. Kunot-noo siyang tumingin kay Pisces. "Just for tonight, wag kang maging KJ, please?" Nagpaawa pa siya kay Pisces e halata namang hindi gagana.
"No."
"Fine! But promise me! Next time mag-oopen forum tayo!"
"Whatever."
Kahit natatakot ay nagawa kong makatulog no'ng gabing 'yon. Siguro ay dahil alam kong kahit papaano naman ay ligtas kami kumpara sa labas.
"Malapit na tayo sa north."
Pagod na pagod na ako sa paglalakad at nang ideklara 'yan ni Pisces ay nagsimula nang bumilis ang tibok ng puso ko. Finally! Makikita ko na ang pamilya ko at magiging maayos na ang buhay ko! After more than a week of walking, I thought we would take an eternity!
Mamimiss ko 'tong mga 'to, that's for sure.
I've learn a lot of lessons from them. Even kay Pisces, may natutunan akong lesson sa kanya. Na wag basta-bastang magtitiwala.
Tanghali na at tirik na tirik ang araw.
"Pahinga na muna tayo ro'n, Leader. Sobrang init," suhestyon ni Celine. "Mas okay pang dumaan sa East kay sa rito sa Center. Buti pa sa East, maraming puno at di gaanong mainit. Dito, parang may trial card sa impyerno!" angal ni Celine habang pinupunasan ang tagaktak niyang pawis.
"Malapit na tayo, ngayon ka pa susuko," singit ni Max.
"Hinto muna tayo ro'n sa bahay. Di sapat yung ligo ko kanina, init na init na naman ako ngayon." Si Celine ulit na halatang hindi na kaya ang init.
Namumula na ang balat niya dahil sa init ng araw. Her skin is milky white kaya naman pansin na pansin kung namumula ang balat niya. Ngayon ko lang napansin nang maayos ang itsura niya. She's very pretty, I must say. She has this long eyelashes, honey-colored deep set of eyes, narrow and pointed nose, naturally pink luscious lips, and perfect shape of jaw. She also got bangs and a shoulder length sunkissed-colored hair.
"Why are you drooling over me, Collier?"
Shit, di ko napansin na nakatitig na pala ako sa kanya.
"Wala naman." Pinagmamasdan ka lang.
She raised her brow as if waiting for me to say something.
"We're here sabi ni leader!" sabi niya atsaka itinuro ang gate. Kaagad naman akong napatingin sa lugar. Napanganga ako sa laki at lawak ng gate at taas ng walls. Hindi ko inaasahan na magiging ganito kalaki ang entrada ng north wing. Para bang ibinuhos nila ang lahat ng pera nila sa main gate. Sa loob ay nahihirapan akong makita ang nasa loob. "Ayan, masyado ka yatang nagagandahan sa akin, hindi mo na kami naririnig." Nagpa cute si Celine at hinawi pa ang buhok.
"Maputi ka lang pero hindi ka maganda," pang-aasar ni Max.
"Sijrik babe oh, inaaway na naman ako ni Max!"
Tumawa lang si Cedrick at hindi na nagsalita pa.
"Ano pong kailangan niyo?" Dumating ang isang guard para tanungin kami. He is wearing a black outfit with a red F logo on his left chest. Nakangiti siyang lumapit sa amin.
"Harrington." Si Nate ang sumagot. 'Yun na yon? Harrington lang?
"Bisita po ba o taga rito talaga?"
Tumaas ang isang kilay ko. Magsinungaling kaya kaming taga rito kami para papasukin kami.
"Taga rito kami." Si Pisces naman ang sumagot. Demonyo talaga ang Pisces na ito. Marunong din yatang bumasa ng pag-iisip.
"Ah, ganon ba? Sige, pasok!" Malaki ang ngiti niya habang pinapapasok kami.
Sinara niya ang gate at bumalik sa pwesto niya. May kasama siyang isa pang guard na may toothpick pa sa ngipin at relax na relax habang nakapatong ang paa sa isa pang upuang monobloc.
"Wag kang masyadong mabait sa mga dadating. Baka unang araw mo palang ngayon ay matanggal ka na agad." Dinig kong sabi ng lalaki habang sinisipsip pa ang pagitan ng mga ngipin niya. "Sayang ang apat na taong pag-aaral mo sa ZU."
"Ah, gano'n ba? Sige, sa susunod." Humalakhak ang binatilyo.
"Bilisan niyo sa paglakad," mahinang utos ni Pisces. Nakasunod siya kay Nate na alam kung saan kami nakatira.
Sa lugar na ito, parang walang bahid ng zombies sa paligid. May mga signs pa na nakakalat sa paligid.
Zombie-Free Zone
-Zaps
May mga sign pa sa isang simbahan.
Keep your hands clean before entering the church.
-Zaps
Pati sa crosswalks ay may mga signs din.
Slow down. We rather want to be a zombie than to die because of your shitty driving skills.
-Zaps
Bawat sign ay may nakalagay na Zaps. Sino bang Zaps 'yan? Pati ang isang building sa dulo ay may kulay yellow lightning bolt logo at nakasulat, Zaps.
May mangilan-ngilan na nasa labas para maglaro, maglakad, at ipasyal ang mga aso nila. Parang walang apocalypse na nangyayari rito, ah! Napakaswerte naman ng mga tao rito!
Mahigit isang oras kaming naglakad para makarating sa isang bahay. No, scratch that, isang malaking mansion! I can't believe it! Dito ako nakatira?
"Sino po kayo?" Tanong ng isang lalaki sa loob ng mansion.
Naalala kong walang pangalan ang squad nila. Bakit hindi nila naisip na bigyan ng cool or badass name ang squad nila?
"Hindi na mahalaga 'yon-" Kaagad na pinutol ng lalaking bantay ang sinasabi ni Pisces.
"Balikan niyo nalang ako pag mahalaga na ang mga pangalan niyo."
"Batch..." Tawag ni Nate sa lalaki. Kaagad namang lumingon sa kanya ang lalaki.
"Donatello?" Hindi makapaniwalang tanong ng lalaki.
"I got Collier here. We found her." Mas lalong nagulat itong si Batch nang mapatingin sa akin.
"Collier!" sigaw niya atsaka dali-daling binuksan ang gate. Tumakbo siya papalapit sa akin atsaka ako niyakap ng sobrang higpit. "H-How?" Utal niyang sabi habang hindi makapaniwalang nakatingin sa akin.
Diretso lang akong nakatingin sa kanya dahil hindi ko naman siya maalala. Hindi naman ako pwedeng magpanggap na kilala ko siya dahil baka pag tinanong niya ako ng tungkol sa kanya ay wala akong maisagot.
"I-I thought you were dead..." Napatingin ako kina Nate na para bang tinatanong kung anong gagawin ko. He's holding my hands real tight and I think my bones are going to crush. "Please, say something. Tara, pasok kayo sa loob. Sasabihin ko kina Ma'am Becca at Sir Raven na buhay ka!"
"She can't remember anything, Batch." Nate said.
Napanganga nalang siya dahil sa sinabi ni Nate. "Ako 'to, Collier. Yung childhood servant mo. Dito kami nagtatrabaho ng buong pamilya ko! Di mo ako maalala? Batch the butler? Huh? Huh?" tanong niya kaya dahan-dahan akong umiling.
Wala akong maalala at hindi ko naman mapilit pigain ang utak ko para alalahanin siya.
"Hindi na mahalaga 'yon, ang mahalaga ay buhay ka." Pinapasok kami ni Batch sa mansion habang ipinapaliwanag sa akin ang nakaraan ko. "Kahit brat ka dati, palagi kitang kinakampihan dahil alam ko naman sa sarili kong mabuti ka naman talaga. Hindi ka lang nabibigyan ng atensyon nila Sir."
"Kulang naman pala sa atensyon," pang-aasar ni Max habang mahinang tumatawa.
"Bratinella ka rin pala dati, Collier." Humagalpak ng tawa si Celine.
Nahihiya naman akong tumingin kay Batch. "Masama ang ugali ko dati?" tanong ko.
"Hindi ah! Medyo inggit lang sa ate mo pero di ka naman totally masama." Mas lalo lang tuloy akong pinamulahan ng pisngi dahil mas lumakas ang tawanan nila.
I cannot believe it! Hindi pala ako mabait? Spoiled brat siguro ako dati at kulang sa pansin. Baka kagaya ko yung mga kontrabida sa mga movies, wag naman sana.
"Pero simula no'ng nawala ka, everything went downhill. Bigla ring dumami ang pagsulpot ng mga zombies kaya akala ko talaga isa ka na ring zombie. Mabuti nalang at hindi, at ngayon ay buhay na buhay ka pa rin. "
Nang makarating kami sa napakalaking sala nila ay hindi ko maiwasang mamangha. Ang laki ng chandelier na nagpapailaw sa buong lugar. Malaki rin ang flat screen TV nila at ang mga sofa nila ay sobrang linis at nakaayos.
"Ipaghahanda ko muna kayo ng meryenda pagtapos ay tatawagin ko na sila. I'm very sure na matutuwa sila pag nakita ka Collier!" Batch giggled in excitement. He prepared orange juice and tuna sandwiches for us. Nagdala rin siya ng mga grapes, crackers, sausages at iba't ibang dip.
I just can't believe that I used to live with a life like this. I was lucky. At ngayon ay mararanasan ko na ulit ito. Salamat sa mga kaibigan kong ito.
"Wag mong kakalimutan ang usapan, Collier. We need supplies, armor, weapons and food," mariing sabi ni Pisces. Tinignan ko lang siya atsaka tumango.
Kumain nang marami sina Max dahil ngayon lang daw sila ulit nakakain ng mga gano'ng pagkain.
"Fuck, if I could just bring their refrigerator back to our base." Halatang sarap na sarap si Max sa kinakain.
"Eat all you want, guys. Collier, gusto mong sumama sa room nila para ikaw nalang ang sumorpresa sa kanila?" Suhestyon ni Batch.
I smiled widely as I nodded repeatedly. "Sure."
Naglakad kami paakyat sa mahabang staircase at dumiretso sa isang hallway.
"I thought you were gone. Inanunsyo nila Ma'am Becca na patay ka na," sabi niya atsaka kumatok sa isang kahoy na pinto. Nakaukit sa pinto ay iba't ibang klase ng mga anghel. Sila pala ang nagpakalat...
"Ma'am? Sir? Si Batch po 'to," tawag niya.
"Pasok, Batch!" sinig kong sigaw mula sa loob.
Binuksan ni Batch ang pinto at kaagad akong pumasok. Isang ginang na nasa late 40's ang edad. May mga puting hibla na ang buhok niya at may kaunting wrinkles sa gilid ng mata. Hindi mo mapapansin ang katandaan niya dahil sa taglay niyang ganda. Maputi ang balat niya at halatang naaalagaan nang mabuti. Her red lips was pressed in a hard line. She looks very sophisticated with her red dress.
"Anong kailangan-" Napahinto siya sa pagsasalita nang lumingon kay Batch at sunod naman sa akin. Tila nanigas siya sa kinatatayuan niya at hindi alam ang sasabihin. Nanatili lang siyang nakaawang ang bibig dahil sa gulat. "C-Collier..." nauutal niyang tawag sa akin.
I smiled gently. In front of me is my Mom. I'm finally home. Ito na yata ang epilogue ng mga paghihirap ko.
"Raven!" mariin niyang sigaw. Nanatili akong nakatingin sa kanya. Sinusuri ang buong detalye sa kanya. I may not remember her but I'm pretty sure that she's my mom. She slightly resembles me. "Raven, ano ba?! Lumabas ka sa CR!"
Dali-daling lumabas ang isang hindi pa katandaang lalaki. He is just wearing a piece of towel on his lower extremities. He put his pinky finger on his left ear.
"Ano ba 'yon, mahal? Kung makasigaw ka naman-" Lumingon din siya sa akin at tuluyan nang hindi na nakapagsalita.
"Hello po, I am Collier." Idiot, Collier! Malamang ay kilala ka nila! Anak ka kaya nila. Hindi lang sila makapaniwalang buhay ka at ngayon ay nasa harapan na nila.
"Umalis ka sa pamamahay ko!" mariing sigaw ni Dad atsaka nanginginig na itinuro ang pinto.
I'm sure I didn't hear it right."P-Po?""Ang sabi ko ay umalis ka sa bahay ko!" Ulit niya pa, mas mariin at mas galit."D-Dad..." Hindi ko na alam ang sasabihin ko. Bakit niya ako pinapaalis? Ang akala ko ay matutuwa sila sa pagbalik ko. Na hindi na nila ako kailangang hanapin dahil ako na ang kusang dumating."Paano ka nakarating dito?" Nanliliit ang mga mata ni Mom habang mariing nakatitig sa akin."S-Sinamahan po ako ng mga kaibigan ko papunta rito. I woke up in a building and I can't remember anything-""Napakaswerte mo naman kung gano'n! Na wala kang maalala sa kahit na ano!" sigaw ni D
I got tired of running. I don't even know where I am now. I saw a proud old tree standing on the side of the small road, keeping the sidewalk in darker shade. Raindrops are fewer because of the large green leaves of the tree.I walked towards the tree and sit on the large bulge on the tree's roots.I need to think critically. Here I am again. Thinking for my next move.Sina Pisces, sinamahan nila ako rito para makita ang pamilya ko kapalit ang armas at mga pagkain. Bakit ba hindi ko naisip na maaaring tumaliwas ang mga plano ko?! Why was I so proud that they would be happy to find out that their deceased daughter is still alive?Anong gagawin sa akin nina Pisces kapag nalaman nilang wala akong ibibigay sa kani
ANNUAL HUNTERS' TRICUPSawa ka na ba sa magulo mong buhay? Sawa ka na sa mga zombies na araw-araw sumusubok pumatay sa 'yo? Baka ito na ang pagkakataong mabago ang buhay mo!Ang Annual Hunters' TriCup ay nasa unang taon pa lamang. Ang lahat ng squad na gustong sumali ay haharap sa tatlong pagsubok.Matira ang matibay, Hunters!Prize: V1Million North wing Mansion One year supply of food One year supply of guns and weapons. Regular Job under The Fascist (optional)
"Excited na ako!" Lumawak ang ngiti ni Celine na para bang tuwang-tuwa talaga. Hindi ba siya nakakaramdam ng takot para sa maaaring kahantungan nito? "Pero kailangan natin ng squad name. Iyon ang sabi rito." Nakanguso siya sabay turo sa parte ng flyer na may nakasulat na requirements."Bakit nga ba wala kayong squad name?" Napa-angat nang bahagya ang kaliwa kong kilay."Masyado kaming abala sa pag -survive sa apocalypse na ito para mag-isip pa ng squad name," sagot ni Pisces.Sabagay, uunahin pa ba nila ang pangalan nila?"So guys, dapat badass naman ang pangalan natin para katakutan tayo ng mga kalaban kahit papa'no," komento ni Nate."Sa 'kin palang matat
Napapikit nalang ako at napangiti dahil sa iniisip ni Celine. Kahit kailan talaga!Pumasok kami sa kwarto na pinagkulungan sa mga zombies. Nalinis na ito at naitapon na ang mga zombies.He examined the room with his cat-like eyes.There is broken glass from a plain white frame that is scattered on the floor. He carefully picked up the picture on it.Sa larawan ay makikita ang pitong tao. Magkakamukha sila at parang sobrang saya nila sa picture. Nababahiran ng dugo ang larawan."Dito na talaga sila nakatira simula pa nang magsimula ang apocalypse. And it looks like they're relatives," he said out of the blue.
"Naku naman, Nate. Bakit mo ba kasi sinipa?" tanong ni Celine na may halong paninisi. "Mag-apply tayo ng hot compress. Gummy bear, magpakulo ka nga ng tubig. Baby, kuha ka nang towel sa bag ko."Kaagad namang sumunod ang dalawa."Hindi ko naman sinasadya, nagulat lang naman ako kasi tumatakbo siya papalapit sa amin." Napalingon sa malayong itaas si Nate. "That's just my instinct.""Naku, kawawa naman ang cute doggo na ito." Dahan-dahan niyang ginalaw ang paa ng aso at umiyak naman ito. "Mukhang masakit talaga ang pilay niya, ah.""Malayo ang narating niya noong nasipa siya, e," komento ko. Inilapag namin siya sa sofa at pinagmasdang mabuti."Kusa rin
Sobra ang saya ni Celine dahil sa sinabi nitong si Pisces. Medyo nabawasan naman ang inis ko sa kanya kahit papaano dahil sa desisyon niya.Magtatanghali nang makarating kami sa Center at mas marami ang tao ngayon kumpara no'ng unang punta ko rito. May mga nakasabit na kulay dilaw at green na mga banderitas para sa pagdiriwang ng Fascist Festival. Maaamoy rin mga iniihaw na karne ng baka, mais, at barbeque sa paglanghap mo pa lang ng hangin.Hinarang muna kami ng gwardya na nagbabantay. Ito rin yung gwardya na humarang sa amin nung kasama ko sina Sasha at Kira."Anong kailangan niyo?" Walang ekspresyon ang mukha nito at para bang buryong-buryo na sa trabaho niya.Itinaas ni Pisces ang Fcard niya. "Ano bang ginagawa
The people here are louder than ever."Mas masarap ang beef jerky ko rito! Kaya bumili na kayo!""Dito kayo sa 'kin bumili, bago ang mga tinda ko!"Iginala ko ang paningin ko sa paligid at napatingin sa babaeng nasa loob ng kulungan na gawa sa bakal. Ibang babae itong nasa loob pero kagaya nang nauna ay halatang pilit na pilit siya. I can see the glistering tears in her eyes and it is very evident that she wants to vomit every time she is shoving the shaft of the rotten zombie into her mouth. I almost vomited, too! Ang akala ko ay bawal ang mga ganito sa buong linggo?"Exception sila," maiksing sabi ni Pisces kahit hindi ko naman siya tinatanong.