PAULA
KINABUKASAN…
Sinubukan ko ulit na tawagan si Teresa kinabukasan pero hindi ko na ito makontak. Hindi rin ito nagre-reply sa mga text ko.
I decided to call Tita Mara instead to check with her kung kasama niya ito sa hospital pero sabi ni Tita Mara ay hindi pa niya ito nakikita. Tita Mara asked about the date. Alam niya pala ang tungkol doon pero hindi na ako nasorpresa.
I told her the truth that Teresa cancelled our date kasi may emergency surgery ito. Tita Mara just said, “Okay.” Not really confirming kung totoo nga na may emergency surgery si Teresa kagabi. Hindi na ako naghalungkat pa kasi I have no reason to not believe Teresa.
Nagpaalam na ako kay Tita Mara at nagpasyang maligo na lang at maghanda
TERESAKAKARATING ko lang sa hospital pero ang nakasalubong ko pa agad ay si Mara. Medyo wala pa naman ako sa mood dahil hindi ako nakatulog ng maayos kagabi.Why?Well, I was thinking about Paula all night.Pagkatapos naming maghapunan at mag-usap ni Bea kagabi ay pumanhik na ako at nagkulong sa kwarto. Inabala ko ang aking sarili sa pagbabasa ng libro na matagal ko ng hindi napagtutuunan ng pansin. Gusto kong libangin ang aking sarili sa ibang bagay na makakapagwaglit sa aking isipan tungkol kay Paula. Saglit akong nagtagumpay ngunit ilang minuto lang ay inaagaw na naman ng mga ngiti niya ang aking isipan.I can't believe I fall for her kahit sa saglit lang na panahon na nagkasama kami. Ugh!
PAULA“SAAN mo gustong pumunta?” tanong ko kay Bea nang nasa sasakyan na kami.“Hmm… Explore the tourist spots in Manila, maybe?”Pareho na kaming naka-seatbelt and we are ready to go. “Okay. Breakfast muna siguro tayo?”“Good idea! Drive thru na lang tayo para sulit ang oras. Is that okay?”Tumango ako bilang sagot. Sasakyan ko ang ginamit namin dahil himalang wala akong nakitang dalang sasakyan si Bea. Pinaandar ko na ang sasakyan para makapunta na kami sa gustong puntahan ni Bea.“Ang galing. Your memories are really back, ‘no?” she asked.“Why?” na
TERESA“HINDI ka pa uuwi?” tanong ni Mara sa akin nang maabutan niya ako sa nurse station. Nakabihis na ito at halatang uuwi na.I was still in my scrubs kasi balak kong mag-overtime. Actually, wala akong balak umuwi kasi ayaw kong makitang ihahatid ni Paula si Bea sa bahay. Its better na wala akong makitang hindi kaaya-aya sa aking paningin para hindi na madagdagan pa ang sakit na nararamdaman ko ngayon.“May emergency daw si Doc Marielle kaya hindi siya makaka-duty ngayon. Since I am free at wala naman akong ginagawa, I will take over her shift…” kwento ko kay Mara.“Ano? Super bayani? Ganern?”“Ikaw talaga. Hayaan mo na. She will cover for me naman if ever may emergency ako&
PAULATAHIMIK kaming naglakad palabas ng hospital. Nakasunod lamang ako kay Teresa.Huminto ito nang nasa labas na kami at sinabing, “Where’s your car? Let’s talk there..." Napaka-cold, eh.“Follow me,” I said at nagpatiunang naglakad papunta sa aking kotse.Tahimik pa rin kaming pumasok sa sasakyan. Nang makapasok na kami ay namayani ang nakakabinging katahimikan sa pagitan naming dalawa.Hindi na ako nakatiis at magsasalita na sana ako pero naunahan niya ako.“Hinatid mo ba si Bea sa bahay?” monotone na tanong niya.“Oo…”&ldquo
TERESATAPOS na ang shift ko ng gabing ‘yon and I was getting ready to go home. I was exhausted pero okay lang, motivated ako at super inspired, eh.Paula went here last night and we’ve talked. Ang plano kong pag-iwas sa kanya ay naudlot dahil ipinagkanulo ako ng aking nararamdaman.For some reason, I still feel guilty thinking about it. Kasi pinapaiwas ko ito kay Bea pero ako naman ay hindi ko kayang umiwas sa kanya. I know ang laki ng consequences ng ginagawa ko ngayon pero bahala na. Gustong-gusto ko rin talaga kasi si Paula.At napapayag niya rin ako kasi nakikita kong willing naman itong sumugal. She’s one of a kind. And I am falling for her really hard. Hay.“Bye, Eve. Umuwi ka na rin,” sab
PAULAI COULDN’T be happier.After naming mag-usap ni Teresa kahapon at mabigyan niya ng chance ang aming nararamdaman sa isa’t isa, umuwi akong may ngiti sa mga labi.Nakatulog akong hindi naaalis ang ngiti sa mga labi. Mom was not in the house. She is hanging out with Tita Yumi and Tita Dani kaya malaya kong nagawa ang mga gusto kong gawin sa aking condo. Tsaka I can’t let Mom see me this happy. She will pry.There’s nothing wrong with my Mom prying but since Teresa wanted this to keep it a secret for now, kailangan kong iwasan ang mga posibilidad na mahuhuli kami. And I am not that a great liar, so alam niyo na.Anyway, it was a lovely morning when I woke up. I immediately texted my beautiful woman
WARNING: Bawal sa bata. Bawal sa hindi open-minded. Skip kung hindi kayang basahin. Thanks!+++BEATRICE“ARIZ…”“Yes, Ma’am?” mabilis na tugon ni Ariz.I was sitting on the sofa while La Casa de Papel Part 5 is playing on the TV. I am watching pero lumilipad naman ang isipan ko kaya hindi ko naiintindihan ang nangyayari. I love this show and I binge watch it but it took too long bago nasundan kaya medyo nakalimutan ko na ang mga nagaganap. May recap naman pero wala talaga akong naintindihan kasi wala doon ang isipan ko.I was thinking a lot of things. Tungkol sa business
PAULANAKAUWI na ako galing sa whole day “date” namin ni Teresa. Which basically, you can say na staycation lang naman. Staycation with lots and lots of action, love, and drama. Charot!Hinatid niya lang ako sa baba ng condo ko tsaka ito umuwi ng tuluyan. She insisted kasi na huwag ko na siyang ihatid kasi baka makita kami ni Bea.Ayoko pa sanang maghiwalay kami kaso kailangan na rin magpahinga nito dahil may trabaho pa siya kinabukasan. Plus may lakad din ako bukas ng maaga.I was humming random songs nang papasok na ako sa aking unit. After closing the door ay para pa rin lumilipad sa ulap na walang pakialam na naglakad ako papasok sa bahay.Hindi ko napansin ang aking nanay na nasa kusina.