Chapter 23

NAKATINGIN ako ngayon sa labas, mula sa kinatatayuan ko kung saan ako nakakulong. Tanging nakikita ko ay karagatan, walang katapusang karagatan. Anim na buwan na mula ng dinukot ako ng lider ng organisasyon na kalaban namin, noong gabing gahasain niya ako ay nasundan pa iyon ng paulit-ulit. Di lang isang beses kundi maraming beses.

Hinimas ko ang aking t'yan, anim buwan na akong buntis, di ko alam kung matutuwa ba ako na isa na akong ina o kamumuhian ko ang batang ito. Dahil sa walang-hiya niyang ama.

"Kumain ka na." sabi nito sa akin.

"Ayaw kong kumain, di ako nagugutom!" Malamig kong sabi dito. Kahit di ko siya harapin ay mapilit ito.

"Magagalit siya Ayiesha kaya wag ka ng matigas ang ulo." Maharas ko siyang nilingon.

"Hindi!" sigaw ko. "Wag mo akong pilipitin sa ayaw ko Leigh. Dahil sa ginawa mo, paulit-ulit kitang kinamumuhian." galit kong sambit dito.

"Kung magpapakamatay ka, wag mong idamay ang bata." sambit nito muli.

"Anak ito ng demonyo. Di dapat ito mabuhay!" umiiyak kong sa