ISANG nakakamatay na tingin ang ibinigay ko sa taong iyon. Akala niya siguro ay aatrasan ko siya. Porket may pinasamahan kami noon ay binalewala ko na ang kasalanan nito sa akin."I am glad you come, Ayiesha!" nang-uuyam nitong sabi sa akin. I just roll my eyes.Ang ayaw ko pa naman sa lahat ay iyong pinaplastic ako."Yeah! Mahirap na baka may isang linta na aaligid sa asawa ko at maagaw pa siya sa akin." Balik ko dito.Tumawa ito. "You know what, Ayiesha. Get lost. Hindi ka bagay dito.""At sino ang bagay Adelaine? Ikaw? Eh, mas hamak na malinis ako… kesa sa iyo," sabi ko dito.Nagpupuyos ito sa galit. Ngayong gabi ay wawakasan ko ang kasamaan ng magkakambal. Sisiguraduhin ko na ako ngayon ang mananalo. Kung noon ay natalo nila ako, ngayon ay hindi na."Love," bulong ni Terrence sa akin."What?" angil ko dito. Nasa harapan pa rin namin si Adelaine. Sobra talaga ang kapal ng mukha ng babaeng ito."Enough… may dapat tayong asikasuhin ngayon. Hayaan mo ba siya.""Hayaan? Sino ba ang nau
TINITIGNAN ko ngayon ang mga bata na mahimbing na natutulog. Walang pagsidhan ang kasiyahan nila kanina."Nakatulog sila dahil sa pagod.""Oo nga, sobrang saya nila kanina habang naglalaro."Bigla ay sobrang katahimikan ang namayani sa aming dalawa."I want to know if kaileen at Cole are my child.""Sinabi ko na sa iyo di ba, nakita ko sila na palaboy-laboy. Naawa ako sa dalawang bata. Kaya dinala ko dito.""I want to own them," sabi ko dito. "Kasi parang nakikita ko sa kanila ang dalawa kong anak na nawala," sabi ko muli sa kanya.Nakikita ko kasi kay Cole at kay Kaileen ang nawawala kong dalawang anak. Ang panganay ko at ang isang anak ko. May kakambal pa sila Nichole at Kenzo. Pero ayon kay Earl, namatay daw ang bata."You can own them. Terrence Adopt them," sabi nito sa akin.Di ko siya nilingon. "Why do I feel na para bang akin sila?" tanong ko sa kanya."Ayiesha. Stop thinking of that. Galing sila sa iyo or hindi. Iyong-iyon sila." Napalingon ako sa sinabi ni Beatriz.Bumaba na
NASA Beranda ako ngayon sa kwarto namin ni Terrence. Ayaw kong magkatampuhan ang mag-ama, kaya gagawin ko ang lahat wag lang sila magkasikatan. Pero paano? Si Cole ang mag mamana ang lahat ng ito. Si Cole ang susunod sa yapak ng ama nito na maging leader nang organisasyon kung saan nabibilang si Terrence."Wag mo sanang isipin na naghihigpit ako sa anak natin. This is for his own good. He is my heir, siya ang susunod sa yapak ko. Kaya dapat ko lang siyang alagaan at protektahan.""Pero bata pa si Cole, Terrence. Pwede bang wag muna? Hayaan na muna natin siyang mag-explore. Hayaan na muna natin siyang maging bata at ma-enjoy ang kabataan niya. Bago mo kunin iyon sa kanya."Humarap ito sa akin. Bumugtonghininga ito."Soon, he will begin ito train. Dapat sulitin na niya."Iniwan niya ako sa beranda at napatingin ako sa dalawang tao na nasa baybayin. Tumakbo palayo ang dalaga, mula sa isang lalaki. Hindi man lang nito sinundan ang dalaga.Alam ko na masakit para kay Cole na gawin iyon. K
"COLE!" sigaw ko.Napalikwas ako ng bangon, dahil sa kakaibang panaginip ko. Niyakap ko ang aking sarili."What's wrong, love?" tanong nito sa akin.Nagising ko yata ito sa aking sigaw. Humiga ako, at niyakap siya ng mahigpit."Cole is alright, right? Walang masamang nangyayari kay Cole?" tanong nito sa akin."Palaging nakasunod sa kanya ang mga tauhan ko, para mabantayan ang anak natin.""He's just 17. Bakit kailangan niyang umalis.""Pinili niya iyon. Don't worry. Hindi ko pababayaan ang anak natin."Yumakap ako ng mahigpit kay Terrence, hanggang sa ginupo ako ng antok.HINAPLOS ko ang buhok ni Ayiesha at hinalikan ito.Tumunog ang cellphone ko."Hello," sagot ko dito."Okay naman si Cole, boss. Wala namang nangyayaring masama sa kanya.""Good. Keep your eyes on him. Soon, uuwi din siya sa atin."Ibinaba ko na ang cellphone ko at tinitigan ulit ang asawa kong mahimbing na natutulog."Gagawin ko ang lahat, malagay lang kayo sa maayos. I'll protect you, Ayiesha at ang mga anak natin.
NAPATAYO ako sa kinauupuan ko. Dahil sa pagtawag sa akin ni Leigh. Hindi ko alam kong ano ang mararamdaman ko. After what she did to me and to my son ay abot hanggang langit ang galit ko sa kanya."Where are you?" tanong ko sa kanya."His place."Mahina lang ang tinig nito. Dahil baka kung saan ito nagtatago. Hindi ko alam kong bakit, naaawa ako sa kanya. Dahil siguro may pinagsamahan kaming dalawa. Pero hindi pa rin maalis sa aking isipan ang ginawa nito.Nakatingin ako ngayon kay Terrence na kakapasok lamang ng kwarto namin. He kissed my lips. Pero agad din itong lumayo sa akin at pumasok ito sa banyo. Habang ako ay naglalakad papuntang veranda."I need your help please, Ayiesha. Alam kong may nagawa akong mali, alam kong may kasalanan ako sa iyo. Pero sana ay mangibabaw sa iyo ang pinagsamahan natin."Napatawa ako ng wala sa oras. "Sana ay inisip mo din iyan. Bago mo ako trinaydor!" sigaw ko, sa kabilang linya."I am sorry. I need to do that, Ayiesha. Kung hindi ay baka patay ka na
NAKARATING kami sa restaurant. Kung saan nagdi-dinner sila Terrence at iyong babae. Agad ko silang nakita. Pero agad ko ding iniwas ang tingin ko sa kanila. Para kunwari hindi ko sila nakita.Alam kong nakasunod ang tingin sa akin ni Terrence at sa oras na ito ay nasa akin na din ang tingin ng babae."What a coincidence, nakahanap ka agad ng kapalit, Ayiesha?" tanong nito sa akin.Nilingon ko ito. Kunwari at nagulat ko."Oh! Kayo pala. Yeah, hindi naman pwede na si Terrence lang ang meron. Kailangan ako din," sambit ko dito."Oo nga naman. Sabagay, sobrang cheap naman ng pinili mo.""Will, bahala na kung cheap. Atleast ako lang. Alam mo bang ilang ulit ko na iyang nahuli si Terrence na may babae, noong nagsasama pa kami. Mabuti na lang at dumating ka. Sana ay tumagal ka," nang-uuyam kong sambit. Ngumisi ako."No need to worries. Alam ko namang ako lang, dahil ginalingan ko talaga sa kama. Para hindi ako iwan," sabi nito sa akin.Nawala bigla ang ngisi ko. Tignan ko ng pailalim si Terr
SA loob ng limang taon ay naging ganun ang set up namin ni Terrence. Ayaw man naming mawalay sa isa't-isa ay kailangan naming umalis sa ibang bansa.Sa unang taon ay sobrang hirap. Lalo na't malayo sa amin si Terrence. Sa isang taong ay iisang beses lang dumadalaw si Terrence sa amin. Dahil kung dadalasan ay baka makahalata na ang kalaban sa amin.Sinadya din namin na wala kaming kumunikasyon sa Pilipinas. Para hindi kami ma trace ng kalaban. Si Terrence lang ang kumukontak sa akin.Gaya ngayon. Nasa kwarto kami ngayon ng condo na binili nito para lang sa aming dalawa. Kanila pa naming pinagsawang dalawa ang aming mga sarili. Dahil halos isang taon din kaming hindi nagkita."Lumalaki na ang mga bata, love.""I know at alam mo naman na naiintindihan na nila ang ganitong set up natin. Hinahanap ka na din nila sa akin. Lalo na si Denise.""Magpapakita din ako, soon. Isang linggo ako dito.""Baka sumunod iyong babae mo."Bumangon ako. "Ni isang beses ay walang nangyari sa aming dalawa, lo
NASA isang restuarant kami ngayon at kasalukuyan na nakikipag dinner sa magulang ni Danica."Kumusta ang negosyo, Terrence?" tanong nito sa akin."It's fine," sambit ko dito.Hindi na ako masyadong nakipag usap sa magulang nito."Mabuti naman, Terrence at magpapakasal na kayo ni Danica. I can't wait na maging parte ka ng pamilya namin.""Even me, mom. I can't wait to be Mrs. Terrence Jude Alvarez," masayang sambit nito.'And I can't wait to see what will happen to you.' ani ko sa isipan ko.Pinaglalaruan ko ang pagkain ko. Dahil wala talaga akong ganang kumain."Is there a problem, babe? Hindi ka kumakain? Ayaw mo ba sa pagkain?""No, hindi naman sa ganun. Busog pa kasi ako.""Pag pasensyahan nyo na si Terrence, mama, papa. Baka may problema lang siya.""It is okay, hija. Naiintindihan namin. Hindi naman din kasi madali humawak ng negosyo. Lalo na't siya lang mag-isa ang tumataguyod," ngiting sambit nito. "Terrence, mabuti at napawalang bisa na ang kasal ninyo ng una mong asawa." Napa