“Oh, ba’t nandito ka?” bungad na tanong ni Troy nang pumasok si Loren sa office, medyo natawa pa ako imbis na mag-alala nang makita ang eyebags nito. He looks so drained, what happened? Wala pang isang linggo nang mag-umpisa siya sa bago niyang assignment.
“Kakaumpisa mo lang ng isang araw pero bakit parang isang buwan na?” tanong ko saktong pagkaupo niya sa upuan niya. “That girl’s taking years of my life!” reklamo ni Loren. “Napakapasaway, she doesn’t know how to listen.” “Kahapon lang noong nagpunta kami ng mall, sabi niya ay mag-ccr siya. Puta, ilang minuto na lumipas hindi pa rin siya lumalabas, ‘yon pala dinisgusie niya sarili para makatakas. Halos malibot ko na buong Mall of Asia tapos makikita ko lang siyang nakasakay sa ferries wheel!” “Was that the reason why you’re here? Don’t tell me you got fired?&rdquo“Well, well, well. Look who’s here.” Iyon ang agad na bumungad sa amin nang makapasok kami sa loob ng mansion. Nag-angat ako ng tingin at nakita ang babaeng mukhang nasa late 50’s na. Marahan itong bumababa ng hagdan at bawat yapak ng kanyang paa ay gumagawa ng ingay ang suot niyang silver kitten heels. She looked elegant but I could feel her hostility oozing. Kahit hindi pa siya pinapakilala sa akin ni Tres ay alam kong iyon ang stepmother niya, kung tutuusin ay bata pa itong tingnan at hindi aakalaing malapit ng maging senior. Napaka-stylish nito sa suot niyang Flower Printed Shift Dress at sa mga perlas na makikita sa leeg, tainga at palapulsuhan niya. She sure went all out. “Well, if it isn’t the bastard.” Muli akong napalingon nang makarinig ng panibagong boses na nanggaling naman dito sa ibaba. Pagtingin ko sa gilid ay naglalakad na palapit sa amin ang isang lalake na mayroong kasamang babae. I guess, that’s one of Tres’ brothers.
“Hey are you still mad?” tanong ko habang nakatingin sa repleksyon ni Troy, kasalukuyan siyang nasa likuran ko dahil pinapunta ko siya rito sa apartment. Sa kanya ko lang kasi ipinagkakatiwala ang buhok ko tuwing gusto ko iyong gupitin, and to be honest—hindi ko inaasahan na pupunta siya lalo na’t iniiwasan niya ako kahapon.“When did I get mad?” aniya habang sinusuklay ang mahaba kong buhok at inuumpisahan iyong pagparte-partihin. Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwalang magiging talented siya sa paggupit ng buhok gayong natutunan lang naman niya iyon noong nag-undercover siya bilang hairdresser tree years ago. His talent is really commendable.“You’re avoiding me yesterday, remember? Alam ko galit ka dahil masyado akong nagtitiwala kay Tres, but don’t worry. He sure earned my trust but that doesn’t mean that I’m letting my guard down. You know how hard it is to break
Days passed by in a blur. Nothing unusual happened, lahat ng mga inaasahan kong mangyari ay hindi nangyari; gaya na lang pangha-harass sa akin ng stepmom at mga kapatid nito, inaasahan ko nang pagdidiskitahan nila ako after ng nangyari sa dinner pero wala silang ginawa, gano’n din si dad na tila pinutol na talaga ang ugnayan sa akin, idagdag pa iyong leader ng Sharkteeth. Walang nangyari na dapat kong ikabahala which is naging dahilan kung bakit mas lalo akong kinukutuban. It feels like a calm before the storm. “Are you okay?” tanong ni Freya nang lapitan niya ako. Simple lang naman ang kasal, iilan lang din ang bisita. Pamilya ni Tres at mga kaibigan ko lang. Noong una ay nagtataka pa ang mga Sylvestian kung bakit ni isa sa pamilya ko ay walang imbitado, especially si dad. Well, I can’t make any excuse so, sinabi ko na lang na mayroon kaming hindi pagkakaunawaan ni dad. “Yes.” nakangiting sagot ko bago mapatingin sa orasan, ilang minuto
“Ito na ba lahat ng gamit mo?” tanong ni Tres mula sa ibaba. “No.” sagot ko nang isara ko ang pang-huling luggage ko at itinayo iyon kasama ng iba pang naimpake ko na. Ngayon ko lang naasikaso ang lahat dahil busy ako nitong mga nakaraang araw. Marahan akong tumayo at napatingin sa apat na sulok ng kwarto. I will seriously miss this room, hindi lang itong kwarto ko ngunit pati na rin ang buong apartment. Dalawang taon pa lang akong nakatira rito pero pakiramdam ko ay mas mahaba pa roon ang nilagi ko rito., kahit na madalas ay hindi ako rito nag-i-stay, naging comfort place ko pa rin ito. “Anong balak mong gawin sa iba mong gamit?” Napalingon ako nang makitang umakyat si Tres. Right, mga damit at ilang gamit ko lang inimpake ko, ang mga gamit kong mabibigat gaya ng cabinet at kama ay hindi ko alam kung dadalhin ko pa ba hanggang sa penthouse ni Tres. Kumpleto na kasi ang gamit sa isang kwarto roon, wala nang paglala
“It’s my precious weekend, where are you taking me?” tanong ko nang maupo ako sa upuan at kunin ang inabot na kape ni Tres. Naglapag din siya ng pancake sa harapan ko na puno ng syrup. Wow, ganito ba kapag newlyweds?“I’ll buy you a new dress for the ball that will be held tomorrow evening.” sagot niya nang hatakin niya ang upuan at maupo roon sa katapat ko. Tipid akong tumango dahil naalala kong pumayag na nga pala akong sumama sa kanya bilang partner ni Crimson. We need to get information from Lucian and get rid of him after—him and the bartender to be exact. I know I’m thinking like a criminal right now but I need to make sure I get rid of everyone who saw my face that night, or else mahihirapan akong kumilos ng malaya.“By the way, kilala mo si Lucian?” tanong ko pagtapos humigop ng kape.“Yeah, kind of? Regular siya sa Rendezvous nightclub. Why
“So, how do I look?” Humarap ako kay Tres at ipinakita ang final look ko matapos ang halos isang oras nap ag-aayos. I’m already wearing the halter neck crimson dress he bought for me and the personalize roman greek mask he ordered. Parehong-pareho ang disenyo noon sa kanya, ang ipinagkaiba lang ay ang kulay. Kung ang kanya ay pula at silver, ang akin naman ay kulay itim at gold. Nagsuot din ako ng itim na mahabang wig at naglagay ng red lipstick nang sa gano’n ay maiba ang itsura ko kahit papaano, hindi ako kampante na maskara lang ang magtatago ng identity ko ngayong gabi. “Yeah, you look stunning and unrecognizable.” aniya matapos kunin ang laylayan ng buhok ko at amuyin iyon. Now, that I’m seeing him disguised as Crimson againㅡhindi ko alam kung ano ang mararamdaman, at first hindi naman ako na-intimidate gaano sa presence niya but now. I’m feeling different, hindi ko ma-explain kung ano ang saktong nararamdaman
I began to walk casually while my calculating eyes search the whole place like an animal looking for its next prey. Ngingisi pa ako sa sa rili ko dahil sinusundan ako ng tingin ng bawat madaanan ko, mapababae man o lalake. I don’t know if they’re looking at me because I’m stunning or because I’m with Crimson, whatever the reason is—I don’t like the attention they’re giving. It’s so unpleasant. “Oof, target lock.” My mouth quirk into a smirk the moment I saw Lucian. Kahit nakatago ang mukha niya ay alam kong siya pa rin ang nasa likod ng masquerade mask. His built, his mannerism and the way his lips moved. It was the same night he approached me. “Lucian? Is that you?” agad na tanong ko rito nang sa wakas ay mapag-isa na siya. Saglit niyang inayos ang suot na necktie bago ako tingnan mula ulo hanggang paa. Kahit na natatakpan ng maskara ang kalahati ng kanyang mukha ay halatang sinusuri niya ako, he’s probably wondering who the hell I am.
“Troy, are you home? Can I come over?” tanong ko sa kabilang linya nang sa wakas ay sagutin niya ang tawag matapos ang ilang beses na pag-ring noon. “What’s wrong?” he whispered. “Are you with someone? Am I disturbing you?” Tumawid ako sa pedestrian lane nang mag-red ang stop light, may ilang lumilingon sa akin ngunit hindi ko iyon pinansin. “They found me.” “What? Who? Where exactly are you?” nag-aalalang tanong ko nang bilisan ko ang paglakad. Masama ang kutob ko, is he talking about the Sharkteeth’s leader? Is he being chased right now? “Troy, answer me. Where are you? Ilan sila?” “There’s ten of them, nasa alley ko malapit sa Ardent Street.” “Shit! Do you have a weapon with you?” “No.” “Okay. Wait for me, I’ll go there.” Agad akong pumara ng taxi at nagmadaling sumakay roon. Pagkarating sa penthouse ay hindi ko inaasahang naroon na si Tres.