Chapter 3

“Kilala mo, Liraz?” tanong ng babae na siyang dahilan para umiwas ito ng tingin kay Nicholas.

“Hindi. Tara na, tinatawag na tayo,” agad na sagot ni Liraz. 

Malakas ang kabog ng kaniyang dibdib nang lampasan nila si Nicholas na nakatayo pa rin sa labas ng dressing room. Hindi niya alam kung magagalit ba siya o magtatampo o kung anuman. As far as she could remember, Nicholas never mentioned this matter to her… not through text or call and not even when they met last time. Napabuntong hininga na lamang siya para kalmahin ang sarili niya. 

“I am sure he has a reasonable reason why he did this.” Iyan ang tinatak ni Liraz sa isipan para kahit papaano ay makapag-focus siya sa show na iyon. 

Meanwhile, Laverna was almost done getting prepared, however, she received a text. Kumunot ang noo niya habang nakatitig sa report na kaka-send lang ni Julia. Pagkatapos niyang mabasa iyon, pinatay na niya ang cellphone at tinuon na lang ang pansin sa pag-aayos.

Upon finishing putting on the wedding dress that shall become the opening dress for the night, she let out a sigh. Pagkalabas niya sa dressing room, napansin niya agad ang biglang pag-iiba ni Nicholas na para bang kahit nakatayo lang siya sa gilid ay makakapatay na ito nang wala sa oras. Pero kahit ganoon, lumapit siya sa kaniya.

“Just wait here until the show finishes.” Hinala niya ang kwelyo nito pababa at bumulong, “What’s with the deadly aura? Are there any suspicious people around?”

Umiling si Nicholas saka sumagot, “Wala naman po, ma’am. Medyo naninibago lang po.”

Letting him go, Laverna started walking away. “Get used to it fast.”

Laverna wore her usual feisty expression as she stepped out to the runway. As usual, there were familiar faces at the front seats… the elites whom she usually encounters in almost all of the fashion shows she gets to attend. Habang naglalakad siya, nakatingin lamang siya sa lalaking nakaupo sa harap... si Erik Villanueva. Nakangisi ito na tila ba naka-jackpot na naman sa lotto. 

Bago lumiko sa kabilang runway, nginisian din siya ni Laverna bago binaling ang kaniyang tingin sa kaniyang dinadaanan. Si Erik Villanueva ang may-ari ng foundation na sinusuportahan ni Laverna kaya naman sa bawat show ng modelo, lagi itong pumupunta kasi alam niya na pagkatapos no’n, ilang libo na naman ang maibibigay sa organisasyon niya.

Makalipas ang isang oras, malapit nang matapos ang show. At nang wala pa si Laverna sa backstage, hinila ni Nicholas si Liraz papasok sa dressing room na nasa pinakadulo.

“Now’s really a bad time for this but I will explain things in detail later… I promise,” agad niyang sabi sa kasintahan.

“You’re not cheating on me, are you?” Liraz asked with a stern voice and a serious gaze.

Nicholas shook his head. “No, baby. Iyan ang hinding-hindi ko magagawa. I am just her bodyguard.”

Buo ang tiwala ni Liraz sa kaniyang kasintahan dahil sa loob ng anim na taon nilang relasyon, kahit ni isang beses ay hindi gumawa si Nicholas ng katarantaduhan para maghiwalay sila or mag-away nang malala. Tumango ito bago niya niyakap ang binata.

“Kailan ulit tayo magkikita kung ikaw ang bodyguard ni Laverna?” mahina niyang tanong. Sa pagkakaalam niya kasi, halos 24/7 na magkasama si Laverna at Julius dati kaya nag-aalala ito.

“I will find time and I’ll contact you by then.” Isang halik sa noo ang binigay ni Nicholas bago humiwalay si Liraz sa kaniya. 

“I will be waiting.”

Nang matapos ang fashion show, agad na nagpalit si Laverna. This time, she wore a pure white long sleeve shirt paired with a pair of black trousers, making her look like a businesswoman ready to attend an important meeting. Nang makarating sila sa parking lot, nadatnan nila si Erik na nakasandal sa kotse ng dalaga.

“Ang aga mo… as usual,” komento ni Laverna.

“Nangangailangan kasi ang foundation natin, Miss Laverna. Balak naming magdagdag ng supplies para sa mga orphanage at mahihirap na pamilya lalo na at nadagdagan ang mga beneficiaries natin. At tutal katatapos lang ng show, which was great by the way, I was hoping that we would get to talk about it,” saad naman ni Erik.

The model chuckled as she walked towards the back of the car with Nicholas following from behind. Sinundan naman siya ni Erik at nang masigurado ni Laverna na walang taong makakakita sa kanila, umiling ito.

“Give him two punches on the face,” utos niya kay Nicholas.

“A-Ano? Teka lang, ano bang-”

Bago pa man matapos ni Erik ang sasabihin, dumapo na agad sa kanang pisngi niya ang malakas na suntok ni Nicholas. Unang suntok pa lang pero nalasahan niya agad ang dugo sa kaniyang bibig. Nagtangka itong magsalita muli pero isa na namang suntok ang pumigil sa kaniya at halos na nga ito makatayo dahil sa malapit na itong mahilo. Pinaatras ni Laverna si Nicholas bago niya kinuwelyohan si Erik.

“Magdagdag ng supplies ba kamo? O pandagdag lang sa pagsusugal mo at pambayad mo sa mga babaeng binibisita mo sa strip clubs?” tanong niya. “You are wrong if you think that I am not keeping an eye on the money I am giving you and fortunately, I came to know that you are not worthy of my trust. Ang pera na binibigay ko, hindi para sa ‘yo. But anyway, I will have someone replace you in your position. Bukas na bukas, gusto kong iwan mo ang organisasyon kundi tutuluyan kita.”

Tinulak ng dalaga si Erik sa tabi bago pumasok sa kotse. Nang makaalis na sila sa hotel, hindi maiwasan ni Nicholas na magnakaw ng tingin sa kaniyang katabi na tila mahimbing na agad ang tulog. Hindi niya kasi inakala na totoo talagang tumutulong si Laverna sa mga mahihirap. All he believed until that time was that she was simply using them to hide her identity and do something illegal behind the shadows. Bilang isang mafia boss mismo, hindi iyon ang gawain nila lalo na ang mga mafia groups na katulad ng pinamumunuan niya at pati na rin sa pamilya ni Laverna. 

Pagkarating nila sa bahay ni Laverna, nadatnan nilang papaalis na rin si Clarrisse. Isang kindat ang binigay ng dalaga kay Nicholas bago nito pinaharurot ang saksakyan paalis. Before Laverna headed to her room, she had given her permission for her bodyguard to go and have his rest. Wala na rin naman siyang ibang ipapagawa tutal walang misyong pinadala sa kaniya ng mga nakatataas. Nang mag-isa na lang si Nicholas sa kaniyang kwarto, agad siyang nagtungo sa banyo dala ang dati niyang cellphone.

He turned on the shower to make it look like he was taking a bath before calling Victor. Wala pang tatlong segundo, agad itong sumagot.

“Boss, totoo ba?” bungad ng lalaki. “Nakuha talaga kayong bodyguard ni Laverna Hansley?”

Hindi na lang pinansin ni Nicholas ang tanong nito. “Puntahan mo si Erik Villanueva ngayon din. Interrogate him and make sure to wrench every single information he knows about Laverna. After that, send me a detailed report.”

“Sige, boss. Pero bakit kailangan pang ikaw mismo ang maging bodyguard niya? Sana naman iniutos mo na lang iyon sa akin tutal may jowa na kayo-”

Hindi interesado si Nicholas sa kung ano man ang sinasabi ni Victor kaya agad niyang pinatay ang tawag. Ngayong direktang nakikita at nakakasama niya si Laverna, unti-unti niya itong itutulak sa kaniyang patibong at sa oras na hindi niya inaasahan, pababagsakin niya ang dalaga at pati na rin ang pamilya nito. Lahat ng taong nakakalaban ng dalaga, gagawin niyang panandaliang kakampi para masiguradong hindi papalpak ang kaniyang plano.

After taking his shower and changing into some casual clothes, Nicholas checked the time and it was already close to midnight. With hunger striking, he decided to head to the kitchen for a while. Pagkababa niya sa may sala, halos madilim na ang buong paligid at tila tulog na rin si Laverna dahil sa nakakabinging katahimikan. Akmang maglalakad na sana siya patungo sa kusina, halos mapasigaw siya nang makarinig ng ingay na nagmumula sa kusina mismo. 

Kunot-noo siyang naglakad nang dahan-dahan patungo sa kusina dahil baka may magnanakaw o ‘di kaya’y hayop ang nakapasok. Konting ilaw lang ang nagbibigay liwanag sa may kusina kaya hindi masyadong kita kung sino o ano ang naroroon. Nang makarinig ulit siya ng ilang boteng nababasag sa sahig, nilingon ni Nicholas ang direksyon kung saan ito nanggagaling. Only then, he noticed that the large refrigerator was open even though he saw no one around. With the counter obstructing the view of the lower part of the refrigerator, he decided to turn on the lights and was taken aback at the mess right in front of him.

Nagkalat sa sahig ang ilang kutsara at tinidor pati na rin kutsilyo na para bang may nagtangkang manggulo. Basa rin ang sahig dahil sa natapon na tubig. Maya-maya ay napansin niya ang ilang mumo ng tinapay na tila nanggagaling sa kabila ng countertop. Sinundan niya ito at nagulat na lang siya nang makita niya kung sino ang nakaluhod sa harap ng ref habang kumakain ng cupcake. Sa may sahig, ilang bote ng juice ang basag at may halo pa itong dugo.

“Laverna?” tawag niya sa pangalan ng dalaga pero hindi siya nilingon. “Okay lang po ba kayo?”

Hindi siya pinansin ni Laverna at patuloy pa rin ito sa pagkain ng cupcake kahit nagkalat na ito sa kaniyang bibig. He immediately went near her and held her by the shoulders. Only then, he noticed that her eyes were half-opened and her legs were bleeding due to some cuts.

Tila walang balak si Laverna na umalis sa kaniyang pwesto at parang hindi niya nararamdaman ang mga natamong sugat kaya naman agad siyang binuhat ni Nicholas at dinala sa may sala. Pinaupo niya ito sa sofa at niyugyog ang balikat nito.

“Ma’am…” He was not sure but it seemed like Laverna was sleep walking. Taking the cupcake away from her, he wiped off the chocolate crumbs from her cheeks and once again shook her shoulders while calling out her name.

Makalipas ang ilang minuto, nagising si Laverna at laking pagtataka niya kung bakit nasa harapan niya si Nicholas.