Share
Chapter 13. “I like You”
Chapter 13. “I like You”
Lee Yu-jun’s POV
Gabi matapos akong ilagay ni Soo-hyun sa larawan. Tahimik ang buong paligid at amoy mo ang mga nasunog na kahoy ng mga bahay. Umuusok pa ang ilang lugar dahil sa naganap na pananakop ng mga kalaban. Makikita mo sa paligid ang mga nakatarik na pana at mga espada. Wala akong makitang tao. Wala ni isa. Naglakad pa ako para hanapin si Soo-hyun at si Suk-jeong. Kailangan kong pumunta sa mahal na hari at hanapin ang aking ina. Tuluyan na bang nasakop ang palasyo? Ang aking ama at mahal na reyna? Nasaan sila.
Huminto ako sa paglalakad at nanlaki ang mga mata nang makita ko ang maraming bangkay sa harap ng tahanan ng aking amang hari. Nanginig ang aking mga kamay at nangatog ang tuhod sa nakita ko. Tiningnan
Related chapters
The Painting Who Walks At Night Chapter 14. “An Evil Plan”
Chapter 14. “An Evil Plan”Venice’ POV I am here in the nearest coffee shop in our school with Denice. I just needed someone and cold drinks for me to brighten up my mood. That bitch, ruined my day!“What’s with the mood, Venice?” Denice asked. I removed my cigar in my mouth as I blow the smoke out of my lungs and face Denice in pissed. Hindi na ako nagsalita but I know Denice knows the reason why I am in a bad mood. “I knew it.” She chuckled. “So, what happened?” I sighed and dropped the cigar and stepped on it. “Talagang mahilig pumapel ‘yang babaeng ‘yan. She joined the pageant and guesses what? Dad bought her a new car.” N
The Painting Who Walks At Night Chapter 15. “Breaking the spell”
Chapter 15. “Breaking the spell”Lee Yu-jun’s POV Umaga pa at hinihintay ko lang ang paglubog ng araw. Kapag umaga ay hindi ko talaga magawang lumabas sa larawang ito. Pakiramdam ko ay para akong bilanggo ng kulungan, parang sumpa na hindi ko maintindihan. Tuwing gabi naman ay hindi ko nakakausap si Elyse ng matagal dahil kailangan niyang magpahinga at matulog. Hinahayaan niya na lang ako na manuod ng TV buong magdamag o hindi naman kaya ay naglalaho ako para puntahan ang libingan ni Elizabeth. Napapitlag ako nang marinig kong bumukas ang pinto ng bahay ni Elyse. Napangiti ako sa pananabik dahil maaga siyang nakauwi. Dinungaw ko siya mula sa larawan ngunit kumunot ang aking noo nang hindi tinig ni Elyse ang narinig ko kundi tinig ng dalawang lalaki.
The Painting Who Walks At Night Chapter 16. “I promise you, I’ll never leave”
Chapter 16. “I promise you, I’ll never leave”Lee Yu-jun’s POV “Salamat, Yu-jun.” sambit ni Elyse at nakangiting nakatingin sa akin. Nakangiti man si Elyse ngunit kita ko at ramdam ko ang labis na kalungkutan at takot sa kanyang mga mata. Unti-unting nawala ang ngiti sa akin habang habang nakatingin kay Elyse na ngayon ay nakapaling sa bintana. Mayamaya pa ay bigla kong nakita ang paglalaho ng aking katawan. “Hindi.” sambit ko sa aking isip at muling tiningnan si Elyse. “Elyse…” tawag ko sa kanyang pangalan at saka ako tuluyang naglaho at bumalik sa larawan. Pagbalik ko sa larawan ay nakita ko pang pumasok si Elyse sa kanyang silid
The Painting Who Walks At Night Chapter 17. “Getting to know you”
Chapter 17. “Getting to know you”Lee Yu-jun’s POV Pagtapos namin kumain nila Elyse at ng kaibigan niya sa isang maraming taong kainan ay nagsabi akong aalis muna. Pumayag naman si Elyse at hinayaan niya muna akong maglibot sa kanilang paaralan. Malaki ang paaralan na ito at may mga matataas na gusali. Marami ring mga mag-aaral ang pumapasok dito. Hindi nga lang ako sanay dahil kanina pa nila ako tinitingnan at kanina pa may mga nakangiti at kung minsan naman ay lumalapit sa akin. Sinasabi ko na lang na lumayo silang mga tampalasan sila at anong karapatan nilang kausapin ang isang dugong bughaw na tulad ko. Mga hangal. Sa aking paglalakad sa paaralan nila Elyse ay napunta ako sa isang madamong lugar at maraming nakapaligid na puno at mga halaman na may m
The Painting Who Walks At Night Chapter 18. “A Poisonous Kiss”
Chapter 18. “A Poisonous Kiss”Elyse’ POV Pumunta kami ni Arkin sa rooftop para dito mag-usap. I know that he noticed my avoidance to him. And I am really sorry for that. Does he feel so upset about it? Nagi-guilty naman ako but that is not my intention. It is just that, I am not used of this kind of romantic thingy. Pareho kaming tahimik habang nakamasid sa mga kumikislap na ilaw ng mga sasakyan at ilaw ng mga gusali. Maging kanina habang paakyat kami dito sa rooftop ay tahimik lang kami talaga. You will feel the dullnessa and awkward vibes for the both of us. “I’m sorry.” Napatingin ako sa kanya nang magsalita siya. Lumingon siya sa akin at ngumiti. “Sorry
The Painting Who Walks At Night Chapter 19. “He is Fading”
Chapter 19. “He is Fading”Elyse’ POV Hindi ko alam kung bakit ako nakakaramdam ng sikip ng dibdib habang nakatingin sa kanilang dalawa habang magkahalikan. Dinampot ko ang nahulog kong bote ng tubig at padabog na naglakad pabalik ng stage. Huminto naman na ang sigawan ng mga tao sa loob ng gym. Tiningnan ko si Yu-jun at nakahiwalay na sa kanya si Venice. Blanko ang mukha niya at walang reaksyon sa ginawang paghalik ni Venice. And of course, Venice will do everything to get what she wants. Tinuon ko na lang ang atensyon ko sa rehearsal. Habang sumasayaw ulit ay nakatingin ako kay Yu-jun pero sa ibang direksyon siya nakatingin. Nang tingnan ko kung saan siya nakatingin ay agad na uminit ang dugo ko. He is watching Venice dancing! Inis akong napabuntong hi
The Painting Who Walks At Night Chapter 20. “Looking for answers”
Chapter 20. “Looking for answers”Elyse’ POVPag-uwi ko ng condo ay tiningnan ko ang painting ni Yu-jun. He is there. Napatingin naman ako sa sahig nang makita ko ang damit niyag suot kanina. Kinuha ko ito at tinupi habang tinitingnan ang painting ni Yu-jun. Habang nakatingin ay naisip ko ang tanong niya kanina kung galit ba ako. I actually don’t know what to answer. Sobra akong naguguluhan. Wala naman kasi siyang ginawang masama sa akin para magaling ako sa kanya. But why do I feel this heavy feels in my chest?Malalim akong napabuntong hininga at saka lumabas nan g kwarto ko para maghanda ng dinner ko. Pagtingin ko da fridge ay may mga iniwan na namang pagkain si Yaya Miding. Kinuha ko ang isang container ay inilagay ‘yon sa microwave oven. Pagtapos ay naupo na ako sa dining para kumain. Habang kumakain ay natulala ako nang muling sumagi sa isip ko ang imahe ng paghahalikan ni Venice at Y
The Painting Who Walks At Night Chapter 21. “He’s like a superhero”
Chapter 21. “He’s like a superhero”Venice’ POV Pumunta kami sa isang bakanteng room dala ang pinabili kong costume sa driver ko. Nakabihis na ako ng pang rehearsals. Nilapag ko ang paper bag na may lamang costumes.“Are you sure about this Venice?” Denice asked and I heard a hesitation in her voice. I faced him with my raised eyebrows. “What? You’re scared?” May nanlilisik kong matang tanong sa kanya. Napalunok siya at saka iniwas ang tingin sa akin. “Go, wear it!” utos ko sa kanya. “Ikaw din Janice.” Utos ko rin kay Janice na ngayon ay hindi maipinta ang mukha na parang ayaw sumunod sa akin pero kinuha rin niya ang hawak kong paper bag na may lamang costume.&nb
Latest chapter
- The Painting Who Walks At Night Chapter 50. "Forever with my Prince"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 49. "Losing you…my Prince"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 48. "This will be the end"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 47. "Destined to meet and to be apart"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 46. "Don’t want to go back"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 45. "What your heart says"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 44. "We need to save Him"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 43. "Escape from the Shadows"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 42. "A Father’s Wept"
