Part Eight She's having a second thought if she'll hop out of the car or will stay inside it. Nakasilip si Casey sa bintana ng kotse ni Miggy at nakatanaw sa pagkalaki-laking bahay na parang pakiramdam niya ay nasa tuktok na ng isang bundok. Walang ibang makikita sa ibaba kung hindi ang napakalawak na private golf court at sa kabilang side ay walang kasing lawak na taniman ng mga iba't ibang kulay ng mga lilies. Kung mansyon ang tawag niya sa bahay na ipinagbili niya noon na pag-aari ng mga magulang niya, ano ang dapat niyang itawag sa bahay ni Lt-Gen. Miggy? Palasyo? It was painted white, the glasses were sparkling green and the accent color was oak. May pagkalaki-laking swimming pool na parang nakalutang sa ere at may isang gazeebo na korteng kalabasa ni Cinderella.Hinabol niya ng tingin ang binata na papalayo na pero nabawi niya ang mga mata at pasimpleng umayos ng upo nang pumihit ito pabalik.Narinig niyang bumukas ang pintuan ng kotse sa side niya at n
Part Nine He can't believe it. Standing before Miggy’s very eye is the daughter of Denisse. Busy ang dalaga sa pagtitig sa mga naka-display na painting ng Mommy niya sa loob ng gallery at siya ay busy naman sa pagtitig sa mukha ni Casey, habang nakaupo siya sa isang stool at may hawak na bote ng alak sa kamay niya. Casey was the reason why his heart had been broken into pieces. Hindi niya alam na may laman na pala ang t’yan ni Denisse pero nagsasama pa rin silang dalawa bilang mag-boyfriend. Though he felt that the woman had been acting so cold, she didn't leave him right away. Inakala pa nga niya na kanya ang bata at handa niyang panagutan kahit na desi siete pa lang siya noon, pero hindi pala sa kanya. He was disappointed and badly wounded. Denisse didn't explain why, umiiyak lang iyon noon at parang ayaw na ihiwalay ang mga mata sa mukha niya. He felt that she had loved him, too, but maybe it wasn't just enough.At paglipas ng halos labing walong taon, nandito
Part Ten She can't hide her smile and her sassy mouth. Casey’s been telling stories since the moment she sat on the chair at the 24-seaters oak table. Chandeliers are hanging from the white ceiling of the spacious dining hall of the Alondes, lightening the already bright room. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang naging madaldal. Siguro dahil sabik siya sa isang ina, lola at sa kapamilya. And the kindness and hospitality that Doña Jesusa is showing her are the ones she desired to feel since then.She's just so unfortunate not to feel those kinds of treatment from her own relatives because they intended to push her away.“How do you find my shrimp salad, hija? I was having a second thought whether I'd push that salad or not. Baka kasi kako allergy ka sa hipon.” Anang matandang babae na walang humpay sa paglagay ng mga hipon sa plato niya na may kasamang sariwang mga gulay.Sa totoo lang busog na busog na siya pero hindi siya makatanggi dahil sa hiya. Nasusuk
Part Eleven Hindi alam ni Miggy kung matatawa ba siya nang mapansin na parang tinakasan ng hemoglobin ang dugo ni Casey dahil sa sinabi niya, namutla kasi ito bigla. He chose to hide the grin, and continued walking, heading to the other room, opposite hers. Siya na ang mag-aasikaso ng tutulugan niya total nang i-check naman niya kanina ay maayos at may mga nakatambak lang na mga flushed toys na hindi na yata ginagamit. May isang single bed at kaya naman niyang papagkasyahin doon ang sarili niya. He had trained himself to be perfect in everything. Yes, he may be rich but he went through the worst trainings. Ang lahat ng training na iyon na nagpahirap sa kanya ang nagtanggal ng lahat ng pagiging kilos mayaman niya noong kanyang kabataan. Kaya nga yata hindi siya pinili ni Denisse dahil bantay-sarado siya ng mga bodyguards at hindi siya mapakain kung saan-saan lang. Bukod doon ay napakamapili niya sa pagkain at isa na rin sigurong pinakadahilan ay dahil mas matan
Part Twelve Casey puts down the prayer book on the small table located at the other side of her bed. Tapos na siyang magdasal at makakatulog na rin siya, pero bakit parang mas gising pa siya kaysa sa kwago? Hindi yata siya dinadalaw ng antok, samantalang wala pa rin siyang tulog nang nakaraang gabi. Somehow, Miggy is a big help. Hindi siya ngayon natatakot dahil alam niya na anumang oras na may magtangka sa kanya ng hindi maganda ay may magtatanggol naman at sisiguruhin na ligtas siya. Sana nga rin ay matulungan siya nitong tuluyang tanggalin ang lahat ng uri ng takot na nakatago sa kaloob-looban ng kanyang sistema. Now, she realized that it's a different version of story if a man is involved in her case. Kakaiba ang epekto na lalaki ang nagsasabi sa kanya at nagututuro ng mga dapat niyang maramdaman at gawin. Maybe because those murderers were men and coming from the same gender who's telling her that she must not be afraid at all, it's just making her feel less wor
Part Thirteen He’s glancing at his wristwatch from time to time while waiting downstairs. Miggy’s watching his favorite show, CSI Miami, but his mind was party vitiated. Kanina pa siya pasulyap-sulyap sa apat na metrong corridor na nagdudugtong sa salas at sa kabilang parte kung saan nandoon ang pipitong baitang na hagdang kahoy. He didn't have his morning jog, not even a barbell to warm him up. He couldn’t go out while Casey’s still asleep so he just took small walks around the house. Hindi naman siya makapagluto dahil wala namang laman ang refrigerator, ni hindi nga umaandar. He had to ask himself how Casey could even live a life like that. May tao pa pala na nabububay na hindi gumagamit ng ref. When he woke up in the middle of the night, the lights were all shut. Iisa ang ilaw na bukas sa labas sa may tapat ng garahe, at malamlam pa na parang five volts lang na sinliwanag ng alitaptap.What the fuck? Napamura tuloy siya kanina at tuluyan na nawala ang antok.
Part Fourteen Yakap ang pusa ay pasunod-sunod si Casey kay Miguel Arthur sa loob ng isang napakataas at napakagarang building. Iyon pala ang kumpanya nito. Bumungad kaagad sa kanya ang isang rebulto na nakatayo sa pinakagitna ng lobby, magkatalikuran ang dalawang nagtataasang lalaki at kung hindi siya nagkakamali ay si Miggy ang isa sa mga iyon. Parehas na matikas ang tindig at mayabang ang dalawa, at kahit rebulto ay kitang-kita kung sino ang ipinakikilala ng mga iyon, malamang na ito na mismo at ang ama nitong namatay na. Sa itaas at may umiikot na kulay gintong globo na may nakasulat na Alonde Royalties. Welcome.Nakalagpas na sila ay nakapihit pa rin ang ulo niya.“Casey, in front of me, baby.”Ano raw? Nabingi yata siya. Baby daw siya nito? Ngayon lang may tumawag sa kanya na baby. Kaagad siyang napatingin kay Miggy na nakamuwestra ang kamay at itinuturo ang harapan nito. He's standing meters away from her because he's really quick.Kita niyang parang
Part Fifteen After signing some few important documents, Miggy rests his head on the headrest of his executive swivel chair. He party twists the chair to face Casey's direction and eyes at her. Nakaupo na ito ngayon sa may kalayuan which is the right side of his office. Nakanganga ito sa TV at nanonood ng cartoons. Holy Christ! Of all the series in the world, cartoons? Kung hindi siya nagkakamali ay palabas iyon na Popeye the Sailor Man. Bata pa siya palabas na iyon, hanggang ngayon pala ay umi-extra pa rin sa TV? Kitang-kita niya kasi sobrang laki naman ng TV at mukhang enjoy na enjoy naman ang isa. She's eating her carbonara and taking some few bites on her extra bacons. Hindi nakaligtas sa mga mata niya nang ngumiti ito at humagikhik. She even covered her mouth using the back of her hand and that amazes him to his balls and back. Kanina pa siya pasulyap-sulyap dito habang inaaral niya ang mga dokumento bago pirmahan pero parang naba-blangko ang utak niya kapag nakikita niya an