Kabanata 41

Napapaligiran ng kadiliman habang natatakpan ng piring ang kanyang mga mata, walang ideya si Yekaterina kung nasaan siya. Hindi lang siya, kundi lahat ng iba pang manlalaro. They were transported here by what she assumed via a van for hours, blindfold intact and hands and feet cuffed.

Pagdating nila, tinanggal ang pagkakatali sa kanilang mga paa at lahat sila ay ginabayan sa paglalakad sa loob ng ilang sandali at ang tanging nararamdaman niya ay ang malambot at malumot na damo sa kanyang mga paa na halos umabot na sa kalahati ng kanyang mga binti ang haba. Parang halos isang taon na itong hindi na-cut.

Her instinct is telling her that they were guided inside an entrance door and the mossy grass under her feet were replaced with a hard surface, like concrete. Pakiramdam niya ay nasa loob sila ng isang nakapaloob na espasyo na may mga pader ngunit hindi niya alam kung ito ay isang bodega o parang isang abandonadong gusali. Walang liwanag na tumatagos sa blindfold na nagpapaalam sa kany