Ang akala ni Celeste ay magiging madali lang para kay Felip na magbago ang pakikitungo kay Semion nang ikwento niya ang ‘pekeng’ love story nila ni Semion, subalit sa halip ay mas lalo lamang sumama ang loob nito sa hindi malamang dahilan.“Hindi ba kapani-paniwala ang ginawang love story natin, Semion?” takang tanong niya sa lalaki, habang pinapatuyo ang kanyang basang buhok gamit ang tuwalya.Katatapos lamang niya maligo sa loob ng maliit na banyo ng inuupuhan nilang maliit na apartment sa lugar. Naupo siya sa kama, tiningnan si Semion na kanina'y nangangalikot sa cellphone, at ngayo'y may blangkong itsurang bumaling ng pansin sa kanya.“Why though? Does it matter?” tanong nito sa kanya. “Ano naman kung hindi maniwala ang lalaking ‘yon? May magagawa ba siya para mapigilan ang kasal?”Bahagyang natigilan si Celeste. Guni-guni niya lang ba? O masama talaga ang mood ni Semion magmula kanina pa?“Hindi naman sa gano'n,” aniya. “Pero kasi para ko na rin siyang pamilya, kaya mas nakakagaa
“D-Darson… h-huwag…”Kagaya ng nakasanayan at karaniwang nangyayari tuwing alas kwatro ng madaling araw, nagising si Semion dahil sa mga mahihinang halinghing ni Celeste habang ito'y malalim na natutulog.Tumagilid siya ng higa para pakatitigan ang mukha ni Celeste. Mayroong malamig na pawis ang namumuo sa noo nito kasabay ng naipong mga likido sa mahahaba at makakapal na pilik-mata nito.“Darson…” mas nalukot ang mukha ni Celeste at pinanginginigan ng katawan.Malamig ang mukha at walang ekspresyong pinanood ni Semion ang kalagayan na iyon ni Celeste. Matagal niyang hinayaang ganoon si Celeste hindi katulad noon, bago niya muling niyakap ang katawan ni Celeste at kinulong sa kanyang mga braso.“I'm here.” walang ganang aniya saka sinuklay ang likod ng buhok ni Celeste.“Hmm…” doon lamang pawang nakahinga si Celeste. Natigil ang panginginig at natigil ang mga halinghing.Muling pinikit ni Semion ang kanyang mga mata.Noong unang gabi na nagkatabi sila ni Celeste sa iisang kama, ay tan
“Luca, don't be rude. Eat your vegetables.” mahinang bulong ni Valentina sa kanyang kapatid nang makitang nilalaro-laro lamang nito ang pagkaing nasa harapan nito.Bumulong si Luca pabalik sa kanyang ate. “I don't get it. Rice and vegetables as breakfast? Para na ‘tong lunch.”“What? It's a typical Filipino commoner style. Kanin sa umaga, tanghali, at gabi. Learn to adapt, since this isn't our place. Eat your food.”Napapanguso na walang nagawa si Luca na tikman ang gulay kasama ng kanin. Akala niya ay hindi masarap. Subalit nang malasahan niya ay agad siyang napahanga. “Wow, what kind of gulay is this?”Nadinig ni Lordes ang batang si Luca at napatugon sa kabila ng pakikipag-usap kina Celeste. “Adobong talbos ng kamote iyan, anak.”“What? Akala ko meron lang adobong manok at baboy. Meron din palang ganito?”“Oo naman, iho, naku! Kung dito ka sa probinsya marami ka pang malalamang iba't-ibang klase ng putahe! Masasarap kahit na hindi kamahalan ang mga pampalasa!”“Really?” naputol ang
At Semion's Residence…“Pinatay nila lahat.” nanlalambot na naiusal ni Celeste matapos ibigay sa kanya ni Diego ang isang dokumento sa pag-uutos ni Semion.“Yeah, mukhang ang pagkitil ng buhay ang pinakamadaling solusyon para sa mga Allegra.” saad ni Semion habang umiinom ng red wine. “Your family lawyers, estate planners, accountants, and financial advisors, lahat sila patay na. At imposibleng coincidence lang ‘yun, dahil ayon sa mga autopsy and investigations, ang kinamatay nila ay car accidents—drunk driving, brake failure, rollover accidents, and even distracted driving. All are ridiculously related! Hindi man lang nila sinubukang baguhin ang strategy nila.”“Pati magulang ko at si kuya car accidents din.” Nahilot ni Celeste ang sintido. “Paano na ‘yan? Sila ang kailangan natin para sa mga dokumento ng mga properties and assets ng pamilya namin. Paano mapapatunayan na sa amin ang probinsya kung walang legal na mga dokumento?”“Well bago ‘yan,” sinenyasan ni Semion si Diego para ma
[MAKIBAKA, ‘Wag Matakot!][Patalsikin ang mga Allegra sa lupang hindi sa kanila!][Hindi niyo na kami mapapatahimik!][Hustisya! Hustisya! Hustisya para sa lahat ng magsasakang minasaker nila!][LALABAN, hindi na aatras!]Ilang beses na napakurap-kurap si Governor Demetrio Allegra habang naiwang nakaawang ang kanyang bibig. Kasalukuyan ngayong inuulat sa balitang umaga ang pagra-rally ng mga magsasaka sa lupang kinatitirikan nila at ito pa nga'y live na nangyayari at pinalabas sa telebisyon!“Gobernor!” napasaklolo sa kanya ang babaeng sekretarya nang mahilo siya at mawalan ng balanse.Napakapit si Demetrio sa kanyang office table habang alalay ng sekretarya. “P-Patayin mo, patayin mo ang screen ngayon din!” galit niyang utos.“Opo!” dali-dali siyang binitawan ng babae para kunin ang remote at patayin ang telebisyon.Ang malaki at malapad niyang dibdib ay panay ang taas-baba na animo nahihirapan na sa pagkuha ng hangin sa ere. Malakas ang pagdagundong ng puso niya at pakiramdam niya’y
“We absolutely cannot do that. Hindi natin pwedeng patayin si Celeste, Dad.” matigas na pagtutol ni Darson sa kanyang ama.Nagningas ang mga mata nito sa kanya. “Anong sinabi mo? Bakit? May nararamdaman ka ba sa babaeng ‘yon? Are you fuckin' kidding me right now?”Bago pa siya sugurin ng kanyang ama para pagbuhatan ng kamay ay kaagad na siyang nakapagpaliwanag. “Sa tingin mo ba talaga matatahimik sila kung sa ganitong klase ng sitwasyon pa biglang mawawala si Celeste? Lalo lang magkakagulo at lalo lang tayong malalagay sa alanganin. Gamitin mo ang utak mo ngayon; hindi itong nagpapadalos-dalos ka sa pagdedesisyon. Mas lalo lang tayong mapag-iinitan ng mga Lombardi at hindi malayong tayo pa ang mapapatumba sa huli!”Nakita niya ang pagtiim-bagang ng kanyang ama na hindi niya kinatakot.Dahil kung iisipin, totoo naman talaga ang sinabi niya. Pinagbantaan na sila ng pamilyang Lombardi matapos pahiyain sa harapan ng maraming tao, tanda ng pagiging seryos ng mga ito sa pagprotekta kay Cele
*BANG*BANG*BANG*“Clean everything here now.” malamig na utos ni Semion sa kanyang mga tauhan matapos iputok ang baril sa tatlong mga lalaking nagtangka ng kanyang buhay.“Opo, Boss!” masigasig na sumunod ang mga tauhan para iligpit ang mga bangkay.“Hold my gun, Diego.” inabot niya kay Diego ang kanyang baril at napapagod na nagtungo sa opisina ng kanyang underground hideout.Hindi tulad sa napakagalante niyang opisina sa sariling mansyon at kumpanya na nagkikinangan sa ginto at dyamante, ang opisina ng kanyang hideout ay siyang kabaliktaran. Walang ibang desenyo at puro itim na kulay lamang ang makikita dahilan kung bakit madilim sa loob. Naka-display din sa mga pader ng silid ang iba't-ibang klase ng mga armas at gamit pang torture.Wala kagana-ganang naupo si Semion sa malaking itim na leather chair. Pinatong niya pa ang mahahaba niyang binti sa lamesa bago naglabas ng kulay itim na sigarilyo at lighter.Sandali siyang nanatili sa ganoong posisyon na animo nirerelax ang sarili, ng
““Kaliwa't kanan na mga kaso at court hearings ang kinakaharap ngayon ni Governor Allegra dahil sa isyu ng mga pagnanakaw ng mga lupain, misteryosong pagkawala ng ilang mga residente at daang magsasaka, maging ang ilegal na pagpapatayo ng mga infrastructure.””““Mainit ngayon sa mga netizen si Governor Allegra. Maraming kabataan ngayon ang humihingi ng hustisya at katarungan para sa mga magsasaka sa pamamagitan ng pagra-rally, pagbisita sa kinaroroonan ng biktima, at pag-abot ng mga kaunting tulong pinansyal at relief goods.””““Nananawagan naman ang spokesperson, lawyer, at partido ni Governor Allegra na huwag magpakalat ng mga hindi makatotohanang bintang tungkol sa kanya at sa kanyang pamilya. Ayon sa kanilang estamento, gagawin nila ang lahat para patunayan na malinis ang kanilang konsensya, at ang isyu na kumakalat ngayon ay walang iba kundi isang black propaganda lamang laban sa kanila. Nananatiling tahimik si Governor Allegra dahil anumang sabihin nito ay gagamitin laban sa kany