Chapter 25

Kitang-kita ko pa rin ang gulat mula sa kanyang mukha at parang hindi pa rin siya makapaniwala sa mga sinabi ko, na pumapayag ako. Oo, pumayag ako. Dahil kailangan ko, maging practical at kailangan ko ng pera. Kinuha ng magulang ko ang kalahati ng ipon ko, kahit na gusto kong magalit sa pamilya ko ay pamilya ko pa rin sila at sila ang bumuhay sa akin.

Kung hindi dahil sa kanila ay talagang wala ako rito. Kahit no'ng una ay magagalit ka, at mapapatanong na kung bakit 'yon nila ginawa. I should understand. Dahil sa ginawa nilang 'yon ay naintindihan ko pa rin sila, as a Psych major—I should always understand why they acted that way. Matagal na ring nangyari 'yon, bilisan natin ang pacing natin sa mga buhay natin.

Huwag tayong mag-stay sa nakaraan, kailangan nating mag-move forward. Alam kong mahirap, at hindi talaga iyon madali. Pero may choice ba tayo? May magagawa pa