28

28

I'M HERE FOR YOU

Dahil sa nahuli ako paglabas ng restaurant ay nakita ko na lang na mabilis na lumayo ang sasakyan ni Braden. Ni hindi na niya ako hinintay na makasakay ng kotse.

Laglag ang balikat kong nakahabol ng tingin sa papalayo niyang sasakyan na parang lumilipad sa bilis, kahit na halos magkandabangga na sya.

Mariin na lang akong napapikit nang tuluyang mawala ang kotse niya sa paningin ko. Nagdadasal ako na sana hindi sya mapahamak dahil sa galit niya.

Wala sa loob na lumingon ako sa restaurant. Nakatingin ako doon sa pesteng mga tao na naging dahilan ng paghuhuramentado ni Kanton. Bakit parang tuwang-tuwa pa sila sa mga nakita nila? Bakit masaya sila na ganoon ang nangyari kay Braden?

Di ko namalayan na may luha na pala ako sa mata.

Ay ano ba? Bakit ba ako umiiyak?

Binawi ko na ang paningin ko at itinuon ko ang pansin sa dulo ng kalsada kung saan ang direksyon ng kotse ni Braden kanina. Umaasa ako na lilitaw ulit sya pero wala. Tuluyan niya akong iniwan at di ko al