Share
XXIII. Unexpected News
Eksaktong tatlong araw mula nang sumama kami ni Chu kay Jae ay nakapasok naman na ako. May galos pa at sugat ang kamay ko ngunit hindi na iyon namamaga at kaya ko nang ikilos, kaya naman kahit panay ang awat pa sa akin ni Chu ay hindi ko ito pinakinggan. Nag-asikaso na ako ng pagpapasok at maaagang nagtungo sa opisina.
Nasa bukana pa lang ako ng pintuan papasok ay agad ko nang napansin ang matatalim na tinging ibinabato sa akin ni Maple. Hindi ko alam kung para saan iyon pero mukhang nahuhulaan ko na. Sa tabi naman nito ay naroon si Chu na kabaliktaran naman niya ang ipinapakita sa akin. Malapad ang naging pagkakangiti nito na siya naman ipinagtakha ko.
Nilapitan ko silang dalawa paglapag ko ng bag ko sa mesa. Nakatitig pa rin sila sa akin nang may magkaibang reaksyon kaya naman ako na ang unang nagtanong sa kanila.
"Anong eksena ninyong dalawa?"
"At kami pa talaga itong may eksena? Ako nga itong dapat na magt
Kaugnay na kabanata
The Story Of Us XXIV. Sad News
Natataranta akong umalis sa mesa ko pagkatapos kong makausap si Ate Elise. Hindi ko alam mung anong tumatakbo sa isip ko, basta ang gusto ko lang ay ang makaalid doon at makarating kaagad ng bus stop para makauwi ng Isabela dahil naroon daw sila mama.Ang buong akala ko ay nasa Amerika sila ngunit ganoon na lang ang gulat ko nang tawagan ako ni ate ngayon ulang sabihin natoon ang mga ito ngayon sa Isabela at na nasa bingit ng kamatayan.They met an accident habang papunta sa bahay nila ate galing ng airport. Bagay na ikinagulat rin ni ate Elise dahil wala rin siyang ideya na uuwi ang mga ito.Ngayon ay dalawa na kaming halos mamatay kakaalala. Kasama na nila Ate Elise at kuya Jun sina mama, nasa ospital na ang mga ito at hindi raw maganda ang lagay lalo na si mama.I was a mess, everything's a mess at wala akong magawang tama dahil sa takot at pagkataranta, hindi ko magawang ayusing ang gamit ko ng matiwasay a
The Story Of Us XXV. What's Wrong, Jae?
Ilang beses akong nagpakurap-kurap upang siguruhing hindi ako pinaglalaruan ng mga mata ko. Kinusot ko rin ang mga ito nang hindi pa rin ako makumbinsing tama ang nakikita ko, I am seeing Jae. He is standing in fron of me as I am waiting for my coffee to be drawn at a vending machine na nasa lobby mismo ng ospital.Si Jae ba talaga 'to? Baka naman kamukha lang?Matapos magpailing-iling ay binalewala ako ang isiping iyon at saka patuloy na hinintay ang papatapos ng pagpuno sa baso ko ng kape mula sa vending machine.Nang mapuno ay akma ko nang kukunin sana iyon ngunit may isang kamay na pumigil sa lamay ko. Wala sa loon na nilingon ko iyo at nakita ang nagtatanong namukha ni Jae habang nakatingin sa akin."Can't you see me? Hindi mo ba nakikilala ang boyfriend mo?""H-ha? J-Jae, ikaw ba iyan?""At sino pa sa tingin mo? Ang akala ko ay mapapansin mo na ako kanina no
The Story Of Us XXVI. Confession
I was confuse in a bit, hindi ko alam kung dapat ko bang seryosohin ang tanong sa akin na iyon ni Jae o hindi. I know that he's mad, halata iyon sa mga mata niya at hindi iyon maikakala ng mga tinging binibigay niya sa akin but I choose to ignore it.Sa halip ay marahan kong pinalis ang pagkakahawak niya sa braso ko at saka patalikod na naglakad palayo sa kanya."What now, Eli?""Mag-usap na lang tayo kapag kaya mo nang sabihin kung anong problema mo sa ate ko at sa boss ko. Hindi ko kayang makipag-usap sa iyo ng ganyan ka." Muli akong umaktong maglalakad palayo na sana sa kanha ngunit muli ko naman siyang narinig na magsalita."Wala akong problema sa ate mo, hindi ko rin alam kung bakit siya nagagalit sa akin.""Hindi magagalit ang ate nang walang dahilan, you must've done something to her para ganoon na lang siya makitungo sa iyo.""I really don't know, wala akong idea.
The Story Of Us XXVII. I'll Wait
Kakauwi ko lang galing ng Isabela. Thankfully, Mama and Papa were both okay. Good thing rin na pinayagan ako ni Adrien na magpaiwan matapos niyang mauna pabalik ng Manila. He told me to take my time and I can never be grateful dahil sa sobrang bait niya sa akin, na hindi ko na rin alam kung kailan nagsimula.Then there's Jae, na bagamat tinigilan na ako sa kakatanong kung pwede bang totohanin na namin ang lahat ay hindi naman siya tumigil ng kakapadala ng bulaklak kina mama. Ilang beses na rin akong sinita no ate dahil sa koneksyon ko sa kanya ngunit hindi naman na kami nakapag-usap. Hindi ko tuloy nalaman kung bakit galit na galit siya kay Jae, na ayaw rin namang sabihin ng huli.Pinabayaan ko na lang ang bagay na iyon, saka ko na poproblemahin ang issue nila ate at Jae dahil kailangan kong makarating sa opisina in fifteen minutes dahil kung hindi ay lagot ako kay Maple.Matapos magbihis ay agad akong lumabas ng bahay pada s
The Story Of Us XXVIII. Lauren
Ilang oras pa ang lumipas ay narating na namin ni Jae ang rest house niya na tutuluyan namin sa Batangas. Hawak niya pa rin ang isang kamay ko na hindi niya na binitawan simula pa kanina maliban sa lang sa mga pagkakataong kailangan niyang gamitin ang isa niyang kamay sa pagmamaneho. Lumipas ang buong byahe na masayang tumitibok ang puso ko nang hindi ko alam kung bakit."We're here."Tinignan ko ang paligid sa labas ng sasakyan at nakita ang isang magandang tanwin. It was a house by the beach at ilang hakbang lang mula sa bahay ay naroon na ang dalampasigan. Binuksan ni Jae ang bintana para mas makita ko abg kapaligiran at mula rin sa kinaroroonan namin ay dinig ang alon na humahambas sa buhanginan. Lalong sumaya ang puso ko kaya naman napatanong na ako sa kanya."Sigurado ka bang trabaho ang ipinunta natin dito?""Oo naman, pero kung gusto mo rin namang mag-relax wala namang problema. The whole house is ours
The Story Of Us XXIX. Doubts
"Sigirado akong iba ang pakay niyan kaya iyan nandiyan." Hindi na napigilan ni Maple ang maglabas ng pagkainis dahil sa mga sinabi ko sa kanila.Ka-videocall ko silang dalawa ni Chu habang si Jae naman ay kinakausap si Lauren sa isang bahagi ng sala. Mula sa kinauupuan ko ay kita ko at halata ang tensyon sa pagitan nila. Lalo na ang hindi maitagong inis ni Jae simula nang makita niya ito kanina."O eh bakit daw nandiyan? Akala ko talaga wala siyang bilang o isa lang sa mga empleyado ng JYB Interiors, iyon pala may something." Si Chu naman ang sumingit ng pagsasalita. "O eh ano bang sabi ni JYB sa iyo? Sinetch daw iuang babaitang iyan?""Hindi pa ulit kami nagkakausap. Hinayaan ko muna silang dalawa, pero ang sabi sa akin ni Mang Nestor, kababata raw ni Jar iyang si Lauren.""Sino naman si Mang Nestor?" Nag-uusisang tanong ni Chu na bagamat abala sa ginagawa nito ay nagawa pa rin magtanong."Iyong caretaker dito sa rest house.""K
The Story Of Us XXX. She's My Ex
"She's my ex."Nagpaulit-ulit sa isip ko ang sinabing iyon ni Jae. Kanina pa niya sinabi ang mga salitang iyon ngunit tila sirang plakang naririnig ko pa rin ang bawat salitang binibitiwan niya."O, eh a-ano naman? Wala naman akong dapat malaman sa kung anong meron kayo. Hindi ko rin naman tinatanong kaya bakit ko sinasabi?"Narinig kong bumuntong-hininga si Jae sabay hawak sa kamay ko na nakapatong sa mesa. Mas naging malambot ang ekspresyon ng mga mata niya bagay na agad namang tuminag sa natitira kong pagmamatigas."O-okay lang naman talaga, hindi mo naman kailangang sabihin pa ang lahat sa akin.""I wanted to be honest to you. At ayokong isipin mong kakasabi ko lang sa iyo ng nararamdaman ko tapo ay heto't may ibang babaeng lumalapit sa akin. Kaya I want you to know everything.""Hindi naman na talaga kaila-""Gusto mo ba ako, Eli?""Ha?"
The Story Of Us XXXI. Jealous
"Tara na, bakit hindi ka pa nagbibihis?" Nagtatakha ko pang tanong nang makita siyang suot lang ang bathrobe niya habang naglalakad galing sa direksyon ng pool sa likod bahay. Ipinakita niya iyon sa akin kagabi kaya alam kong doon siya galing dahil kagabi pa siya nagyayayang magswimming."Saan tayo pupunta?"Napatanga ako sa kanya sabay tanong kung sigurado ba siya dahil parang nakalimutan na niya kung bakit kami nandito. We're here because of a supplier na sabi niya sa aking kakausapin namin para sa project namin sa kanya, iyon din naman ang dahilan kaya napilitan akong sumama kahit pa ayaw ko.Well, hindi naman sa ayaw talaga. Pero masyadong maraming nangyari niting mga nakalipas na araw at alam kong medyo napabayaan ko na rin ang trabaho ko kaya naman nasabi ko sa sarili kong hindi na ako magkakaroon ng ibang excuse para hindi iyon gawin pero bigla namang lumitaw ang isang ito sa harap ng pintuan ko, at voila, nandito na a
Pinakabagong kabanata
