“Good vibes lang, manifesting more customer please,” bubulong-bulong ni Margarita habang nag-aayos siya para sa pagbubukas namin. Lunes na naman kaya paniguradong magiging busy kami. Kadarating ko pa lang. Hinatid ko muna ang kambal sa eskwelahan nila bago dumiretso sa botique. I owned a fashion brand, Psyche. We sell wedding gowns. This is my dream before. Pangarap na sinantabi ko dahil iba ang gusto ni dad. I want to be a fashion designer, a wedding gown designer to be exact, and my own brand but Dad disagreed. He wanted me to take a business course and to please him I followed what he wanted. Mahilig akong mag-desinsyo ng mga wedding gowns. I want to see the beautiful smiles of every girlys wearing the gown I designed for their special day. Kaya nang maibenta ko ang kotseng niregalo ni Tita Cordelia noon. Ginamit ko ang natira upang simulan ang pangarap kong naudlot dahil mas pinili kong sundin ang gusto ni Dad. Mahirap sa una lalo na at may mga anak ako pero nagawa kong pagsaba
I dashed to the principal's office. I noticed my twins and another child sitting next to her mother. I worriedly approached my children to check on them. "Are you okay?" I inquired. They both nodded.“Are you sure?” paniniguro ko pa sa kanila. They nodded again.“Ang anak mo ang nanakit. Kaya malamang okay lang sila,” singit ng babaeng nandoon bago ako inirapan. Gusto ko siyang sagutin pero pinilit kong pakalmahin ang sarili ko. Nandito ako para sa mga anak ko hindi para maging m*****a gaya ng babaeng nasa harapan ko.“Ms. Rodrigo, I called you because your twins pushed and punched their classmate,” pagbabalita ng principal at tumingin sa mga anak ko na tahimik na magkatabing nakaupo sa isang tabi.I looked at her apologetically. “I am sorry, Ma’am, but may I know what exactly happened?”Hindi sa bias ako pero kilala ko ang mga anak ko. Hindi palaaway ang kambal lalo na si Eros. Makulit lang si Cupid pero hindi naman ito nanakit. Ito lang ang unang beses na nangyaring nakipag-away si
“Hindi kana sana nag-abala pa, pasensya na,” paumanhin ko bago ito binigyan ng ngiti. “Medyo napa-trouble lang ang kambal pero okay na.” I understand that he is preoccupied with his work. Calvin is an engineer who runs his own construction company. Tapos nagagawa pa niyang mag-abala para dalawin ako at ang kambal palagi. Alam kong boss siya pero sobrang busy niya kaya minsan nahihiya na ako sa kanya. “I am not busy and I really have a plan to visit you. May importanteng bagay sana akong sasabihin. Kaso nalaman kong napa-away nga raw ang kambal laya hindi ko maiwasang mag-alala,” paliwanag nito. Bumaling ito sa kambal. “Kids, what happened? Okay lang ba kayo?” Sabay namang tumango ang kambal. “We are fine, Tito. But Mommy is worried. Promise we will not fight with someone again,” Cupid said and raised his right hand as a pledge. “You better be. So just tell me next time, to make your mom not worry. We will beat them. ” “Calvin!” Akala ko pa naman pagbabawalan niyang makipag-away
DWAYNE "Any news?" Cohen is on the other line. He called me, and that was the first thing I asked. "Yes, I found her." I smiled. "That’s good. I need her information. " “Give me a day.” “Okay, I want it by tomorrow morning.” "No problem." "How about the project?" I am planning to expand my business by building a new commercial space in San Antonio. That was my real purpose when I went there, but someone caught my attention. “We have a little problem, but don't worry. This is easy peasy. I can handle this,” he bragged. "Okay," I said before I hung up. While glancing at the ring I'm wearing, a smile appears on my face. "You won't be able to get away this time," I mumbled as I stood up and walked out to my office for a meeting. MARGARITA I was humming while checking the wedding gown that our client will going to pick up today when Anji came with a worried face. “Marg, Andyan si Mr. Ignacio, hinahanap si Ma'am Reb,” pag-i-inform nito. Napakunot ang noo ko. “Anong ginagawa
Humahagos na bumaba ako sa kotse ko nang makarating ako sa shop. “Where they are?” agad ay tanong ko kay Anji nang makapasok ako. “Nasa opisina n'yo po," sagot nito. Tumango lang ako at mabilis na nagtungo sa opisina ko. Napatingin sila sa akin nang bigla kung buksan ang pinto. Prenteng nakaupo si Mr. Ignacio sa sofa habang pansin ko ang nababahalang mukha ni Margarita. Binigyan niya ako ng pekeng ngiti. I tried to smile back. “He’s making me stress. Ikaw na ang bahala,” bulong pa nito bago tuluyang lumabas ng opisina. “I am sorry, I just attended something urgent,” pag-umanhin ko bago naupo sa tapat ni Mr. Ignacio. He just nod and look at me. Medyo kinakapos pa ako ng hininga dahil sa pagmamadali ako kanina pero nagawa kong humarap ng maayos sa kanya. Hindi ko alam pero wala pa siyang sinasabi ngunit ramdam ko na agad ang paparating na problemang dala niya. “May problema po ba? Bigla kayong napadaan?” paninimula ko kahit na alam ko na ang dahilan ng presensya nito. “I am here to
CALVINHinabol ko ng tingin ang papalayong bulto ni Rebecca. Mukhang nagmamadali talaga ito base sa bilis ng mga hakbang nito.“Do you like our mom?” seryosong tanong ni Eros dahilan para mapalingon ako sa kanya.Seryosong-seryos siya habang nakatingin sa akin habang malaki naman ang ngiti ng kakambal nila. They have the same face but they always have a different expression. Isang seryoso at isang makulit.Ngumiti ako bago tumango. “Yes.”“We have an offer to you,” saad ni Eros. He looks like an old man the way he speaks.Hindi nagbabago ang expression ng mukha nito habang si Cupid naman ay busy pa rin sa pagkain ng ice cream niya.Hindi ko alam pero kinakabahan ako sa sasabihin niya kahit bata lang naman ang kausap ko ngayon. Lalo na seryong-seryoso ang mukha nito.Itinukod ko ang dalawang braso ko ibabaw ng mesa at inilapit ang mukha ko sa kanila upang tingnan mabuti ang mga mukha nila. Baka kasi pinagloloko lang ako ng mga ito. “Yes, do you want to be our dad?” nakangiting tanong
REBECCA“Mom you don’t have to send us in school tomorrow. Tito Calvin said he will send and fetch us,” Cupid suddenly said while we are eating.Nagtatanong ang mga matang tumingin ako kay Calvin. Pero ngumiti lang naman ito sa akin. Kaya muli akong bumaling sa kambal.“No, busy ang tito Calvin mo. Kaya ako na lang ang maghahatid sa inyo.”Ayoko namang makaabala pa sa kanya ng husto. Binantayan na nga niya kanina ang kambal tapos ihahatid pa niya bukas. Baka isipin niya abusado na ako. Alam kong mabait siya pero may trabaho siya at alam kong busy rin siyang masyado.“It's okay, Reb. Hindi naman ako masyadong busy bukas. Kaya I volunteer to be their driver for a day.”“Are you sure?”Baka kasi pinilit o kaya ay kinulit lang ito ng kambal. Lalo na si Cupid na hindi ka titigilan hanggat hindi nasusunod ang gusto.“Yeah. So let me do the honor to send your princes to their
Ilang kakilala na ang tinawagan ko upang kontakin kung sakaling may alam silang pwede kong upahan. Pero kung may alam man sila maliit o kaya naman ay hindi maganda ang pwesto nito. Meron ding sobrang taas ng rental fee. Nanlulumong napasandal ako sa upuan ko. Sumasakit na ang ulo ko sa kaiisip kung papaano kami makakahanap ng bagong lugar na uupahan. Biglang bumukas ang pinto at niluwa noon si Margarita na may dalang tray ng pagkain. “Mag-lunch ka muna. Kumain ka muna ng magkalaman iyang tiyan mo. Alam kong busy kang masyado pero h'wag magpaka-stress na masyado at huwaf mo ring kalimutang kumain sa tamang oras. Baka mamaya magkasakit ka naman.” Inilapag nito ang dalang pagkain sa mesa ko. Tumingin ako sa relo ko. Ala una na pala ng hapon. Hindi ko namalayan dahil sobrang abala ko. Tumingin ako sa dala niyang pagkain. Saka ko pa lang naramdaman ang gutom. “We need to find a new place as soon as possible.” “Huwa