Chapter 34

"I-it's not t-true, diba Kuya?" Halos hindi na maintindihan ang lumalabas sa bibig ko dahil sa paghagulgol ko. Walang tigil sa pagtulo ang luha ko na para bang may sarili silang isip at kusa na lang lumalabas.

Nilingon ko si Kuya na nakatulala lang sa kawalan na para bang wala ng buhay dahil hindi na siya gumagalaw. Lumapit ako at tumayo sa harapan niya, hinila ko siya para mayakap ako at maya-maya lang ay narinig ko na rin ang paghagulgol niya.

He's making me cry but I have to be strong for him. Kailangan may isa sa amin na mananatiling matatag para siya ang umalalay sa isa.

"T-they're alive, trust me! They're coming h-home... to us. I assure you Kuya." Ani ko at tinapik-tapik ang likod niya.

Hindi ako naniniwala sa balita. I don't believe them kaya wala akong paniniwalaan na kahit ano sa sinabi nila. Hindi patay ang magulang namin, buhay sila!

Who knows kung binayaran sila ng kaaway ni Dad para ibalita 'yon at masira ang image ni Dad para magtagumpay sila sa binabalak nila na pabag