Nagkulang lang ako sa aking kwarto dahil tila ba nawalan ako ng lakas at tapang na harapin ang mundo. Alam kong ilang beses ko mang tanggihan ang gusto ng pamilya ko, hindi ko matatakasan ang tadhanang isinulat nila para sa akin.
Habang nakatingala at nakatitig lang sa kisame ay naisip ko kung gaano nakakaaaar ang mundo dahil hinahayaan niyang mangyari ang lahat ng ito sa akin. Sa dami ng tao sa mundo, bakit naging isa pa ako sa mga minalas?
Ayokong magalit sa totoo lang. I wanted to be calm, pero hindi ko magawa dahil paulit-ulit na bumabalik sa isip ko iyong sinabi ni Kuya.
Kaya naman sa huli ay naisipan kong lumabas para uminom. I wanted to drink in the hopes that it could make me forget everything.
I wore a black fitted dress which revealed the majority my back. Something that I have never imagined I would wear, especially when I go to the club.
Ni hindi na ako nag-abala pang tawagan si Fiona dahil gusto ko rin namang mapag-isa.
Hindi pa kailanman ako uminom ng alak na higit sa aking makakaya, pero nang tuluyan akong nakapasok sa isang club, nagmistula akong uhaw na uhaw sa alak. I ordered mojito, margarita, tequila, piña colada and any random drinks I could remember. Hindi ko na talaga inisip ang magiging epekto nito sa katawan ko. Bawat bigay sa akin ng bartender, kaagad kong tinutungga at nilalagok.
Kahit pa panay ang ngiwi ko dahil sa pait ng bawat alak na gumuguhit sa lalamunan ko ay nawalan na ako ng pakialam.
I just wanna be wasted tonight!
“Ma’am, sigurado ba kayo na kaya niyo pa? Lasing pa ho kayo at… mukhang wala pa pong kasama,” sabi ng bartender na magdadalawang isip nang bigyan ako ng request kong alak.
“Does it have to matter? M-Magbabayad naman ako so it shouldn’t be your concern!” Medyo pagalit kong sinabi sa kaniya. Hindi na lang kasi magbigay ng alak, e!
“At tsaka ano naman ngayon… kung wala akong kasama? I can g-go home alone!” Dagdag ko kahit pa panay na ang sinok.
I am aware that I’m already drunk, but I can still feel myself being sober. Alam ko pa naman kung ano ang ginagawa ko.
“Puwede kang madisgrasya sa gan’on, Maam…” pagsubok niya pang kumbinsihin ako na tama na dapat iyong nainom ko.
Pagak akong natawa. Tila ba nakaramdam pa ng excitement sa sinabi niya. “Oh?! E di all the more na you should give me my drink! Mas maganda nga iyon, e…” I said while I was slowly feeling my eyes getting hotter dahil sa nagbabadyang pag-iyak.
Fuck!
Uminom nga ako para makalimot tapos ngayon ay naiiyak pa rin ako dahil naaalala ko ang walang kwentang plano ng mga magulang ko sa akin?
Pambihira naman, o!
“Last na…” pagtawad ko na ngayon. I can still drink, pero para bigyan niya ako… I needed to negotiate. Naisip ko na puwede namang lumipat sa ibang club kung ayaw na akong bigyan ng alak ng bartender dito.
Nagkamot pa siya sa batok bago niya ibinigay sa wakas ang gusto ko. I smiled inwardly for that. Binigay din naman pala, e!
“I’ll give you a tip for this. Thanks!” sabi ko bago itinaas ang glass para isahang tunggain na naman iyon.
Ramdam ko na ang hapdi ng aking lalamunan pero ayaw ko pang tumigil. Kung hindi lang dahil sa kamay na pumulupot sa bewang ko ay nakiusap na naman ako sa bartender bigyan pa ako ng isang glass ng inumin.
“Hey… hands off me,” I said, a bit irritated on whoever snakes his arm on my waist. Gusto kong magprotesta pa pero masyado nang nanlambot ang katawan ko dahil sa mga nainom.
“You’re drunk,” I heard him say. Seryoso niya iyong sinabi, pero biglang nanlaki ang mga mata ko dahil sa pamilyaridad ng kaniyang boses. Lasing ako pero nakikilala ko ang boses na iyon!
“Nandito ka rin pala?” I asked. Ngayon ay nakatingin na sa kaniya. Hindi ko alam kung matutuwa ba o maiinis dahil nakita ko na naman siya.
He’s helping me sa paghahanap ng trabaho, pero mukhang hindi ko na rin naman iyon magagamit dahil anumang oras ngayon ay baka kaladkarin na ako pabalik sa bahay ng mga magulang ko para maisakatuparan ang gusto nilang mangyari.
“Ang tigas talaga ng ulo mo,” bulong niya sa aking tainga. The way he did it, it awoken something in me.
Gayunpaman, sa halip na pansinin pa ang naramdamang iyon, I chose to laugh at what he just said.
“Why? What did I do? I’m just out here… drinking,” sabi ko sabay sinok.
Hindi siya nagsalita.
Maliwanag pa sa loob dahil pasimula pa lang ang pinaka-party. Hindi pa naka-on ang mga party light kaya nakikita ko pa nang malinaw ang seryoso niyang mukha habang sinusuri ang bawat detalye ng mukha ko. He was watching me closely that I almost totally forgot about his hands on my waist.
“Uh… your hands, please?” I voiced out since I didn’t find a proper reason for him to do that. Kakikilala pa nga lag namin, hindi pa close tapos kung makayapos, akala mo ay ten years na kaming kasal.
I looked at his hands resting on my stomach, dagdag na rin sana sa intimidation para naman maisip niya nang tanggalin ang kamay niya roon pero mukhang hindi man lang siya natinag.
“Pareho lang palang matigas ang ulo natin, e. Ayaw mo ring makinig sa akin.” I told him as I shook my head. Hinayaan na lang ang kamay niya roon sa bewang ko dahil hindi rin naman siya nakikinig.
“Uuwi na tayo,” bigla niyang sinabi. Sa gulat ko ay nagpumiglas ako pero naipirmi rin dahil sa pagdiin niya sa akin sa aking kinauupuan. Lalo tuloy akong nanghina.
“Ayoko pang umuwi…” I said whining. At that moment, I probably look like a child. Iyong tipong hindi napagbigyan sa gusto kaya nagdadabog.
“Lasing na lasing ka na nga, ayaw mo pang umuwi. Halika na, iuuwi na kita,” aniya ulit at saka niya ako marahang hinila. Puno ng pag-iingat niyang ginawa iyon habang nakasuporta ang kaniyang braso sa katawan ko dahil siguradong mabubuwal ako kapag hindi niya ginawa iyon.
“I said I don’t want to go home yet!” Mas agresibo kong dabog. Bukod sa ayaw ko pa kasi talagang umuwi, natatakot akong baka sa bahay namin niya ako iuwi kahit na alam ko naman na hindi niya iyon alam dahil hindi pa naman siya nakakapunta roon.
Nakabalik ulit ako sa kinauupuan ko. Kinuha ko iyong card ko at inilapag iyon sa counter.
“Kunin mo kahit magkano riyan, Kuya. Just give me another shot of piña colada,” sabi ko sa bartender pero sa halip na sa akin tumingin ay sa katabi ko pa.
I looked at the man beside me, at doon ko lang natantong nakalapag na rin ang hinala kong card niya sa counter.
“Ako ang magbabayad sa lahat ng ininom niya. Huwag mo na siyang bibigyan ng kahit na ano, iuuwi ko na ‘to,” malalim ang boses niyang sinabi sa bartender kaya sinimangutan ko siya.
“Hey! Stop it, you know? Ako ang uminom kaya ako rin ang magbabayad. You’re ruining the fun, too! Bakit ka ba nandito, ha? Are you stalking me? For all I know… hindi pa kita gaanong kilala to act like this. Wala kang pakialam kung gusto kong uminom nang uminom!”
Umigting ang kaniyang panga. I waited for him to say something pero sa huli ay itinuon niya ang kaniyang matatalim na mata sa bartender na litong-lito na sa aming dalawa.
Mas tumalim din ang titig ko sa kaniya nang sa halip na iyong card ko ang kunin, iyong kaniya iyong kinuha. Naging mabilis lang din bago iyon muling ibinalik sa kaniya iyon ng mukhang kabado na ngayong bartender.
Gusto ko pang makipagtalo sa kaniya dahil sa ginagawa niyang pangingialam sa akin pero natalo na ako ng pagkahilo. My head was spinning and my vision became blurry. Napayuko na lamang ako sa counter.
I moaned and groaned when I felt a bit of pain dahil sa pagkakauntog ko roon sa counter. I wanted to protest when I felt myself being carried, but I couldn’t even open my eyes.
Pinagbigyan ko sandali ang akong sarili sa pagpikit. Tama naman ang ginawa ko dahil medyo nakabawi ako nang sa tingin ko ay nasa labas na kami ng club dahil medyo tumahimik.
“Ayoko pang umuwi, please…” I told him. Hindi ko man siya nakikita dahil sa pagkakapikit, alam kong pagalit niya akong pinagmamasdan ngayon.
“Where do you want to go, then? Hindi kita puwedeng hayaan na magslasing nang maglasing doon,” nahimigan ko ang galit at iritasyon sa kaniyang boses. Gayunpaman, it made me chuckle. I find his sentiments funny for an unknown reason.
Nagmulat ako ng mga mata at sinalubong iyon ng kaniya. Masyado siyang iritado pero heto ako at natatawa sa ekspresyon ng kaniyang mukha.
“I have a question,” I said out of nowhere. We were just outside the club at buhay niya pa rin ako hanggang ngayon. Nasa tapat kami ng hinuha ko ay sasakyan niya.
“Hey, I said I have a question ,” ulit ko nang puro pagsusungit niya lang ang nakuha ko.
“Tsk. What is it?” he asked, umirap pa. Tusukin ko kaya ang mata nito?
“I was just wondering if…” I trailed off. Hindi ko pa tuloy alam ngayon kung paano ko sasabihin ang mga salita dahil alam kong eskandalosa iyon.
“If?” He urged me to say.
Bago ko sabihin iyong gusto kong sabihin ay sinuri ko muna ang buo niyang mukha. Mas kumunot ang noo niya dahil sa ginawa ko.
“If you know how to fuck?”
I finally said it like it was the most normal words I could ever utter.
“What did you just say?” he sounded so confused.
“I asked you if you know how to fuck? I mean… my life has been so messed up lately and my parents wanted me to marry this guy I don’t even know and I hate it so much that I’m thinking of giving myself away because—”
“The fuck you’re saying, lady? I won’t ever let you do that! Are you out of your fucking mind?” Galit na galit niyang sinabi. I had to stare at him for a couple of seconds before I finally get to recover from the shock because of his reaction.
“Bakit galit na galit ka? I was just asking because I thought that maybe you’re good in bed. Kung ayaw mo e di sa iba na lang—”
“Hindi mo gagawin iyan, Anisha Franchette. What the fuck were you thinking? Kung ayaw mo pang ikasal, puwede naman natin iyang pag-usapan. Are you that scared to marry me?” he said na pakiramdam ko ay nawalan lahat ng alak na ininom ko sa gabing iyon.
I turned pale. I couldn’t even speak a word. I was shocked. Embarrassed and… doomed, especially when he said…
“We’ll make things work. If you wanted so bad to be fucked, then I’ll give you the fuck that you’re craving for! Basta tatandaan mo na hindi ako papayag na gawin mo iyon sa iba, Anisha. Hindi ako papayag.”
I woke up with a heavy hangover the next day. I tried remembering what happened last night, but some details are not clear to me, and some… are still a question to me. Basta ang alam ko lang ay nalasing ako nang sobra.Napahilamos na lamang ako ng aking palad sa aking mukha. Sobrang bigat ng katawan ko. I can’t even feel my arms for some reason, but the thought that I needed to get up to fix myself up motivated me.Iyon nga lang ay halos mapabalikwas ako sa gulat nang nakitang nasa isang estrangherong silid ako. Sa nanlalaking mga mata ay sinuyod ko ng tingin ang buong paligid.Where am I? Was I kidnapped? Or… assaulted?Para masagot ang mga tanong kong iyon, lalo na ang huli ay pinakiramdaman ko ang aking sarili. I looked down and saw that I am wearing different clothes now! Pero hindi naman masakit ang katawan ko. There was no signs that I was… assaulted or something. Kung mayroon man, alam kong galing na iyon sa sobrang pagkalasing ko kagabi.Muli kong iginala ang mga mata ko sa bu
Narito kami ngayon sa gazebo para pag-usapan ang mga bagay na sinasabi niyang kailangan naming pag-usapan. Ilang minuto na rin kaming nakaupo rito habang nakaharap sa isa’t isa pero wala pa ring nangangahas na magsalita. Naiintindihan ko rin naman dahil kagagaling nga lang namin sa isang sumbatan, o kung gan’on ngang matatawag iyon gayong ako lang naman halos ang nagsalita. “I’m sorry for what I have said earlier. I should’ve known better. I apologize for hurting your feelings. Pasensiya na rin dahil sa pang-iinsulto ko sa’yo,” iyon ang una niyang sinabi simula pa kanina. I took a deep breath. Tumango ako pero hindi ako nagsalita. Tapos na akong magsalita kaya ngayon ay ako naman ang makikinig sa kaniya. He listened to my rants earlier, so I must now that he speaks. “When I was told I have to marry my father’s business partner’s daughter, I instantly thought that it was a bad idea dahil kagaya mo ay naniniwala rin ako na hindi lang basta-basta ang pagpapakasal,” dagdag niya sa una
He insisted that I should stay in his place. Gusto ko mang umuwi sa condo ko ay wala na akong nagawa dahil pinangunahan ako ng takot. "What's it like growing up with your parents?" He asked while he's preparing our dinner. Iyon lang ang ginawa namin habang narito kami. We asked each other questions para mas makilala namin ang isa't isa. Noong una ay ayaw kong magsabi ng kung ano-ano sa kaniya, pero kalaunan ay nakumbinsi rin naman ako na wala siyang masamang intensiyon sa mga tanong na ibinabato niya sa akin. Nagkibit balikat ako bago sumagot dahil inalala ko pa kung paano nga ba ang naging buhay ko kasama ng aking pamilya. "I can say that they're uptight, lalo na sa akin. I... I always felt like I'm an outsider. Iba ang trato nila sa akin kumpara sa mga kapatid kong lalaki. Madalas din noon ay sila ang nagdedesisyon para sa akin. I can't say no because they would always find a way to blackmail me," I narrated. Napangiti at iling na lang ako habang inaalala iyon lahat. It wa
“Will it gonna be a grand wedding?” I asked nang nasa kwarto na kami. Isa rin iyon sa napag-usapan namin kanina bago pa kami pumarito. Kailangan naming maging kumportable sa isa’t isa, and for us to do that… kasama ang pagtulog sa iisang kwarto sa naging usapan kaya narito kami ngayon pareho. “Iyon ang gusto ni Mama, pero kung ayaw mo naman, sa tingin ko ay maiintindihan niya naman. It’s our wedding after all…” aniya habang matamang nakatingin sa akin. “Okay na iyon para sa akin,” sabi ko dahil ayoko namang makasira sa excitement ng Mama niya. Nag-iisang anak lang din naman kasi kaya siguro gustong enggrande ang kasal. Minsan lang din naman kasi mangyari iyon. “Are you sure?” Tumango ako at ngumiti. Inayos ko na rin ang sarili ko sa kama. Tapos na rin kasi akong maligo kanina. I am now wearing his gray shirt and a his shorts. Nagmukhang oversized shirt iyon habang suot ko dahil malaki iyon at maliit lang ang aking katawan. Hindi man ako kumportable na wala akong underwear, ang imp
Nang nagpaalam siyang maliligo muna ay nagpasya akong maglibot libot sa labas ng mansion. Malaki na iyon sa loob, ngunit mas nakalulula pala kapag sa labas titignan. It was a modern mansion surrounded by tall and thick walls. Kung bakit gan'on ang disenyo at ayos at mukhang naiintindihan ko naman. Sa dami pa lang ng tauhang nakikita ko sa paligid, may ideya na ako na hindi basta-bastang tao sa lipunan ang mga Villafranco. Napaupo ako sa isang wooden bench habang tinatanaw ang malawak na lupaing natatakpan ng bermuda grass kung saan nag-eensayo ang mga tauhan ng mga Villafranco. Sobrang dami na nila kung titingnan ngunit alam kong hindi pa ito ang lahat. While watching them, hindi ko mapigilang isipin na ano kaya kung kumbinsihin ko rin si Spade na matuto rin ako ng mga bagay katulad ng sa mga tauhan nila? Kahit iyong self defense lang sana. Alam kong nangako siya poprotektahan niya ako pero alam ko rin na hindi siya palaging nasa tabi ko kaya kailangan kong matuto. Sa dami
Isang araw pa ang lumipas at naging maayos naman ang lahat. I forgot about my problems for a while. He made sure that I was well entertained while I stayed on his house. Ngayong araw, napag-usapan namin ang tungkol sa pagbabakasyon sa ibang bansa. Iyon ang original na plano, ngunit nang tanungin niya ako ay kaagad kong hiniling na simulan muna sa mga lugar sa Pilipinas ang pamamasyal. Ibinigay niya sa akin ang pagdedesisyon sa mga lugar na gusto kong puntahan. Una kaagad sa listahan ko ang Pangasinan dahil matagal ko nang gustong mapasyalan ang Hundred Islands at ang Bolinao kung saan makikita ang mga naggagandahang beach. Next week pa naman kami pupunta at ngayon naman ay inaayusan ako para sa sinabi niyang auction noong nakaraang araw. Personal na rin akong inimbita ng kaniyang Ina nang pumunta siya rito. Since hindi naman iyon sobrang pormal, I chose to wear a black bodycon dress with straps which I partnered with a black spool heel. Nagdala na rin naman ako ng maraming dam
Akala ko ay makakauwi kami kaagad pagkatapos ng auction na iyon pero isa iyon sa marami kong pagkakamali sa gabing iyon. Maikli lang dapat ang oras pero tila ba humahaba dahil sa sobrang dami ng mga nangyayari. Mayroon pa palang after party kaya naman narito kami ngayon sa isang exclusive hotel kung saan iyon ginanap. Iyon nga lang, parang mas dumami naman ngayon ang tao rito. Magkasama lang kami kanina ni Spade pero dahil kailangan kong pumunta sa powder room habang may kausap siya ay kinailangan ko pa siyang hagilapin dahil wala na rin naman sila roon kanina kung saan ko sila iniwan. Medyo nahirapan akong hanapin siya dahil masyadong maraming tao. Nahanap ko rin naman sa wakas pero kaagad akong naharang ng isang lalaking halos kaedaran ko lang para makipag-usap. Tumigil ako para i-entertain siya dahil mukha namang wala siyang ibang balak kung hindi ang makipagkilala. "I'm sorry kung sa ganitong paraan pa talaga kita in-approach. Kanina pa kita actually minamasdan and I can
Hindi ko na siya hinintay na makalabas sa sasakyan nang nakarating kami sa kaniyang bahay. Walang imik akong lumabas sa sasakyan at dumiretso sa loob. Sinigurado kong mabilis ang bawat lakad ko para hindi na niya maabutan. Gusto na rin talagang matulog dahil pagod na ako mentally, physically at emotionally. Kaya naman nang nakarating sa kwarto ay kaagad akong naghanap ng pamalit na damit. Pumasok ako sa banyo at binuksan ang shower. Wala akong sinayang na oras. Kahit pa nanoot sa katawan ko ang lamig ng tubig ay hindi ko na iyon ininda. Ang mahalaga lang sa akin ngayon ay ang makapagpahinga. Mabilis lang din akong natapos. Hindi ko na rin binasa ang buhok ko para wala nang rason para hindi pa makatulog. Lumabas ako nang nakabihis na ng pantulog. Naabutan ko pa siyang nasa kama na at nakabihis na rin at mukhang bagong shower lang din. Siguro ay sa banyo na rin nagbihis at nag-shower. Ano man ang ginawa niya, wala na akong pakialam. Kung kanina ay gusto ko pang pag-usapan ang