Kabanata 42

Mas nilakasan ko pa ang pagsigaw ko.

Nanginginig ang buong katawan ko maging ang kamay ko habang dinudukot ang cellphone ko sa bulsa na ayaw pa lumabas.

“Ange, bakit? Ano ‘yan?” sigaw ni Tita Iselle habang papunta sa kung nasaan kami ni mama.

“Si mama…” Umiiyak kong sambit habang tinitipa na ang 911 na numero.

Tinapik-tapik ko muli ang pisngi ni mama ngunit hindi talaga s’ya gumalaw kaya sinubukan ko namang yugyugin ang kan’yang balikat sa pagbabakasakaling magising s’ya.

“Ma, please! Wake up!”

Tuloy-tuloy na sa pagbagsak ang luha ko sa aking mga mata. Nanginginig ako sa pagkakahawak sa aking cellphone. Sinubukan ko ulit yugyugin si mama dahil no’ng chineck ko ang pulso n’ya meron pa kaya nagbabakasakali ako ngayon.

“Angelic! Anong nangyayari?” sigaw ulit ni Titan ang makapasok na s’ya sa kwarto.

“Tita! Help! Tita, si Mama! Tita!” tila nakalimutan kong bumuo ng mga salita kaya tanging mga ‘yan na lang ang nabanggit ko.