Kabanata 34: 'Life vs. Love' Buong gabi ko inisip lahat ng mga sinabi niya sa akin. Mula sa kung paano nagawa iyong ni Quinoa, hanggang sa kung paano niya nakausap ang God of— hanggang doon. Inalala ko laht ng sinabi niya sa akin noong mga panahon na iyon. Kung lahat ba ng mga sinabi niya sa akin totoo? Bigla kong kwenestyon ang kanyang buong pagkatao, ngunit ano pa nga bang magagawa ko? Alam ko naman nagawa niya iyon dahil mayroon siyang dahilan. Hindi niya naman siguro gagawin ang bagay na iyon kung walang siyang dahilan. Nagising ako ng maaga, dahil hindi naman talaga ako nakatulog. Paano ako makakatulog kung pinuno ni Joaquin ang isip ko nang puro katanungan. Bigla akong nalito tuloy. Nagulo ako. Kung ganoon anong mangyayari kay Serena.Hindi din natuloy si Serena noong gabing iyon dahil siya'y napagod daw sa biyahe. Maging si Quinoa, my brother ay nawala sa eksena kinagabihan. Ang totoong dahilan kung bakit wala akong tulog ay dahil pinilit kong alamin ang mga bagay na makakas
Kabanata 35: 'God of Love'"Mukhang ayaw mo lang talagang malaman ko ang lahat. Kaya ko naman alamin mag-isa." Naiinis kong aniya. At talagang nakuha pa niyang akbayan ako. Hindi nga ako nagkamali. Sinasabi ko na nga ba at may mali. Nagulat na lang ako ng biglang lumapit sa akin si Quinoa at pinatakan ako ng halik sa noo, sabay lapit sa tainga ko. "Kakain na. Wag ka ng magulat." natatawa niyang bulong. Sinamaan ko naman siy ng tingin. Nalilito ako sa kinikilos niya? Hindi naman magseselos itong isa. Hindi ba't nabanggit niya na mismo ng harapan na magkakambal kami. "Of course, hindi iyan maniniwala agad. You know him." Naninigurado ang boses niya, hindi ko rin naman masasabi na hindi dahil gawa narin siguro na alam ko sa sarili kong matagal na talaga silang magkakilala. "Pwede bang wag ka masyadong dumikit sa kanya?" bigla kaming napatingin sa nagsalita. Nakakalong parin sa kanya si Eros na mahimbing na ngayong natutulog. Nakataas pa ang isa niyang kilay at seryoso ring nakatingin
Kabanata 36: 'The Visitation'Hindi na ako magugulat kung bigla na lang darating ang babaeng iyon rito. Mahirap parin pala magiging sitwasyon namin. Hindi ko pa nalalaman kong anong tunay niyang katauhan. Nakakagulat na nakakabigla, hindi ko lubos maisip na ang babaeng Serena na halos kamuhian ko ay kapatid pala mismo ng Alpha. I mean, half sister niya. "Ano bang gusto niyang kainin? Saka di mo pa sinasabi sa akin, kung anong ginawa mo noong panahon na nanganganak ako?!" habang ang sandok na hawak-hawak ko ang nakaturo sa kanya. Naisip kong ipagluto na lang siya ng makakain, total masarap naman ako magluto. Mangha naman niya akong tinignan, at parang nagugulat ba sa bagay na hawak-hawak ko. "I didn't know, you can cook? Akala ko puro lason lang or something na may kinalaman sa mga potion ganun." Bigla na lang tumalim ang tingin ko sa kanya. Anong akala niya ba sa akin? "Saan mo ba napulot ang mga bagay na iyan?" naiinis kong tanong rito. Pero, ang mga mata niya ay iniiwas niya sa
Kabanata 37: 'Ang Hula' Mas lalo lamang akong naguluhan sa mga kwenento ni Quinoa. Akala ko pa naman din ay maliliwanagan ako, kapag siya na mismo ang nakausap ko sa bagay na iyon. Mabuti na lamang at hindi lang siya ang naririto kung hindi kasama rin nila Serena. Akala ko magiging mahirap ang lahat, dahil parehas naming alam ang huli naming pag-uusap, hindi naging ganoon kaganda, lalo na't hindi ko pa naman alam ang dahilan kung bakit nangyari ang bagay na iyon. Ngunit mas lumala pa ang pagtataka ko. At mas lalo lamang akong nalito sa mga sinabi niya sa akin. The small chance, I've been seeing and hoping before, now are really gone. Like, gone. Kung ganoon ang bagay na mangyayari ay mangyayari parin, akala ko hindi ko na gagawin ang bagay na iyon. Sa sobrang hilig ko magbasa ng mga kwento sa libro, minsan iniisip kong kapag masaya na ang parehong bida, at malalaman niya na lahat ng sekreto tapos na ang kwento, at handa na akong tanggapin ang panibagong kabanata. Nawala na lamang
Kabanata 38: 'Vision'"Gising kana ba?" bigla akong napasapo sa ulo ko at inaalala ang mga nangyari, bakit hindi ko maalala kong anong sumunod na nangyari. Ngunit mas nagulat ako ng makita ko nang malapitan ang mukha ni Joaquin, na halos idikit na ang mukha sa sobrang lapit. "Ayos kana ba?" bigla akong napaatras dahil sa narinig na boses. Joaquin and I suddenly avoided due to Quinoa's sudden arrival. Mukhang may nangyaring hindi ko maalala. Pero kanina lang kasama ko pa siya sa sala? Nag-uusap, ano bang huling nangyari, bago ako napunta sa ganitong sitwasyon. Ngunit, bakit wala akong maalala. Ano bang nangyari?"What the hell just happen?" Tanong ko, ngunit hindi nila ako sinagot, at basta na lang sila nagkatinginan. Wag mong sabihin na wala silang alam sa nangyari. It's not a accidentally happen, hindi rin siguro sadya na wala talaga akong maalala, kahit isang detalyeng nangyari kanina. Ang naalala kong parte ay sa bandang pumunta ng kusina sila Quinoa, kasama si Serena. But to be
Kabanata 39: 'THE UNSAID'"Stop it, Serena! You don't know what you're talking about!" that's what Quinoa keeps saying. If only we weren't in a situation like this, I would immediately talk to him and ask him how he could have said those things? Pakiramdam ko hindi parin tapos ang pagpapanggap naming ito, hindi naman ako ganun nalilito.......sobrang naguguluhan lang. "You stopped! You have to bring her back to her real world! She is a mortal! If possible, just return it to her Abuela!" I grinned at Serena. Bakit parang iba sa mga mensahe na sinasabi niya. Naging malikot ang mga mata niya, at animo'y parang ay binabantayan sa paligid."Kailangan niya ng umalis ngayon rin." matigas niyang linya na parang may laman ang bawat salitang binibitawan niya na kailangan naming intindihin. Ngunit sadya atang ako lang itong hindi makaintindi, dahil halos ako lang itong mukhang inosente na hindi alam ang gagawin."Why am I coming back, Serena?" I asked her, and I made my eyes even more innocent.
Kabanata 40: 'The Mission'Noong una, ang unang nasa isip ko...baka matagal na silang wala, kasi kung buhay pa sila sasabihin naman agad sa akin iyon ni Quinoa, hindi niya naman siguro sa akin ililihim, kung sakali. Hindi ko alam kung anong iisipin ko pagkatapos kong malaman na— may Ina pa pala akong mayayakap. Noong una kong marinig galing sa bibig ni Quinoa na magkapatid kami ay halos naghihintay pa ako ng tamang pagkakataon para tanungin sa kanya kong buhay pa ba ang aming mga magulang, ngunit palagi akong nawawalan ng pagkakataon, at laging nauuwi sa pagiging tahimik. Isang beses lang pinakita sa akin ni Quinoa, kung anong mangyayari— nahulaan ko na agad na may iba. Hindi ko alam, doon ko pala malalaman lahat nang— tanong na hindi masagot nang pinagmulan ko. Ngunit kagaya ng sabi ko, kahit minsan hindi ko kailanman nahulaan ang bagay na pinakita niya sa akin noong araw na iyon, walang nagsabi ngunit mas lalong parang walang nakakaalam. Ngayon lang rin ako nakaramdam na parang m
Kabanata 41 : "Where did she find?"Ang akala ko noong una ang pinakamalaking kasalanan nang tao ay ang hindi magsabi ng katotohanan, pero bakit parang normal na lang sa bawat nilalang ang magsabi ng kasinungalingan. Ang alam ko rati lahat ng nalalaman ko, tama na at sapat na, pero habang tumatagal naiintindihan kong hindi lahat ng nalalaman ko ay tama. Magsimula tayo sa umpisang nalaman ko. 'Magkapatid kami ni Quinoa pero, hindi ko alam kung paanong nangyari.' pangalawa 'Nalaman kong magkapatid si Joaquin at Serena, pero kagaya sa amin wala rin akong nalalaman kung paanong nangyari' sa tingin ko noong una niloloko lang ako ng tadhana. Ang akala ko kung ano ang nalalaman ko iyon na agad ang tama. Pero, hindi ko na pagtuunan nang pansin na may mga bagay pala talagang hindi naayos sa buong puro akala lamang. Kagaya na lamang ngayon, kailangan kong malaman kong ano at saan nilang nahanap ang sinasabi nilang mangyayari na ako mismo ang kinakailangan para mailigtas ang mga nilalang na k