"I fell in love with you."Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari kagabi. Para bang isang panaginip. Ang mga salita ay naririnig ko pa rin ngayon. Kahit ang pakiramdam na nakapaloob sa mga bisig ni Thauce ay parang kanina lang naganap."Mahal kita, Zehra Clarabelle."Malinaw sa aking isipan at wala akong ibang hinahangad na pagmamahal sa kaniya dahil nag-umpisa lang naman ang lahat sa isang kasunduan. Sino rin ba ang magmamahal sa isang katulad ko sa mundo ng mayayaman na katulad nila?Tinanggap ko na rin na pagkatapos ng aming usapan ni Thauce ay tahimik akong aalis at hindi magpapakita. Iyong malayong-malayo sa kaniya. Hihintayin ko na lang ang pagbabalik ni Seya at mamumuhay kami ng magkasama. Pero nagbago ang lahat ng plano ko, lahat ng nasa isipan ko dahil sa biglaang pagtatapat ni Thauce ng kaniyang pagmamahal kagabi sa akin.Napahinga ako ng malalim. Sunod-sunod sa aking isipan ang pagdaloy ng alaala kagabi. Umangat ang aking isang kamay at nailapat ko sa aking mga labi.Ila
"I don't think you understand how much I want your lips."Kapit na kapit ang mga kamay ko sa aking bestida na suot. Kumakabog rin ang dibdib ko nang ang isang kamay naman ni Thauce na nasa pisngi ko ay lumipat sa aking batok at hinapit pa ako palapit.Para akong nahipnotismo dahil hindi ko maialis ang tingin sa kaniya."Damn. I want to kiss you so hard.""Thauce..." napasinghap ako nang ilang pulgada na lang ang layo ng aming mga labi sa isa't-isa. Otomatikong nailapat ko ang aking mga kamay sa kaniyang dibdib dahil sa ginawa niya."Don't look at me like that, Zehra Clarabelle. Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko.""P-Paanong tingin? walang ibang kahulugan ang tingin--"Ang bilis ng desisyon niya!Pinatahimik ako kaagad nang mariin niyang sinakop ang mga labi ko. Nalamukos ko ang kaniyang damit nang kumilos ang mga labi niya at mapusok akong halikan."Damn your lips, baby. It was addicting."Muling niya akong siniil ng halik at sa pagkakataon na ito ay mas matagal kumpara sa kanina.
Magda-dalawang linggo na kami sa isla. Nakikisalamuha na rin si Thauce sa mga kaibigan niya kahit kasama ako ng mga ito. Pero palaging byernes santo ang mukha niya. Kasi ganoon pa rin ang pakikitungo sa akin ni Errol. Malapit pa rin kami nito sa isa't-isa at bilang walang magawa si Thauce ay sama na lang ng tingin at 'warning' ang lagi kong nakikita."Until when are we going to stay here? Until when am I going to watch you being taken care of by Errol? Na dapat ako ang nagaasikaso sa iyo at gumagawa ng mga bagay na iyon kasi ako ang manliligaw mo?"At iyon nga, ganoon pa rin kami na sobrang ikinaiinit ng ulo niya dahil nga sinabi ko na huwag muna namin ipahalata iyong 'panliligaw' niya."It's annoying."Napapangiti ako sa tuwing maaalala ko ang pagkunot-kunot ng noo niya at pagsasalubong ng mga kilay. Tapos palagi siyang nakasuot ng sunglasses na tiyak kong itinatago lang niya ang masamang tingin.Akalain mo nga naman, 'no? Kung dati kasi ay palaging ako ang napapasunod niy ngayon ay
"Nawala na! ang bilis naman!"Pero, bakit ba ako nagtataka? sa tangkad niyang iyon at haba ng mga binti ay talagang sasaglitin lang niya ang resthouse. Ang lalaki pa ng hakbang niya! sa totoo lang, hindi ko rin maintindihan itong si Thauce. Mas lalong naging moody.Akala ko ay okay na iyong usapan namin nitong nakaraan, tahimik naman siya oo at patingin-tingin. Nakasimangot madalas pero sa isip ko naman ay mahaba ang magiging pasensiya niya kasi sabi nga niya na maghihintay siya.Kampante ako tapos ngayon ay ito at may pa walk-out siya."I know what you are thinking, Zehra Clarabelle. You are afraid our friends will judge you because Errol is my cousin and I am courting you now–well, secretly. I understand that, but can we just tell them the truth? that I love you? and you don't like Errol and that he has no chance for you?"Si Thauce na ang gusto ay diretsahan. Walang lihiman ngunit wala rin siyang magawa dahil ito ang gusto ko at kailangan niyang sundin.Napailing ako habang nagmama
Pero iba ang nakikita ko sa kaniya sa mga naririnig kong sinasabi niya. Mukhang mapuputol na ang pasensiya niya anumang oras at nilalabanan lang niya iyon. Ikinukubli sa dahilan na magtitiis siya para sa akin."After confessing, I never thought it would be this hard. Kung iisipin ay mas tamang sa kaniya ka, hindi ba? dahil sa lahat ng mga sinabi at ginawa ko sa iyo, mas kapili-pili siya."Parang may kumurot sa puso ko nang marinig ko ang mga iyon kay Thauce. Ang lahat ng alaala simula noong limang taon na pagkikita namin. Ang galit sa mukha niya, ang mga matatalim na salita na natanggap ko, ang insulto sa pera. Lahat nang luha nang magsimula ang kasunduan.At kahit na ganoon, siya pa rin ang pinili ko. Siya ang mahal ko."Pero... hindi ako nagrereklamo. Hindi naman ako magrereklamo."Umangat ang mga kamay ko at hahawak na sana sa kaniyang mga braso nang mapatigil sa muli niyang pagsasalita."I am sorry. Am I making things hard for you, Zehra Clarabelle? Masyado ba akong demanding na m
Tatlong araw na ang nakalipas pagkatapos na sagutin ko si Thauce at sa mga araw na iyon ay hindi naman na niya ako kinukulit na ipaalam sa mga kasama namin ang aming relasyon. Mukhang naintindihan na rin niya ako dahil nga sa sitwasyon namin at ni Errol. Pero, iyon ay may kapalit naman."Once we get back, you can't stop me from doing what I want to do to you."Namilog ang mga mata ko sa sinabi niya."H-Ha?" iyon ang lumabas sa aking bibig kahit nagkaroon ako ng ideya kung ano ang kaniyang sinasabi.Tumaas ang sulok ng labi ni Thauce at lumapat ang kamay niya sa aking leeg, bumaba pa iyon hanggang sa aking braso at nang dumako sa aking tagiliran ay hinapit niya ako sa aking baywang."But I don't know if I can still bear it."Napangiti ako nang maalala iyon, pinaypayan ko rin ang aking sarili nang makaramdam ng pag-iinit ng aking mukha. Hay, Zehra, ang rupok mo naman. Sa tingin ko ay makakatiis naman si Thauce, kasi sumusunod naman rin siya sa mga sinasabi ko pero ipinilit niya iyong pa
Akala mo sa mga halik niya ay ang tagal namin na hindi nagkita. Akala mo ba sa pagkilos ng mga labi niya at sa paghapit sa akin ay hindi kami kagabi nagtagpo. Napangiti na lang ako at pinagbigyan siya sa halik na gusto niya.Ipinikit ko ang aking mga mata at ikinapit ko ang aking mga kamay sa kaniyang batok at gumanti sa bawat pagkilos ng kaniyang mga labi sa akin. Sinubukan kong sabayan at gayahin ang ginagawa niya pero nahuhuli ako dahil sa gigil na nararamdaman ko kay Thauce. Nadadala akong lalo sa mainit na halik niya sa akin at nang maglakad siya ay napasunod naman ako."Hmm..."Naupo siya sa gilid ng kama at doon na naghiwalay ang aming mga labi. Nakayuko ako ngayon sa kaniya habang siya ay nakatingala sa akin. Nang makita ko ang mas namulang mga labi ni Thauce ay napalunok ako. Muntik pa akong mawalan ng balanse nang bigla ay hapitin niya ako sa aking baywang. Mabuti na lang at naitukod ko ang aking isang tuhod sa kaniyang gilid."Thauce, hindi ako pwedeng magtagal dito," sabi
"I noticed that you're always on your phone, Zehra."Bahagya kong ikinagulat nang marinig ang boses na iyon ni Errol sa likod ko. Hindi ko namalayan iyong pagbukas ng pinto at pagpasok niya sa silid namin! Mabilis ko na itinago ang cellphone na aking hawak sa bulsa ng suot kong jacket nang maglakad siya palapit sa akin. Katext ko pa naman si Thauce, sinabi niya na kagigising lang niya at palabas na ng silid. Tinatanong ako kung anong oras ako bababa para mag-almusal.Hindi pa naman ako nakakasagot!"Oh? I am sorry, nagulat ata kita.""A-Ahmm... hindi naman," nakangiti siya sa akin pero ang ngiting iyon ay hindi man lang umabot sa kaniyang mga mata.Napatingin ako sa hawak niyang tasa, umuusok pa ang laman non.Nang umalis siya kanina at magpaalam ay akala ko magtatagal siya sa kusina. Simula kasi nang dumating kami dito sa resthouse sa tuwing gigising siya ay alam ko na kung saan ang diretso niya. Sa kusina para magtimpla ng kape, nakikita ko pa siya minsan na kausap ang mga kaibigan