Share
Chapter 18
Nagulat ako ng lumapit sa'kin si walking angel este si impakto.
He checked me, touch my bruises na siyang ikinakunot ng noo ko.
What is he doing? Bakit ba nakaka-encounter ako ng mga werdo na guy?
First, the police officer. Next, the black in a suit. 'Yung mga nagsundo sa'min and now, this guy.
The weird feeling I felt is the same. 'Yung epekto sa'kin ay pare-pareho lang.
Hinawakan niya ang pulsuhan ko, lumakad siyang kasabay ako. Pagkalabas namin sa cafeteria.
"Hey! Saan mo na naman ako dadalhin?" tanong ko.
Pumasok kami ng glass elevator.
"16th floor," sambit niya.
Gumalaw agad ang glass elevator. Minutes past, bumukas na ulit ang elevator. Lumakad muli siya ng hindi binibitawan ang pulsuhan ko. Kahit anong pilit kong tanggalin 'di niya tinatanggal. Sumuko na lang ako kasi narar
Related chapters
Touch and Die Chapter 19
Mahigpit ang pagkakayakap ko sa aking tuhod. Mayroong luhang tumulo sa aking mga mata. Mabilis ko itong pinunasan.Walang magagawa ang aking mga luha. Why can't I forget those shitty memories. Tinuyo ko ang aking pisngi, at naghintay na muling bumukas ang pinto. ~~~~ After 48 hours ~~~ Napatingin ako sa pintuan ng bumukas na ito."Come out." wika ng taong nagmamay-ari ng malamig na boses.Tumayo ako at humakbang palabas ng pinto. Nakita ko siyang nakatayo malapit sa pinto."Thanks, akala ko di na bubukas ang pinto." sabi ko sa kanya.Hindi siya umimik, tinalikuran lang ako."Change your clothes, start attending your class." saad niya.Na naman! Bakit ba kailangan pang mag-ara
Touch and Die Chapter 20
* Warning Alert * Thirdperson's P.O.V Matiyaga niyang hinihintay ang taong hinihintay niya. Sa tagal nito ay pakiramdam niya ay inaamag na siya sa kakahintay. Naiinip na siya, nililibang na lamang niya ang kanyang sarili sa paglalaro ng dagger sa kamay niya.Nahinto siya at napatingin sa pintuan ng marinig niya ang pagclick ng pintuan senyales na bubukas na ang pinto.Tumaas ang dulo ng kanyang labi. Sa wakas, nandito na ang kanyang pinakahihintay. Nangangati na ang kanyang mga kamay.Bumukas ang ilaw ngunit hindi siya agad nitong napansin."Hay naku! Sa ginawa mo sa babaeng newbie na 'yun. Tiyak na natuto na 'yun." wika ng babaeng kasama ng pumasok."Tsk! Bakit ba kasi dumating pa ang Venomous Blood? Anong connection nila sa mukhang uhugin na 'yun."
Touch and Die Chapter 21
Rhexyl's P.O.VPagkatapos naming kumain kanina sa restaurant na iyon. Ako na ang unang umalis at nagpaalam. Ang sabi ko naman sa kanya, hindi na niya ako kailangan pang samahan.Pumasok ako sa mall, at nadanan ang arcade. Ang lugar na madalas kong puntahan kapag nababagot ako.Pagkakuha ko ng token, tumapat ako sa larong basketball. Inihulog ko ang token at nagsimulang maglaro. Napalingon ako sa katabi ng shooting area, nakita ko si impakto."Hey! I told you, you don't need to---" he cut my word."Just play and enjoy." sabi niya sa'kin.Napakibit-balikat na lamang ako. Hayaan na natin siya. Gusto niya, e. H'wag na nating itaboy. Hinayaan ko na lamang siya.Akala ko mabobored ako sa laro pero hindi, kasi he's there to play with me. Nilaro
Touch and Die Chapter 22
Patakbo akong lumabas ng dorm building maging papuntang campus, kulang na lang liparin ko na makarating lang agad ako sa classroom.Pagkasakay ko sa glass elevator, sumiksik agad ako sa tabi. Isa pa 'tong elavator na 'to! Kitang-kita lahat. Panay ang baba ko sa skirt. Gusto kong maiyak sa inis."Tingnan mo nga naman." rinig kong winika ng bagong pasok.Sa kakasiksik ko, 'di ko namalayan na may pumasok pala."Kaya pala lagi kang nakasuot ng malalaking damit dahil nakakasuka ang itsura mo." pang-iinsulto niya."Malala ka pa sa uling. You look like a rotten trash with that clothes." dagdag niya.Hindi ako umimik. Lalo akong yumukod."Whose this blacky?" natatawang saad ng isa pa."Crelly, do you know her?" tanong naman ng isa pa.Si Crelly pa
Touch and Die Chapter 23
Drewhein P.O.V Nandito kami ngayon sa classroom. Naghihintay sa Professor na darating. Tahimik naming ginagawa ang aming mga libangan. May kanya-kanya kaming ginagawa, walang paki-alamanan. Ang iba ay naglalaro ng kani-kanilang weapons. Mayroong naghahasa ng kanilang knife at mayroong naglalaro ng dart game using knives, daggers and swift knife sa pintuan. Malas na lang ng papasok.When it comes a peaceful room at section. Ang aming section ang iyong mapupuntahan. Ito ang section na hindi maingay at magulo, less ang patayan. Hindi katulad ng mga mababang floors, magulo and full of killers.Isa pa, paanong hindi tatahimik? Nandito ba naman si Leader. Busy sa pagtitipa sa laptop niya. He is a type of guy na hindi mo dapat kalabanin. Tahimik siya ngunit kaya ka niyang patayin sa ilang segundo lang.Malaki ang respeto ko sa kanya. Tingin pa lang ay matatakot ka na. Magaling siya sa l
Touch and Die Chapter 24
"Who is Venomous Blood? I mean, I keep hearing that thing." wika ko.Tumawa si Yhoquin sa sinabi ko."Venomous Blood? Kami 'yun, dito kasi gang group is allowed. You can build by group, trio or duo. If ayaw mo naman at kaya mo. Pwede namang solo ka lang." sagot ni Fhinn."Ahh," naging react ko.Sila pala 'yun, but anong issue sa kanila if nakikisabay ako sa kanila. At saka sila naman ang lumalapit hindi ako."E, ano 'yung rank? 'Yan kasi ang pinuputok ng butsi 'nung babae kanina." medyo inis kong sabi."Here, rank or ranking is our life saver." sagot ni Drewhein."How? What is the benefits of being one in a rank?" tanong ko."If benefits ang pag-uusapan, marami ang sagot. Lalo na kapag kasama ka sa Top Ten Overall ranking, ang pina
Touch and Die Chapter 25
" Blue Code is the targeting day. Patayin mo ang gusto mong patayin. But be aware, h'wag pakampante kasi baka ikaw ang pinakatarget nila. And I love this day so much I can kill whoever I want." sambit ni DrewheinNapangiwi ako sa sinabi niya. Hindi halata sa mukha niya." Red Code is the bloody day. Ang tinatago nilang pagkabrutal ay lalabas. Blood will shed to the whole campus." Briel said."Don't tell me, gusto mo rin ang araw na 'yan?" taas kilay kong sabi.Tumawa lang siya. Tuwang-tuwa sila sa mga araw na 'yan. Mas pipiliin ko na lang mapunta sa detention room kesa ang makiisa sa kanila."And last, black code is the hunting day. This day play a game hide-and-seek. Its up to you kung magtatago ka or manghuhunting ka. Be a good hider and seeker. Once na mataya at matagpuan ka. Booom! Sa hukay ka na babagsak." ani ni Acer
Touch and Die Chapter 26
Kuya is a silent guy with a cold voice. Kahit ako ay ayaw kong marinig ang boses niya. Mas gusto kong tahimik lang siya."You two, get your body out of the couch. We are going to eat." sigaw ni mom mula sa dining table.Napatingin ako sa pinagmulan ng boses ni mom. Naiiling akong tumayo. Ibang klase talaga ang boses ni mom. Daig pa ang microphone sa lakas.Pareho naming pinasok ni kuya ang dining room. Everyone is present. Ang temperature ng paligid ay naging iba. Nasanay na ako sa ganitong silent at dark aura. Ikaw ba naman na kinalikahan muna ang ganitong kabigat na aura.Tahimik akong umupo. Nagsimula na akong maglagay ng makakain sa plate ko. Bahala sila r'yan."Sylvester, how's University of Der Mord?" dad asked."Still doing great." simpleng sagot ni kuya."How about you Elixter?"
Latest chapter
