Share
Chapter 46
"Take it or leave it. It's your choice. I need an answer now. If you are willing to be my girlfriend. Go back where you came earlier." seryoso niyang sabi.
"What? N---, hey!! Sylvester!" Tiningnan ko ang cellphone.
Binabaan ako ng mokong. Napatampal ako sa noo.
Be his what?
"Be my girlfriend."
"I need an answer now."
Inis akong sumandal muli. Anong nakain 'nun? Seriously! Be his girlfriend. Bulag ba siya? Hindi naman ako maganda.
Magpapaturo lang ako sa kanya. 'Yun lang ang kailangan ko.
Napahawak ako sa dibdib. The same feeling again. Nakagat ko ang aking labi.
Tumingin ako sa taas. Humarap ako rito, inihakbang ko ang isa kong paa pero binalik ko ulit. Nagpabalik-balik ako ng lakad.
"Urgh!" frustrated kong sabi.
Sa ini
Related chapters
Touch and Die Chapter 47
Breeze P.O.V "Hey! What are you doing? Bakit mo sinusunog 'yan?" Aljhune asked.Sinusunog ko ang papel na mayr'ong drawing ng tattoo o marka."Nothing, it's useless." sagot ko.Kailangan ko na itong burahin. Wala rin akong napala sa pagpa-investiga sa pagkamatay ni Helaria. Tinuturo nito na nagpakamatay talaga si Helaria."I don't get this mark. Bakit kailangan niya pang ibigay 'yan? For what? Who the hell give you that thing?" curious niyang tanong.Kahit ako hindi ko alam. I don't know who is she. Hindi ko nakita ang kanyang mukha. Isa pa, nahanap ko na kung nakanino ang tattoo.I saw it to Crelly.Ang hindi ko maintindihan, paano niya nalaman ang tungkol sa'min ni Helaria."Kaaway mo
Touch and Die Chapter 48
Isa isa kong binasa ang lahat ng papel na nasa loob nito.The autopsy, the result of medical and some of picture of Helaria.Ang mga bagay na nakalagay dito ay iba sa mga sinabi ng pulis at doctor maging ng nag-autopsy kay Helaria."That is the real result ng pagkamatay ng girlfriend mo. Crelly paid everything. She plan it all. The misunderstanding of you and Helaria is made by her." sabi ng babaeng bagong dating.Nanginginig ang aking kamay sa galit. Why? Why she need to do this?"Who the hell are you? Why are you doing this?" galit na wika ni Crelly sa babae."Why? Of course, for fun, I like seeing you going to crazy of how you gloss over the fact about what you did to her. Aren't you Crelly?" mapaglarong wika niya."No! Hindi ko iyan ginawa. Hindi mo masasabi na ako nga ang pumatay. Wala kang ma
Touch and Die Chapter 49
Breeze P.O.VHalos maiyak ako dahil after beating her, she still manage to smile. But now her smile is different.I want her to see me as her brother but it's impossible to happen. Wala akong naitulong sa kanya. I'm damn coward not to obey them. Natatakot akong baka mas lalo pa siyang pahirapan ng husto. So, I decided to just watch them and do nothing."Truth? Do you wanna here some truth about you?" tanong ni Rhexyl."Do you think the parents you've known is really yours? Do you think you have everything? Do you think everything you have now is really yours? Do you think they really love you? They just deceiving you." Rhexyl said.O shit! She know? She knows everything about Crelly."What do you mean?" Crelly asked."Kaya mo bang tanggapin?" mapang-as
Touch and Die Chapter 50
Rhexyl's P.O.VKasalukuyan akong nakatunganga habang nasa labas ang paningin ko. Nababagot na ako gusto ko ng makalabas sa kwartong ito. Nakakabagot din ang nagtuturo.Wala ang buong VBLOOD members, hindi ko alam kung saang sulok na naman sila lumusot.And I'm so happy kasi finally nawala na ang tinik sa dinaraanan ko. I successfully get rid them both, Zandra and Crelly.Ang nakakainis pa, kanina pa ako nanggigil at nagtitimpi sa mga mata nilang malalagkit kung tumingin. Hindi lang ako in disguise ngayon at naka-proper uniform ako.Nasa natural look ako. Tinamad kasi ako kaninang umaga maglagay tapos late na rin kaya hinayaan ko na. And why would I need to hide myself. I'm not a criminal, killer pa oo, pero criminal, duh!At saka, hindi ko naman sila papaslangin without a reason. Kung lalayo sila sa'kin at hindi guguluhin
Touch and Die Chapter 51
Rhexyl's P.O.V Naka-indian sit ako habang nagpupunas ng mata, kakagising ko pa lang.Napahawak ako sa tiyan ko ng tumunog ito. Nagugutom na ako. Anong oras na ba?Kinuha ko ang phone ko sakto namang tumunog siya. Agad ko siyang sinagot, tumayo na rin ako."Hello," bati ko.Inayos ko muna ang sarili ko bago umalis ng garden."Time to eat." Sylvester said.Binaba ko saglit ang phone para masilip ang oras. 11 na pala ng umaga. Muli kong binalik ang phone sa tenga ko."Yeah, papunta na po ng cafeteria." sagot ko.Pagkapasok ko ng campus, tamad akong pumasok sa glass elevator. Sumandal ako sa loob."Where are you? I haven't seen you this days." mahina kong wika.
Touch and Die Chapter 52
"Sasamahan mo na ako?" nakangiti kong sabi sa kanya."Huh? Ano? Hindi! Ano k-kasi, mayr'on akong gagawin bukas. Busy ako, sorry." hingi niyang paumanhin.Napasimangot ako."Ano ba 'yan! Akala ko ba friends tayo?" malungkot kong wika."Pasensya na," ani niya."Then, hindi na tayo magkaibigan." kibit-balikat kong sabi.Akala ko pa naman maaasahan siya. Hindi rin pala."What? Rhexyl naman, walang ganyanan." gulat na sambit ni Yhoquin."Choose, sasamah
Touch and Die Chapter 53
Rhexyl's P.O.VKasalukuyan akong nakatunganga habang nasa labas ang paningin ko. Nababagot na ako gusto ko ng makalabas sa kwartong ito. Nakakabagot din ang nagtuturo.Wala ang buong VBLOOD members, hindi ko alam kung saang sulok na naman sila lumusot.And I'm so happy kasi finally nawala na ang tinik sa dinaraanan ko. I successfully get rid them both, Zandra and Crelly.Ang nakakainis pa, kanina pa ako nanggigil at nagtitimpi sa mga mata nilang malalagkit kung tumingin. Hindi lang ako in disguise ngayon at naka-proper uniform ako.Nasa natural look ako. Tinamad kasi ako kaninang umaga maglagay tapos late na rin kaya hinayaan ko na. And why would I need to hide myself. I'm not a criminal, killer pa oo, pero criminal, duh!At saka, hindi ko n
Touch and Die Chapter 54
Rhexyl's P.O.V Naka-indian sit ako habang nagpupunas ng mata, kakagising ko pa lang.Napahawak ako sa tiyan ko ng tumunog ito. Nagugutom na ako. Anong oras na ba?Kinuha ko ang phone ko sakto namang tumunog siya. Agad ko siyang sinagot, tumayo na rin ako."Hello," bati ko.Inayos ko muna ang sarili ko bago umalis ng garden."Time to eat." Sylvester said.Binaba ko saglit ang phone para masilip ang oras. 11 na pala ng umaga. Muli kong binalik ang phone sa tenga ko."Yeah, papunta na po ng cafeteria." sagot ko.Pagkapasok ko ng campus, tamad akong pumasok sa glass elevator. Sumandal ako sa loob."Where are you? I haven't seen you this days." mahina kong wika.
Latest chapter
