"Bakit kasi ngayon mo lang inaasikaso, iyan tuloy, nahuli ka na." "Sorry naman. May ginagawa kasi ako ng ilang araw. Hindi ko naman inaasahan na ngayon agad ang pinning ceremony." sagot pa ng isa nang makadaan na sila. "Lower down your voice." I heard Zairon's voice. Agad humingi ng paumanhin ang mga babae at mabilis naglakad palayo sa amin. His eyes quickly found me and when he saw Zaiden next to me, his eyebrows instantly knitted together. They knitted even more when he saw Zachary looking at me. Tiningnan ko rin si Zachary at itatanong sana kung bakit nakatingin siya sa akin pero agad humakbang si Zairon sa gitna at hinarangan ang tingin naming dalawa. "Don't stare at my girlfriend like that, or do you want another punch in your face?" Zairon's voice held a sharp edge. Tinaas agad ni Zachary ang dalawang kamay niya. "Wow, bro. Bakit ba galit ka parati? Ako dapat ang magalit sayo ngayon." Tinuro niya ang mukha niya. "Tingnan mo nga mukha ko, puno ng make up dahil binugbog mo ak
"Hi. Hatid na kita." Tiningnan ko ang likod ko at nandoon pa rin si Zairon. Nakatingin lang siya sa aming dalawa at umiwas lang rin ng tingin. "Sa bahay namin, Zaiden." sambit ko kaagad nang bumalik ang tingin ko sa kaniya. Ngumiti ito at nag thumbs up. Binuksan nito ang shotgun seat at doon na rin ako pumasok sa loob. "Galit ka ba sa nangyari?" tanong niya nang umandar ang kotse. Ngumuso ako. "Nagtatampo lang ako. Dinamay niya na kasi iyong pag aaral ko sa galit niya. Hindi na tuloy ako makagraduate." Nakita kong kumunot ang noo niya. "Why? Anything's wrong with your Ojt?" "Hindi ko natapos ang OJT ko. Baka mag extend ako kung sakali. Hindi ko alam, hindi ko pa nakakausap ang instructor namin para doon." Namomroblema kong sagot. "I think Zairon can make it possible though and I know he already had arranged it." "What do you mean na arrange?" "Nakalimutan mo yatang CEO ang boyfriend mo, Laurene. He can just passed your Ojt at saka isang linggo lang naman siguro ang kulang no'
Madaling araw akong bumyahe. Wala akong cellphone na dala kaya ay nagsulat nalang ako ng letter at nilagay sa kwarto ko dahil alam ko namang uuwi si Zairon ngayon. Bumisita muna ako sandali kila Lola bago ako dumiretso sa bahay ni Zairon rito sa Pampanga. When Serina noticed me, she immediately called my kids. Nabigla pa ako dahil hindi man lang sila umiyak o ano pang reaksiyon na namiss nila ako. Bigla tuloy akong nalungkot. Sobra isang linggong hindi ko sila nakita pero parang wala lang sa kanila. "Hindi niyo na ako na miss?" I frowned. Nang tumawa at yumakap ang mga kambal sa akin, naramdaman ko ang kanilang init at saya. Hindi ko mapigilan ang pag-angat ng isang kilay-hindi makapaniwala sa kanilang reaksiyon."Namiss po mommy but Daddy told us that you're fine with him. Sabi niya po kasi mag gagawa daw po kayo baby sister namin mommy na kamukha po ninyo." Nalaglag ang panga ko pero agad ring nagising at ngumiti ng pilit. "Ah, hindi kami nakagawa 'eh. Baka next time nalang."
Before I went to my room, I'd make sure that the twins were already in their bed although Zairon was the one who took care of them because I'm in the shower. Umupo ako sa higaan at tiningnan ang braso ko. Hindi na siya mahapdi, hindi na katulad kahapon. Sinimulan kong tanggalin ang bandage, inaabot ang first aid kit para palitan ito ng bago. Halos hindi pa ako nakakapagsimula sa pagtatanggal nito nang biglang bumukas ang pinto.Sumilip si Zairon, ang kanyang mga mata ay sumusuri sa kuwarto bago ito tumambad sa akin. Nagbago ang kanyang ekspresyon nang makita niya ang ginagawa ko. Walang anumang pag-aatubiling, mabilis siyang pumasok sa kuwarto. I frowned. "Hindi ko sinabing pumasok ka." Hindi siya sumagot at dumiretso na umupo sa higaan. Marahan niyang kinuha ang braso ko at siya na nagpallt ng benda. Hinayaan ko nalang siya at tiningnan ang pag-aayos ng benda ko. Nabigla pa ako nang inangat niya ang panga ko at hinanap ang pasa ko sa mukha. I saw his eyes soften with concern. He
"Buntis ka ba, Laurene?" Nabigla ako sa tanong at nasamid ako sa ininom kong buko juice. Nasa labas kami ngayon ng University, nakapaligid sa amin ang iba't ibang uri ng street foods. Habang pinipigilan ko ang aking ubo, pinunasan ko ang labi gamit ang likod ng aking kamay. Maingat kong itinapon ang plastic cup na hawak ko sa malapit na basurahan. Kinuha ko rin ang panyo ko sa bulsa at pinunasan ang kamay ko. "Parehas ba kayo ng utak ni Dalcy? Bakit parehas kayo ng tanong?" Sagot ko sa kanya, habang pinipilit kong itago ang pagkabigla. "Eh, kasi.. masyado kang moody these past few days. Tapos hindi ba sabi mo, nag away kayo ni Zairon at hindi pa kayo nagpapansinan kaya doon ka nalang natutulog sa lola mo?" "Na miss ko lang luto ni lola at iyong kami ni Zairon, kusa lang talaga akong nairita. Siguro dahil noong nangyari sa amin." "Hindi ka na ba nakatikim sa kaniya?" Pagbibiro niya. Tinapon ko sa kaniya ang panyo ko. "Iyong bibig mo Jazz! Hindi ko iniisip ang ganiyan okay?" "Wee
"Why don't you rest after graduation girl? You're stressing yourself after what happened to you." Ani ni Jazz sa video call. Nasa bahay ako nila lola dumiretso. Nag message lang ako kay Zairon na doon muna ako matutulog pero wala akong natanggap na reply. "Tingin mo stress ako? Nakakain nga ako ng mabuti oh?" Biro ko at pinakita pa sa kaniya ang kinakain ko. Sinuklian lang naman niya ako ng nalungkot na tingin. "Okay lang ako ano ka ba at saka masyado lang talaga akong assuming." dagdag ko pa."Natatakot ka bang iwan ka niya?" Natigil ako sa pagkain. Nawalan agad ako ng gana kaya uminom nalang ako ng tubig. "Hindi. Bakit naman ako matatakot?" walang emosyon kong tugon. "You can lie to me but you can't lie to yourself. Umiiwas ka talaga sa kaniya kasi na insecure ka sa sarili mo." Hilaw akong ngumiti at pilit pinigilan ang inis. "Jazz, baka nakalimutan mo na ang PCOS at PMS ay may potential na maka heightened ng sensitive sa amoy? Kahit hindi naman siya common na symtoms at depen
"Wow ha. Buti mabait ako ngayon. Akin na nga. Libre mo ako softdrinks ah," biro nito."Palagi ka namang nagpapalibre 'eh," sinabi niya habang kinuha ang pera sa kanyang wallet. "Oh, ayan. Diyan mo nalang rin kunin snacks ni Laurene.""Hala, okay lang Dal. May pera naman ako," agad kong saad."Sus. Nagpapansin lang iyan sayo para isama natin siya mamaya," bulong ni Jazz sa akin habang nakikipagtuos ng tingin kay Dalcy. "Che! Minsan nga lang ako manlibre! Umalis ka na nga!" biro nito habang tawa ng tawa.Nagkatinginan kami ni Dalcy nang umalis si Jazz. "So, girl. Anong plano?""Ah. Susunduin ako ni Zairon mamaya. Wala naman siyang sinabi pero gusto niya lang araw akong kasama ngayon."Tinawagan kasi ako ni Zairon ng maaga kanina na may pupuntahan raw kami pero nakalimutan ko agad na ngayon pala ang surprise ko kaya hindi agad ako makahindi. "Hindi niya alam na alam mo?" tanong ni Dalcy na naguguluhan sa sitwasyon.Tumango ako. "Pero plinano namin ni Jazz na idecline ko raw.""Ah, para
Warning: R-18 “Kuya, share naman ng good news diyan!” Sabat ni Zaen. Bumaling ang lahat sa amin at biglang natahimik. Agad hinawakan ni Zairon ang kamay ko at pinakita ang singsing sa kanilang lahat. Umingay ang lahat at napuno ng pagbati sa aming dalawa. Napangiti ako sa reaksyon ng lahat. Hindi nila inaasahan na ganito ang kahihinatnan ng araw na ito. Hindi rin nila inaasahan na magpo-propose si Zairon sa akin ngayon."Wow! Hindi ko inaasahan 'to!" sigaw ni Mama, habang tumatalon-talon sa tuwa. Natawa ako. Bakit pa tumalon si Mama. Natawa nalang rin ang ina nila si Zairon. "Congrats, Kuya! Congrats, Ate Laurene!" Sigaw ni Zaen at inaasar pa ako. Hinawakan ni Zairon ang baywang ko at sabay kaming lumapit sa kanila. Tumalon-talon pa si Zachary patungo kay Zairon at malakas na tinapik ang likod nito ng ilang beses. “Congrats bro! Sa wakas, natupad na rin pangarap mo! Akalain mo naman no, pinantasyahan mo lang ng ilang taon, ngayon ikakasal na kayo! Whoosh!” Nawala ang ngiti k