Nakatulog na naman ako dahil hapon na rin kasi nang kami ay nakarating. Nagising lang ako dahil may kumatok at binuksan ito ng matandang babae na may hawak na tray ng pagkain."Magandang gabi, madam. Pinadala po ito ni Doc para sa inyong hapunan." Agad kong tinanggap iyon at nagpasalamat."Nay, nasaan po si Doc ngayon?" tanong ko habang naglalakad papunta sa maliit na mesa para doon ilagay ang tray. Pang-isang tao lang ang pagkain na dinala niya, marahil ay kumain na siya sa labas. Hindi man lang niya ako pinuntahan dito."May meeting ho ata sila ng mayor, Madam. Uuwi rin ho siya mamaya," sagot niya. Nagpasalamat ulit ako at lumabas na siya. Kahit nawalan na naman ako ng gana, kumain na lang rin ako. Hihintayin ko na lang siyang umuwi rito at humingi ng sorry sa kanya kahit paulit-ulit. Kasalanan ko ito at dapat ako ang mag-adjust.Pero paano kung may nangyari nga sa kanila ni Megan? Inis kong sinubo ang pagkain ko. Nakakainis, bakit ba hindi ko maalis sa isip ko na magkasama talaga s
"Laurenerestine! Why don't you have a seat? Breakfast is served," sabi ng isa sa mga kasama ni Zairon na isang babaeng naka puting bestida at kasama namin kahapon pagpunta rito. Sumunod ako sa kaniya papunta sa isang vacant seat. Habang naglalakad, napansin ko ang mga bata na kasama ni Zairon. They were playing happily, and Zairon was watching them with a smile on his face. Parang ibang Zairon ang nakikita ko ngayon - masayahin at malayo sa nakikita kong mukha sa tuwing naiisip ko ang nangyari. Napabuntung-hininga nalang ako ulit, he's avoiding me now. Nahihirapan na nga ako kahapon tapos papahirapan na naman niya ako ngayon. Pagkaupo ko palang, tumingin ulit siya sa akin pero blanko ang mukha niya. Magkatabi lang kami dahil sinadya kong umupo malapit sa kaniya upang makausap rin siya."Zairon, can we talk? Yung tayong dalawa lang?" He raised an eyebrow but he looked away again. "We can talk later. Let's just enjoy breakfast for now."Hindi ko alam kung paano ko itutuloy ang usapan
Bumukas ang pintuan at pumasok si Zairon. He's still wearing his coat. Lumapit ako sa kaniya at tinulungan ko siyang hubarin ang suot niyang coat. Hinayaan niya lang ako na nagpasaya sa akin. Ngunit agad rin siyang lumihis at lumapit sa higaan. Kinuha niya ang tuwalya sa maliit na cabinet at mukhang mag sho-shower rin siya. "K-kumain ka na ba? Nagpaluto ako kay Nanay ng specialty nila rito." Hindi siya sumagot at hindi niya man lang akong pinansin. Ngumuso ako dahil namumuo na naman ulit ang luha sa mata ko. Hindi ako sanay na ganito siya, nasasanay kasi akong siya mismo ang pumapansin sa akin. Pumasok lang siya sa banyo at iniwan akong nakatayo. Bumuntong hininga nalang ako at tumalikod. "Kasalanan mo 'yan, Laurene. Huwag kang iyakin. Masyado mo siyang nasaktan. Buang ka kasi!" Naiinis kong bulong sa sarili ko. Bumukas ulit ang pintuan at pumasok si Nanay Mercide. Siya ang kausap ko kaninang umaga. Tahimik na lumapit siya sa mesa kung saan ako nakatayo lang. may hawak siyang isa
Parang nanigas siya, kaya ako na mismo ang kumalas at tiningnan siya sa mukha. Hindi man lang siya kumurap na parang nawala sa sarili. Ano ba ang nangyayari sa kanya?Tinapik ko ng marahan ang pisngi niya. "Anong nangyayari sayo? Para kang semento diyan." Doon na siya nagising sa ulirat at tiningnan ako. “Sino ‘yon?” Nagtaka ako. “Anong sino ‘yon?” “The voice.. the one who spoke earlier? I think I'm going deaf,” he chuckled weakly. “I'm going so crazy that I'm starting to hear things.”Pinigilan ko ang aking pagngiti at pinisil ko ang pisngi niya upang magkaharap kami. Kitang-kita ko kung paano naging malamlam ang kanyang mga mata. “Mahal kita, Zairon.. matagal na..” Lumunok ako dahil parang may bumara sa lalamunan ko. “I'm sorry kung ngayon ko lang sinabi. I'm sorry kung–” Umiling siya ng umiling at hinawakan ang dalawang palad ko at hinalikan niya ang kaliwang kamay ko ng matagal. Lumabo ang mata ko dahil sa luha. Kung paano tumulo agad ang luha niya at nabasa ang palad ko. Hin
Napaigtad ako nang may biglang humawak sa baywang ko. “I don't like what you said just now, Laurene. What do you mean, kaibigan?” bulong niya sa tenga ko. Nanlaki ang mga mata ko habang nakatingin kay Zairon na nasa gilid ko lang. Napansin nilang dalawa ang kamay niyang nakapulupot sa baywang ko. Pilit kong tinatanggal ang kanyang braso na parang ahas na bumabalot sa akin, habang pilit akong ngumingiti pa rin sa kanila. Ngunit, parang magnet naman na bumabalik ang kanyang kamay sa aking baywang. "Z-zairon.. huwag kang clingy. Baka iba ang masasabi nila sa'tin." Saway ko habang pilit kong itinatago ang aking kaba sa likod ng aking ngiti. Nanindig ang balahibo ko nang bumulong ulit siya ng malambing. "I don't care. Let's go inside. Hindi masarap sa kama ah? Talaga, Laurene? Kung hindi kaya kita titigilan oras-oras?” Naramdaman ko ang biglang pagkaba na sumakop sa akin. Oh my goodness. Pati ba naman 'yon narinig niya? Bulong lang 'yon eh! Ramdam ko ang init na dumadaloy sa aking mga
Lumalakas ang ungol ko at doon niya na rin binilisan ang paglabas masok ng dalawang daliri niya habang kinakain niya ang pagkababae ko nilabasan ako ulit. Nanginig ang hita ko pagkatapos pero busy naman siya kakahimod sa katas ko. Nanghihina ko siyang pinagmamasdan nang tumayo siya at hinihimas ang bukol sa shorts niya. Lumunok ako nang nilabas niya iyon at umabot pa ito sa puson niya. Kahit ilang beses ko ng nakita ang alaga niya, hindi ko pa rin maatim na isipin na nakakaya ko ito. Hinagod niya ng ilang beses ang pagkalalaki niya at bigla na lamang sumirit ang tamod niya at tumalsik pa ito sa hita ko. “Fûck, minamasdan lang kita kanina pero nilabasan na ako. Ang sarap mo tingnan.” May ungol pang sabi niya habang hinahagod pa rin ang pagkalalaki niya. Lumuhod ako at pinagmamasdan lang siya. Napansin niya ang paggalaw ko at bumaba ang tingin niya sa akin. “Let me taste your cum, Daddy.” Mapang akit kong sabi at dinilaan ang sariling labi. Ayoko rin namang maging unfair sa kaniya
Warning R-18 "Akin kana Laurene. I promise that you will be happy with me. Paliligayahin kita sa sarap at pagmamahal." Zairon declared.Natawa ako sa sinabi niya at hinampas siya mahina. "Pwede ba, Zairon. Hindi ka talaga marunong mag filter ng bibig mo." I teased, shaking my head at his audacity.He simply grinned and leaned in to kiss me again. His lips were warm and familiar, a comforting presence that I found myself craving more and more."Oh, yeah. I forgot. I have something for you," he suddenly said, pulling away from our kiss. Tumaas ang kilay ko nang sumilay ang pilyong ngiti sa labi niya. "May kalokohan ka na namang gagawin." I accused."You will enjoy it." Huling sinabi niya at tumayo. Dumiretso lang siya sa isang cabinet at may kinuhang box na puti. Nakabalot pa nga iyon kaya alam kong bagong bili ito. Tumambad sa aking mukha ang isang kilala kong bagay na maliit. Kinabahan ako nang makita ang reaksiyon niya. "Alam kong kilala mo ang bagay na 'to." Ngisi niyang sambit.
"Hala, oo nga! Parang nahihirapan na siya Doc." Dinig ko pang sabi ng mestisa. Nagmumura na ako sa utak ko at pinaglapit ang dalawang hita ko. Alam kong basang-basa na ulit ako kanina pa ako. Ang hirap kapag ganito ka tapos nasa public pa! "Laurene, gusto mo pa bang sumama sa kaniya?" Tanong niya pa sa akin pero may nakatago namang kapilyuhan sa labi niya. "Walanghiya ka, Zairon." Bulong ko at hinila ko na siya. Hindi ko na kaya at baka makita ko nalang pinapatungan ko na siya sa harap ng mga tao. Hindi pa kami nakaabot sa cottage ay hinila ko na siya sa madilim na parte at tinulak. Napaupo siya sa buhangin. Nasa batong bahagi kami at rinig na rinig ko ang paghampas ng alon malapit sa amin. Agad ko siyang pinatungan ako at hinahalikan. Alam kong ngiti-ngiti ang loko dahil ako ang unang gumalaw. Giniya niya pa ang baywang ko dahil sinasagad ko na ang pang upo ko sa namumukol niya ng short. "Turn off the vibrator, Zairon.." Namamaos kong utos. Punong puno na ng pagnanasa ang kataw