Chapter 37

"GAGO!" pigil ang tawang sambit ko sabay sabunot sa buhok ni Francisco.

"Bakit ba?" natatawang saad niya habang inaamoy ang thermometer na kahuhugot niya pa lang mula sa kili-kili ko. "Mabango nga eh parang -- Aray!" Sinabunutan ko siyang muli.

"Kung wala kang matinong gagawin dito, lumayas-layas ka na. Dapat talaga tumawag na ako ng funeraria nang na-embalsamo ka nang buwisit ka." Nasa gitna ako ng inis, hiya at tuwa. Inis dahil sa pambu-bully niya, hiya dahil sa amoy ko at tuwa dahil sa kaniyang presensya. Ayos na rin na nandito siya at least may nauutusan ako kahit papa'no. Lalo na ngayon, malakas ang signal ng bagyo, anytime soon mawawalan ng kuryente.

"Thirty-seven point five, medyo mataas pa," seryoso nang sabi niya sabay sapo sa leeg at noo ko.

"Okay na 'yan. Mawawala rin 'yan." Hindi naman kasi ako maindahin sa sakit ko.

"Punasan din kita --"

"Ayoko!"

"Hindi puwedeng hindi." Nakahanda na pala sa tabi niya ang planggana at bimpo. Wala tuloy akong nagawa lalo na nang simulan na