Share

Chapter 41

Chance

Ever since I was little I learned to smile when I'm happy and frown when I am sad. Mas madaling pahirin ang luha at mas madaling kalimutan ang sakit. Dahil alam kong hindi pa ako mulat sa realidad, hindi pa ganoon kalalim ang sugat na pwede kong indahin.

But things don't go according to what I'd expected. Habang lumalaki ako mas lalong lumalaki ang sugat na dapat kong pag hilumin. Mas maraming luha ang dapat na pahirin at sakit na kailangan tanggapin.

What mom did to me was definitely unforgivable. Masyadong masakit isipin na siya pa mismo ang dahilan kung bakit ako nasasaktan ng ganito ngayon.

I can feel the hot tears already welling up in my eyes as I leave the door open. Natigilan ako nang makitang nag aabang sa pag labas ko

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status