MUP Written Examination day (Same day na nangyari ang Chapter Two)
RICHARD’S POV
Nakaupo ako sa waiting area habang hinihintay na tawagin para sa written examination. Para sigurado, chineck ko uli ang mga gamit na kakailanganin ko. Calculator, eraser at tatlong lapis. Okay nato. Nagmasid-masid ako sa paligid ng may napansing lalake na nakatayo malapit sa pintuan ng examination venue. Pamilyar ang lalake. Siya yung nakita ko sa mall noong nakaraang araw. Yung nakasabay kong bumili ng lapis at sinundan ko hanggang foodcourt. Napangiti ako. Pagkakataon nga naman ano. Dito ko lang pala siya makikita muli.
Tinatawag na kaming mga examinees at isa-isa ng pinapasok. Nang nasa loob na ako, hinanap ko kung saan siya nakaupo. Binggo! Nakita ko sya at swerte dahil bakante ang upuan na nasa likuran niya kaya doon ako pumwesto.
“Please settle down, we will start the written examination in a few minutes” sabi ng facilitator na babae.
Nakahanda narin ang mga gagamitin ko. Lapis, eraser at calculator.
“Clean your desks. Pencil, eraser at calculator lang dapat ang nadiyan.” Wika uli ng aming facilitator.
Nagulat nalang ako ng biglang mahulog ang pencil case ng lalake na nasa harapan ko at nagkalat ang maraming lapis. Dahan-dahan siyang yumuko para pulutin ang mga ito. Tinulungan ko narin siya sa pagpupulot. “Kakausapin ko ba? Anong sasabihin ko?” tanong ko saking sarili.
“Magkano?” Ang naitanong ko.
“Huh?” sagot niya
“Magkano ang lapis? Ang dami kasi. Para kang nagbebenta.” Sabi ko sabay ngiti.
Nakatingin lang ako sa kanya ng biglang nagsalita ang aming facilitator at sinabing bilisan namin kasi magsisimula na ang exam.
Bumalik kami sa aming mga upuan at binigay narin ang mga test papers. Habang hawak ang aking lapis, nag-isip ako kung paano ko kaya siya makakausap ulit?
Ngumiti ako. “Alam ko na!”sabi ko sa sarili ko. Diniin ko maigi ang lead ng aking lapis sa desk hanggang sa ito ay maputol. Kinalabit ko siya at sinabing manghihiram ako ng lapis niya kasi nabali yung sa akin.
----
Pagkatapos ng halos dalawang oras, bigla nalang siyang tumayo. Pinasa ang kanyang papel at lumabas na ng room. Agad kong binilisan ang pagsagot sa aking test paper. Pinasa ko ito sa aming facilitator.
“Please proceed sa information office para kumuha ng schedule ng physical examination” sabi ng facilitator sa akin. Pagkatapos ay dali-dali nadin akong lumabas.
“Hey!” Sigaw ko habang tinatawag siya pero parang di niya ako naririnig “Hey! Hey! Pencil Case!”
Lumingon siya. Tanda na narinig niya ako kaya tumakbo akong papunta sa kanya at ibinalik ang lapis niya.
Sabay nadin kaming pumunta sa Information Office. Habang naglalakad, nagpakilala narin kami sa isa’t-isa. Siya pala si Ice Angelo Jimenez. Ang cute ng pangalan niya. Parang siya.
----
Una siyang tinawag para sa schedule ng physical examination. Lumabas na sya pagkatapos. Kasunod niya, tinawag naman ako.
“Friday ang schedule mo Mr. Bailon” Sabi sakin ng isang staff
“Yes po. Salamat” sagot ko sabay tayo at lumabas na ng office.
Naabutan ko si Ice na nakatayo sa labas. Tinanong ko siya kung kelan ang schedule niya.
“Tuesday ako next week. Ikaw?” ang sabi niya.
Naku! Friday yung schedule ko. Paano ito? “Huh? Ako? Tuesday din” pagsisinungaling ko
“Nice. Sabay padin pala tayo.”
“Ice. Wait lang pala. May nakalimutan ako sa loob. Hintayin moa ko dito.” Paalam ko kay Ice sabay takbo pabalik ng office. Susubukan kong makiusap kung pwede nila mapalitan ang schedule ko ng physical examination.
“Maám, sorry pero naalala ko pala hindi ako available ng Friday para sa physical examination. Pwede po bang magpa-reschedule ng Tuesday? Please?” Pakiusap ko sa staff.
“Wait lang sir. Check ko muna if may available pa na slot for that day”
“Sige po”
Tiningnan ng staff ang kanilang record. Sana may available na slot. Please.
“Sir, buti nalang may available pa. Sige papalitan naltin ang schedule mo” sabi ng staff
“Salamat po” sagot ko sabay ngiti.
Pagkatapos magpa-reschedule, binalikan ko na uli si Ice.
“Anong kinalimutan mo?” tanong ni Ice sakin.
“Huh? Wala pala. Kala ko naiwan ko ang ballpen ko sa loob. Nasa bag ko lang pala. Meryenda tayo?” sabi ko sabay palihim na ngumiti. Salamat at magkikita pa kami ulit.
Nalaman ko noong sinusundan ko si ice sa mall na siopao pala ang paborito niya kaya dinala ko siya sa isang snack bar na kung saan ay may nagbebenta ng masarap na siopao.
“Alam mo, masarap ang siopao nila dito” sabi ko sa kanya
“Talaga? Wow favorite ko pa naman ang siopao.”
“Alam ko” sagot ko sa mahinang boses
“Alam mo?” tanong ni Ice na ikinagulat ko. Narinig niya pala ang sinabi ko.
“Huh? Hindi. Ang ibig kong sabihin, ngayon alam ko na na siopao ang paborito mo. Asado o bola-bola?” Palusot ko.
“Asado” sagot niya sabay ngiti.
Hindi ko maiwasan na mapangiti ng lihim. Bakit ganon? Attracted na ata ako sa kanya. Paano? Lalake siya. Lalo na kapang ngumingiti sya. Di ko maiwasang mapangiti narin.
Habang kumakain, nagkakilanlan nadin kami ng Mabuti ni Ice. Chief Engineer pala ang papa niya at taga Cebu sila. Nakikitira siya ngayon sa pinsan niya dito sa Manila. Yun na siguro yung kasama niya ng una ko siyang makita sa mall. Hindi ko din pinalampas ang pagkakataong ito para mahingi ang number niya. Simula ng araw na iyon, lagi na kaming nagtetext at nagkakausap sa cellphone. Hindi ko maipaliwanag pero ang saya-saya ko kapang nakakausap ko siya. Napapangiti niya ako ng di sad’ya.
Physical Examination Day (Same day kung kalian nangyari ang chapter 3)RICHARD’S POVKatatapos lang namin sa Physical examination. Hindi na ako masyado nahirapan. Nasanay nadin siguro ako dahil noong kasali pa ako sa basketball team ng high school, lagi naming ginagawa iyong mga exercises na pinagawa sa amin kanina. Pinagmasdan ko si Ice, mukhang siya ang nahirapan at pagod na pagod. Umalis muna ako saglit at naghanap ng tindahan para bumili ng tubig – sa akin at para kay Ice.Bumalik nadin agad ako sa quadrangle pagkatapos bumili. Hinanap ko siya at nakita kong nakaupo sa may damuhan. “Sino yung kasama niya?” tanong ko sa aking sarili ng makita ko siyang tumatawa kasama ang isang lalake. Hindi ko maintindihan, pero nakadama ako ng kunting sakit. Bakit? Nagseselos ba ako?Lumapit ako sa kanila. Inilapat ko ang dala kong malamig na bote ng tubig sa leeg ni Ice na siya niyang kinagu
Nangyari ito a few days after nilang makapasok sa MUP (Hindi pa alam ni Ice na may girlfriend si Richard).RICHARD’S POVLinggo ng umaga. Pumunta ako sa room ni Ice para sana yayain siyang lumabas pero wala siya doon. Hinanap ko siya at nakita sa may canteen na nakaupo mag-isa. Kumakain ata ng breakfast. Nilapitan ko siya at napansing matamlay. Hindi rin niya naubos ang kanyang pagkain“Ice, okay kalang?” tanong ko“Ang sakit ng ulo ko” sagot niyaIpinatong ko ang kanang palad ko sa noo niya.“Ice may lagnat ka ah. Uminom kana ba ng gamot?” tanong ko sa kanya“Ayaw ko ng gamot. Nasusuka ako doon”“kailangan mo iyon. Baka lumala pa yang lagnat mo. May gamot ako sa room ko. Kukunin ko pero dadalhin muna kita sa room mo.” Sabi ko sa kanya.Inalalayan
RICHARD’S POV“Kumusta na pakiramdam mo?” Tanong ko kay Ice“Mabuti na” sagot niya habang nagsusulat.Nasa study hall kami ngayon ng dormitory. Si Ice gumagawa ng assignment at ako naman… wala. Gusto ko lang samahan siya at makita.“Alam mo, para kang bata. Ayaw uminom ng gamot. Kahapon, muntik mo na akong masukahan. Buti nakailag ako.” Sabi ko sa kanya“Ikaw kasi mapilit. Sabing ayaw kong uminom kasi napapaitan ako.” sagot ni Ice sabay ngiti.Bigla na naman akong napatingin sa kanyang labi. Parang ang lambot ng mga ito. Ang sarap hawakan. Parang ang sarap halikan. Napapalunok nalang ako sa mga naiisip ko.“Rich… Rich...” Mahinang tawag sa akin ni Ice“Huh?”“Anong nangyari sayo? Nakatulala ka”
Naganap ito same day ng chapter 5 and 6RICHARD’S POVNagyaya ang mga kasama ko sa kwarto na maglaro ng basketball. Bago pumunta sa court, dadaan muna ako sa kwarto ni Ice para ibibigay itong binili kong siopao para sa kanya.“Miguel, si Ice?” tanong ko kay Miguel ng makitang lumabas ng kanilang kwarto.“Natutulog eh. Bakit? Gusto mo gisingin ko?” sagot ni Miguel“Hindi na. Pakibigay nalang itong siopao sa kanya. Salamat” sabi ko sabay abot ng siopao at umalis.----Mahigit isang oras na kaming naglalaro sa basketball court ng mapansin ko si Ice na nanonood at kasama si sir Kirby. “Bakit sila magkasama?” tanong ko sa aking sarili.Nadistract ako ng bigla kong nakita na nilapit ni sir Kirby ang kanyang mukha sa mukha ni Ice. “Hinalikan ba niya si Ice?&rdquo
Naganap ito same day ng chapter 7RICHARD’S POVDahil sabado at pareho kaming walang klase, niyaya ko si Ice na pumunta ng mall.“1300H na ngayon, dapat makabalik kayo ng 1800H” paalala sa amin ng office on duty. Maximum 5 hours lang kasi binibigay sa amin para lumabas.“Rich, uulan ata” sabi ni Ice sa akin.Tumingala ako sa langit at nakitang makulimlim. “Oo nga. Wala akong payong. Meron kaba?”“Meron kaso tinatamad ako magbitbit” sagot niya.“Lagay mo nalang dito sa bag ko” sabi ko sabay turo sa dala kong backpack“Sige”Kinuha ni Ice ang kanyang payong at nilagay sa dala kong bag. Hindi na kami nag-aksaya pa ng panahon at agad na umalis papuntang mall.----Naglalakd kami ni Ice sa mall ng biglang may
Naganap ito same day ng Chapter 8KIRBY’S POVNasa National Book Store ako ngayon, nakapila para magbayad sa cashier. Kasama ko ang aking kaibigan na si Alex.“Bro, Pagkatapos dito samahan mo ako sa supermarket.” Sabi ni Alex sa akin“Sige” sagot ko.Nag-uusap kami ni Alex ng marining ang boses ng isang staff. Tinatawag niya ang isang customer dahil naiwan nito ang kanayng mga binili. Nagtawan ang ibang nakapila.“Siguro malalim ang iniisip kaya naiwan ang mag binili.” komento ni Alex.“Baka nga” “Bro, naalala mo ba si Irene? Yung nakilala natin sa isang event?” tanong ni Alex sa akin“Oo, bakit?”“Bro, hinihingi sa akin ang number mo. Patay na patay ata sayo.” &ldqu
KIRBY’S POVIt’s been weeks since that day. The day when I first saw Ice in the supermarket. Simula noon, hindi na siya mawala sa isip ko. Sinubukan ko siyang hanapin – sa facebook, twitter, instagram pero wala. Ang hirap lalo na dahil “Ice” lang ang alam ko sa kanya. I don’t even know if yun nga ang totoo niyang pangalan or palayaw lang.Pabalik-balik din ako sa supermarket ng mall kung saan ko siya nakita. Nagbabakasakali ako na isang araw makita ko siya ulit doon.“Bro, si Irene kinukulit na naman ako. Gustong makipagkita sa atin” sabi ni Alex sa akin habang nagmemeryenda kami.“Edi makipagkita ka.”“Alam naman natin na damay lang ako doon. Ikaw talaga ang gusto niyang makita. Pag ako lang, sa tingin mo makikipagkita yun?”“Sabihin mo hindi na ako pwede. Sabihin mo na take
Naganap ito same day ng Chapter 4KIRBY’S POVIto ang araw ng pagbabalik namin sa MUP para sa panibagong school year. Bago narin ang room assignment ko. Dahil sa senior na kami, dalawang cadets nalang ang maghahati sa isang room. Swerte ako dahil si alex ang makakasama ko.“Ice, pinapapunta ka sa office ni sir Ramillo” sabi sakin ni Alex.Agad akong pumunta sa office ni sir Ramillo. Siya ang aming school coordinator. Pagdating ko, may sinabi siya sa akin.“Welcome back sa MUP Mr. Castro” bungad na bati sakin ni sir Ramillo“Thank you, sir.”“Today ang dating ng ating mga bagong cadets. As tradition, magkakaroon tayo mamaya ng short welcome ceremony at bilang ikaw ang bagong president, gusto ko na ikaw ang mag-conduct nito. You know the drill. Understood?” sabi ni sir Ramillo