SHEREEKAHIT anong gawin ko, nawalan na ako ng gana mag-aral. I told my mom, next year na ulit ako babalik sa pag-aaral. Lagi na rin ako nagkakasakit. Hindi na rin ako masyadong kumakain. I prefer to sleep whole day. Nagagalit na rin SI Yaya kasi pinapabayaan ko na ang aking sarili. "Uuwi ang mommy mo. Tinawagan ko kagabi at hindi ka na kumakain.""Sana huwag na po," mahinang saad ko naman."Galit ka ba sa mommy mo?"Yumuko naman ako. "Sheree?""Hindi po ako galit, Yaya. Nagtatampo lang po," mahinang saad ko naman.Napabuntonghininga naman ito."Kumain ka na. Ang laki na ng pinayat mo," aniya ni Yaya."S-Sige po."Noong nakaraang linggo pa na ganito ang nararamdaman ko. Lagi na lang masama ang pakiramdam ko at laging antukin.Maghapon na lang na nagmumukmok ako sa aking silid. "Sheree?"Napatingin naman ako sa pinto na bumukas ito.Si mommy."Anak."Umiwas naman ako ng tingin."I'm so sorry. Alam kong napabayaan na kita. Nakausap ko rin si Chandal. Tumigil ka na raw sa pag-aaral."
SHEREEANG daya-daya mo mommy!Bumalik ka nga, pero wala nang buhay!"S-Sana….sana..s-sinama mo na rin a-ako," umiiyak na saad ko habang nakatitig sa napakaamong mukha niya na parang natutulog lang ito.Hindi ko alam kung kakayanin ko pa. Wala na ang nag-iisang kakampi ko!"Nandito lang ako. Hindi kita iiwan, Sheree," Saad ni Che-Che. Simula nang dumating ang bangkay ni Mommy, hindi na halos umaalis sa tabi ko."B-Bakit...b-bakit iniiwan na ako ng mga taong m-mahal ko.""Nandito pa ako, Sheree. Handa ko kayo gabayan ng anak mo," aniya sa akin ni Che-Che.Napahagulhol naman ako. Lalo ako nakaramdam ng pagkamuhi kay Daddy dahil hindi man lang nagpakita.Lalo lang niya pinatunayan sa akin na wala siyang kuwentang asawa at ama. Ni hindi niya ako sinamahan magluksa, bagkus si Che-Che ang naging sandalan ko at kasa-kasama sa masalimuot na nangyayari sa buhay ko ngayon."I-I hate m-my dad! K-Kahit d-dalawin niya lang sana si mommy…h-hindi niya pa magawa!" Hinaplos naman ni Che-Che ang aking
SHEREESA likod ng maamong mukha ng mommy ko, hindi ko sukat akalain ang tunay niyang pagkatao. Hindi ko man masyado maintindihan ang ibang sinasabi ni Che-Che, pero ang hindi mawala sa isipan ko ay ang salitang mafia. "S-Sabi mo, Mafia Queen ang Mommy ko, but why she can't protect her self? Bakit namatay siya ng ganoon kadali?" Tanong ko kay Che-Che.Napailing naman ito sa sinabi ko."Tao lang din kami at mamamatay din,Sheree. Even we trained well. Lalo na sa martial arts at sa paggamit ng patalim, kung bala ng baril na ang tumama sa katawan namin. We don't know, kung mabubuhay pa kami o tayo. We are a human. Iisa lang ang buhay natin. Always remember this, Sheree. Cherish your life while you're still alive. Hindi natin hawak ang ating buhay. Tulad ng mommy mo, kung kailan siya umalis sa military, saka naman nangyari ito sa kanya.""H-Hindi ka ba nagdududa sa nangyaring ambush? Hindi ako naniniwala na….na..-""Iniimbestigahan ko pa. Huwag ka mag-alala. Kahit ako, duda rin sa nangyar
JARRED VICENTE"BRO!"I'm a surgeon doctor. At the age of 32, I have everything already. Money. Business. And a beautiful girlfriend."Hey, what's up," saad ko naman kay Miguel.Miguel Alcantara. Isa rin siyang doctor. "Darn, bro. Bigla ka na naman nawala," natatawang saad ni Miguel."Gago. May pasyente ako kaya iniwan ko na kayo," sagot ko naman.Nakaraang araw kasi kaarawan ni Caden. Sa penthouse na ni Vernan ginanap ang kaarawan nito."Kala namin babae," nakangising saad ni Miguel."Nagbago na ako, Alcantara.""Oh? How about the young girl na patay na patay sa'yo," asar na saad ni Alcantara.Huminga naman ako ng malalim.Si Sheree. Anak ito ng kaibigan ng parents ko. "May gatas pa siya sa labi," baliwalang saad ko naman.Humalakhak naman ang gago.That's why I don't like to tell them about my love life. Of course, the will always na laro lang sa akin. Nakilala ko si Tamari. Isa siyang Modelo. Basta naging kami na agad. We sex. And then kami na. Tumagal kami at napamahal na rin ak
JARRED VICENTE"BRO."Si Rivas."Huwag ka muna magpadalos-dalos. Hindi natin alam kung sino ba talaga ang nagbanta sa buhay ni Tamari," aniya ni Rivas sa akin."Alam ko. Pero kailangan ko bumalik agad sa Pilipinas. May asikasuhin lang ako," Saad ko naman.Kahit si Miguel, wala rin ito magawa. Agad din ako nagbook ng flight. Pero pagdating ko, iniba ko ang plano. Pumunta ako sa mansion nila Sheree. Nadatnan ko naman ang kanyang Daddy at doon ko sinumbatan."Bakit mo nagawa ito, Tito? Paano mo kayang gawin ito sa akin?""Hindi mo ako maintindihan, Jarred. Maaari nga sira na ang pamilya ko. P-Pero...pinagsisihan ko ito!"Hindi ko naman napigilan na suntukin ito.Nagulat naman ako dahil sa biglang pagsulpot ni Sheree."Daddy!"Huminga naman ako."Mag-ama nga kayo!" Saad ko pero kasama ito sa plano. Kailangan ko kumbinsihin ang mag-ama na galit ako.Lumapit naman si Sheree sa akin at akmang yayakapin ako. Tinulak ko naman ito at napalakas ang pagtulak ko rito."You, motherfucker!" Galit na
SHEREEAng sarap sa pakiramdam na nandito na ulit ako sa probinsya. Sarap langhapin ang simoy ng hangin. Ang sarap pakinggan ang matinis na tunog ng mga ibon. At lalo napapaligiran ako ng mga kulay berdeng paligid."Good morning, Peppa's!" Nawala ang lungkot ko sa pagkawala ni Mommy nang dahil sa mga biik ko."Peppa A, bakit nagpabuntis ka kaagad," Saad ko naman. Natatakot ako na baka hindi niya ito kakayanin manganak. Pero super excited naman ako na alagaan ang baby niya soon. "Ako na magpakain sa mga baboy, baka ubusin mo ang isang sako ng feeds sa isang araw lang," aniya ni Jarred sa akin.Napanguso naman ako."Jarred, ilan kaya ang magiging anak ni Peppa A? Sana kambal or triplets," kumikislap ang mga matang saad ko rito.Napatingin naman ito sa akin."Kambal? Triplets? Ginawa mo na namang tao ang mga iyan!""Ah, Basta! Ihanda ko na ang tutulugan ng baby ni Peppa A."Hindi naman umimik ang binata. Nakatingin lang ako rito habang nagpapakain sa mga Peppa's ko."Paano kaya sila n
SHEREEHindi ko naman talaga itinago ang Peppa's ko sa malayo, may nakita akong hindi kalakihang butas at malapit lang dito sa kubo namin. Doon ko muna sila inilagay para sa kaligtasan nila. Saka ko na sila kukunin kapag tapos na ang fiesta sa bayan."Kapag may mangyari sa mga baboy, malilintikan ka talaga sa akin, Sheree!" aniya sa akin ni Jarred na buong araw na galit na naman ito sa akin."Hangga't hindi mo maipangako sa akin na walang kakatayin isa sa kanila, hindi ko sila ilalabas!" laban ko naman rito."Kaya nga pinalaki ang mga iyan para katayin!" aniya sa akin na naiirita na ito."Hindi naman sila lumaki," mahinang saad ko naman."What?!" nakakunot ang noo na nakatitig ito sa akin."Nevermind!" irap ko rito at pumasok na lang sa kubo."Magbihis ka at pupunta tayo SA bayan," aniya sa akin at kinuha amg tuwalya. Maliligo daw ito at may konting putik ito sa katawan.Nagsuot na lang ako ng dress na hanggang tuhod ang haba. Medyo maumbok na rin ng konti ang aking tiyan."Let's go,"
SHEREESA madilim na kagubatan, parang hangin itong gumalaw. Mabilis at walang kaingay-ingay. Ang kanyang mga paa, na parang nakalutang ito na hindi man lang makarinig Ng ingay sa paglalakad. Sino ba naman mag-aakala, na akala nila na wala akong kamuwang-muwang sa mundo. Na akala nila napaka-inosente ko. Pero nagkamali sila. Bata pa lang ako, my mom trained me in her underground world. I'm a trained assassin. I'm not a young girl that they knew. I'm not a seventeen years old. Lahat ay pagpapanggap lang. Yeah, I have a two face. The innocent Sheree and the mysterious one.Alam ko rin susundan nila ako sa probinsya. Ang pagkamatay ni Mommy ay isang pagbubunyi sa mga kalaban. Unang-una, ang hinawakan ni mommy na isang organization na gustong-gusto ng lahat na kunin ito. Money and power are what they want. Mga ganid sa pera at kapangyarihan. Tama nga si Mommy. Darating na darating, na may magtataksil dahil sa pera at kapangyarihan. I'm only thirteen years old, I've been trained in the u