DALARY'S POV
Pauwi na ako at naglalakad lang, napahinto ako sa sasakyan na nasa gilid nakahinto at nakita ko si Celine, girlfriend ni sir Nash na may ibang kahalikan. Nagulat ako sa nakita ko at di ako makapaniwala sa nakikita ko.
Napansin siguro nilang may nakatingin sa kanila dahil napalingon sila sa kinatatayuan ko. Shock was visible in her face.
Umalis ako agad at diretso na sa bahay at laking gulat ko nang nandun si Celine at nag uusap sila ni sir Nash, naka kandong pa talaga siya kay sir Nash.
"Hi Dalary!" Sabi niya sa akin at ngumiti pa ng matamis pero inirapan ako pag katapos.
"I saw you kanina." Sabi ko at bigla nalang siyang nawalan ng dugo sa mukha.
"Yeah I saw you too sa national books store diba?" Huh? What is she talking about? Winawala ba niya ako?
"No.. I saw you with Raven in his car you two are kissing, sir Nash I saw her nung pauwi na ko dito pula yung sasakyan na ginamit nila." Sabi ko at biglang tumayo si Celine at sinampal ako.
"You lier! Ang kapal mong gawan ako ng kwento baby it's not true nag sisinungaling lang siya." Sabi niya pero walang emotion na tumingin si sir Nash sa akin.
"Of course I believe you di mo ako ipagpapalit sa ex mo right?" Sabi niya kay Celine at sinampal ako pagkatapos.
"Don't you dare make a story again because I will kill you remember that." He said then they walk out.
Hinatid niya yung girlfriend niya sa bahay nito tulad ng ginagawa niya kapag bumibisita si Celine dito.
Hindi siya naniniwala sa akin na pinag tataksilan siya ng girlfriend niya. Sana lang ay siya mismo ang makakita nito sa akto. Oo sinasaktan niya ako pero ayaw ko na masaktan siya nang ibang babae ayaw kong gawin siyang tanga dahil kapatid ko parin siya.
Nag babasa ako ng libro dahil tapos na ako sa gawain ko.
Umalingawngaw ang sigaw ni sir Nash at hinahanap ako kahit nasa sala lang ako nakaupo.
"Po?" Hindi siya nag salita at binigyan niya ako ng fifty pesos na ipinagtaka ko, natatakot din akong tanungin siya dahil nanlilisik ang mga mata niya sa galit.
"Go to the nearest store and buy a rope," he said coldly at sumunod naman ako sa sinabi niya.
Ilang minuto lamang ay nakabalik na ako at nakabili ng lubid.
"Heto na po." Sabi ko sabay bigay sa kanya ng lubid. Tinitignan niya lamang ako habang ang kamay ko ay naka about sa kanya.
"Itali mo sa leeg mo." Nabigla ako sa narinig ko at hindi agad naka galaw sa kinatatayuan ko.
"Are you deaf? Sabi ko itali mo sa leeg mo" sigaw niya sa akin, nang hindi ako gumalaw ay siya mismo ang nag tali nito sa leeg ko at hinigpitan masyado at ang sakit nahihirapan na din akong huminga.
Umiling lang ako sa kanya habang naka tingin siya sa akin ng mariin at lalong hinigpitan yung pagkakatali sa leeg ko.
Unti unting umaagos ang luha sa mga mata ko habang nakatingin sa kanya at tumungo ako ng ang sakit na ng leeg ko. I'm scared to him dahil puno ng galit ang kanyang mga mata at nagtatagis ng bagang.
Oo inaamin ko na minsan ko na din itong gustong subukan every time na parang di ko na kayang mag tiis ay napapa isip akong mag suicide.
Para akong aso habang kinaladkad niya ako patungo sa may mesa at dun itinali sa paa ng mesa para hindi ako maka wala.
"I told you to never mess with my life pero nakialam ka parin at gusto mo pa kaming masira ng girlfriend ko. Sa totoo lang kung papatayin kita ngayon ay kaya ko dahil walang pipigil sa akin pero pasalamat ka dahil hinding hindi ko babahiran ng dugo mo ang mga kamay ko." Sabi niya hinawakan ang leeg ko, hinaplos niya ang pisngi ko at niyamot ito. I felt like a scratch paper na niyayamot pag itatapon na.
I felt so useless and worthless. Ayaw ko na please ayaw ko na di ko na kaya.
"Alam mo kung bakit di ka namin matanggap sa pamilya? Huh? Dahil bukod sa wala kang kwenta mamatay tao ka! Kung hindi dahil sayo buhay pa si lolo kung nakakaintindi ka lang sana nandito pa siya kasama namin pero wala! Wala dahil sayo sana ikaw nalang ang namatay. Hindi mo Alam? Ngayon alam mo na! siguro di mo maalala coz you were two years old that time dahil sa kakulitan mo nabaril si Lolo yan ang dahilan kung bakit di ka namin matanggap. My grandparents haven't cope up yet dahil kapag nakikita ka nila bumabalik yung alalaa kay lolo. Bakit kasi di nalang ikaw ang nabaril at namatay eh. Huh? Bakit di ikaw?" Sigaw niya sa akin pero wala akong masagot dahil hindi ko alam ang tungkol dito. Wala akong maalala sa nangyari masyado pa akong bata para maalala pa iyon.
Umalis siya pagkatapos niyang sabihin iyon at naiwan ako ditong naka tali sa mesa.
Kinaumagahan pag gising ko wala na yung lubid na nakatali sa leeg ko pero nandun parin yung marka at mga pasa.
Sulat lang ako ng sulat marami kasi akong na miss na class dahil dun sa pag punta sa ibang bansa. Ang sakit na ng kamay ko.
Kinalabit ako ng katabi ko na si Irina, may inaabot siya sa aking papel.
"Ano to?" Tanong ko sa kanya ng mahina dahil nag qui-quiz kami ngayon tapos na ako at napasa ko na kaya malaya akong nakapag sulat.
She gesture me to open it kaya binuksan ko at binasa yung naka sulat.
Siya
Pacopy naman sa part 3&4 di ko alam yun eh please.
Naawa naman ako sa kanya at sinulat ko yung mga sagot ko at ipinasa sa kanya.
Ang tamis naman ng ngiti niya sa akin.
Pakiramdam ko mag kakasakit ako ngayon.
Sumasakit ang ulo at yung katawan ko. At namamaga pa din yung mga sugat at pasa ko.
"Miss Conception are you okay? You look very pale." Sabi ng proof namin at nag thumbs up lang ako sa kanya as a sign na okay lang ako pero mas lumala talaga yung pakiramdam ko at nahihilo na ako.
Nang mag break ay napag desisyunan kong pumunta sa garden.
Nasa labas na ako ng marami ang nag kukumpulan at nakita ko sila sir Nash at yung kaibigan niya may iba pa silang kasama na naka coat at tie.
Madadaanan ko sila pero nakatungo lang ako habang naglalakad.
"Are you visiting your sister Mr. Conception?" May nag tanong sa kanya na professor kaya napa hinto ako para tignan siya.
Nakita ko siyang nakatutok sa akin at walang emosyon ang mata niya.
"I don't have a sister." Tanging sagot niya at tumalikod na lalagpasan ko sana sila ng bigla niya akong pinatid kaya nadapa ako.
"Dude ano ba! maraming tao ang nakatingin sa atin," ani ni Harlen kay sir Nash pero nakita ko lang siyang ngumisi.
Agad akong tumayo at nahihilong pumunta sa garden.
Pagkatapos ng lunch ay balik na naman ako sa klase at nakikinig lang sa pag discuss ng prof.
Nang parang masusuka ako ay agad akong tumayo at nagpaalam na pupunta lang akong cr at tumango naman siya sa akin.
Hindi pa ako naka about sa cr ay bigla nalang nag dilim yung paningin ko.
Pag gising ko ay nasa clinic na ako ng school.
"Gising kana pala okay na ba? ang pakiramdam mo? You pass out dahil sa pagod ng katawan mo at may ilan din akong nakitang pasa sayo hija, you should take a rest." Sabi niya at tumango lang ako sa kanya.
"Okay I'll just inform your parents okay?" Sabi niya at agad ko siyang hinawakan sa siko at nag makaawa na wag na.
"Please wag na po I don't want them to worry about me at staka uuwi nalang ako." Sabi ko sa kanya at mukhang naintindihan naman niya ako.
Ayaw ko lang na malaman nila ang nangyari baka pagalitan na naman ako.
Pagod na pagod na ako sa buhay na to. I want to rest gusto ko magawa yung gusto kong gawin a carefree, pagod na ako akong laging nakukulong.
Pero san naman ako pupunta? Lahat galit sa akin wala din akong pera mabuti nalang na nandito ako at nakakapag aral pa ako.
DALARY'S POVWhole day akong nag linis ng bahay dahil may bisita bukas. Nag punta din akong grocery store para bumibili ng mga lulutuin para sa dinner nila.Tapos ko nang lutuin lahat at nandito na ako sa kwarto ko dahil pinatago ako nila sir Miguel, ganito lagi pag may bisita dahil ayaw nila akong makita ng bisita nila at mapapahiya lang daw sila.Nakahiga lang ako sa kwarto ko at napa balik ang isip ko sa nangyari noong nakaraang araw. Yung sinabi ni sir Nash na ako daw ang dahilan kung bakit patay na ang lolo niya.Napaiyak ako habang binabalikan iyon ang sakit na marinig na sinabi niyang ako na lang sana ang namatay. Ganun ba ako kasama? Gusto ko rin namang mabuhay ahh.Hindi ko naman ginusto ang mga nangyari at bata pa ako nun wala akong maalala. Kaya pala galit silang lahat sa akin. Their words are like a sword stabbing my heart countless.Napag d
DALARY'S POVKinabukasan ay umiiyak akong bumaba ng hagdandahil namamaga yung paa ko at ang sakit ng sprain ko, hindi ko namashe kagabi dahilan kung bakit namamaga ito ng lubusan sabayan pa ng hapdi dahil sa natamo kong paso kagabi.Nag ayos na ako at papunta ng paaralan at paikaika na nag lakad."Good morning Dal,""Good morning," sagot ko kay Irina nang nakapasok na ako sa loob ng room namin."Dal anong nangyari sa paa at binti mo?" Shehe ask curiously."I was making a coffee nang nag black out at natapon yung coffee ko sa sarili kaya ito." Saad ko nalang sa kanya she look at me with her sad eyes."Kawawa ka naman, by the way sa bahay tayo mamaya para sa projects sa wednesday na yung deadline nun kaya dapat mag simula na tayo." Sabi niya at tumango ako."Sabay ka nalang sa akin mamaya para sabay tayong makaratin
NASH'S POVHindi parin tapos yung party at nandito parin ako nakikinig kay Marco."Bakit nga ba di niyo naisipan na ibigay siya sa DSWD noon kung ganito rinlang pala ang trato niyo sa kanya mas masahol pa kayo sa hayop. Bakit niyo siya pinag tiis sa ganito kahirap na sitwasyon na kahit sino ay walang interesado na maging tulad niya kahit ilang milyon pa ang ibigay.""Sa lahat ng nagawa mo sa kanya what's the worst?" Tanong niya at agad kong naalala yung pagtali ng lubid sa leeg niya."I choked her with a rope," sagot ko ng mahinahon."Bakit mo pa binuhay kung ganun? Pinatay mo na lang sana. Nash I don't think your still my friend after you confessed just now. Para mo na din siyang pinatay sa ginawa mo. Imagine how thin your sister is and imagine her choking with the rope, how does she look like? What did you do next? " He ask again."Tinali ko sa mesa."
DALARY'S POVI woke up very early felt embarrassed of what happened yesterday morning, I didn't mean to wake up late and let sir Nash do the cooking.After preparing the table I decided to go backto my room and take a bath. I felt uneasy as my sprain get worst I can't do anything about it but cry. Only to realize that I've been doing this for almost 3 days and haven't treat it.I can't stop my sob while trying to fix my socks and my shoes. I tied my hair up and made sure my face is clean. After that I decided to go down stairs and get apple as my breakfast and lunch.I was picking the apple when someone talk at my back, I don't need to look at it just to know who he is he's voice did it all."Good morning! How was your sleep?" He ask trying to reach me and kiss my forehead."It was good." I replied to this question and finally get one apple and put it i
NASH POV Oh! What a great morning to start a day. I did my morning ritual and go down stairs to greet Dala but to my surprise I haven't see her, you know I used to see her every morning here preparing breakfast but I think today is different maybe she's tired and still affected to what happened last night. Bigla nag bago ang mood ko nang balikan ang nangyari kagabi. Honestly I want to punch dad for hurting Dala. Sobrang sakit na ang naranasan ng kapatid ko and I want to make it up to her. I decided to cook instead of eating in the restaurant mas mabuti nato at para dire- deritso na ako sa office. After ko makapag luto at mag timpla ng coffee ay agad na akong kumain. I am eating at the same time thinking Dala if how is she. Is she okay? Did she ate breakfast? Did she sleep well? There's a lot of things I want to ask her but I can't since she's not around. I really can't fathom ku
DALARY'S POV"What are you doing here in my room? Who gave you the permission to come here?" Napa balik ako sa katinuan ng marinig ko ang boses na yun. It's a man's voice I'm sure of that."Can you stop crying? It's very annoying you know." He said then come near me. Patuloy lang ako sa pag iyak at pag hingi ng saklolo pero ni isa walang dumating."Aisshh you really won't stop huh!" Nabigla ako sa ginawa niya. Nilukumos niya ako ng halik na di ko inaasahan."Stop please," pero di siya nakinig sa akin at patuloy lang sa paghalik."Is this your new way to get my attention?" He ask and I shove my head. Nag simulang maglakbay ang mga kamay niya sa katawan ko. Habang ako patuloy sa pag waksi nang kamay niya at pag tulak sa kanya palayo."You're pretty huh! And you have a slender body I like it." he said then kiss me again torridly.Hindi
NASH'S POVKanina pa namin nasundo sina tita Frayah, pinsan ni mommy at dito sila sa Pinas mag babakasyon.Di ko parin ma alis sa isip ko yung sinabi ni Dala kanina, actually tinamaan ako.Napalapit na kasi siya sakin eh medyo nasanay ako na nandyan sa tabi niya at nag papatahan sa kanya pag umiyak siya o malungkot.Parang nawala yung galit ko nung nakita ko siya kanina na umiyak nang ganun. That's the first time na inilabas niya yung sama ng loob niya and hearing those words nasaktan ako para sa kanya..Galit ako nung nasa bar kami and I regret what I did, mahal ko lang talaga si Celine kaya ayaw ko na may sumira sa kanya.Biglang tumunog yung notification bell ko kaya tinignanko but what I saw made me glue in the floor where I stand.It was a picture of Celine having a threesome and I know it was her dahil sa tatoo niya. The
NASH'S POVKumakain kami ng hapunan ngayon at wala akong ibang naririning kundi yung kaliskis lang ng plato at kutsara.Para kaming namatayan sa sobrang tahimik. Si daddy mahinang kumakain while si mom naman halos di natinag ang kanin sa plato niya."I decided to close our company," napa angat ako dahil sa narinig ko mula kay dad."Why? Maganda pa naman ang takbo ng negosyo natin ahh, kung di pa kayo okay ako muna bahala wala namang problema sa kompanya ko." Sabi ko, sayang kasi kong ipapa close niya na malaki naman ang kita namin doon."I just thought na marami na naman tayong pera di namin mauubos ng mommy mo yun staka kaya mo na naman ang sarili may kompanya ka at di mo na kailangan ng pera namin dahil sobra pa nga ang sayo but don't worry hati pa naman kayo ni Dala sa mamanahin niyo sa ibang negosyo." Sabi niya at parang naluluha niya."I will close