CHAPTER 60

CHAPTER SIXTY

Braxien’s POV

Nang makabalik ako sa hospital room ni Ziah ay nagpaalam muna ako rito na aalis ako saglit. Napag-usapan namin na magkakaibigan na puntahan ang katawan ni Nathalia. Pero hindi ko ‘yon sinabi kay Ziah, dahil ayokong pagsimulan ito ng pagka-stress niya.

Now, I see Nathalia’s body without life. Nakatakip ito ng puting kumot at wala isa sa amin ang nagtatangkang tingnan ‘yon as a respect to her, dahil ayon sa mga police ay naaagnas na ang katawan nito. But I know that she is really her, looking at her bracelet na nakasuot rito na ako mismo nagbigay noong nag eighteenth birthday siya.

“Sayang, she can change but… she chose to run away,” seryosong sambit ni Paolo.

“Is Ziah, knows about this?” tanong ni Mike.

Umiling ako. “No, ayokong munang sabihin sa kaniya dahil nasa hospital