CHAPTER SIXTY-NINE
Ziah’s POV
Ipinangako ni Braxien na ang araw na ‘yon ay sa amin naka-focus at bonding namin. Natupad naman ‘yon, at hindi na namin pinag-awayan pa ang patungkol kay Celline. After all, hindi ko rin naman kasi maintindihan minsan ang pang-amoy ko and thank God, Braxien’s understand me.
But after that day, nagbago na ang lahat. Hindi na kami halos nagkikita ni Braxien dahil kung minsan ay madaling araw na ito umuuwi. Gigising ako ng wala na ito sa higaan, matutulog ako ng hindi pa ito dumarating. Paulit-ulit na routine at hindi ko alam kung dapat ko na bang kausapin ang mga magulang nito.
Gusto kong bumalik na kami muli sa dati, dahil hindi ko naman nakakausap kaagad si Braxein sa tuwing kailangan ko ito. Madalas na sumasakit ang balakang ko at kung minsan ay pati ang puson ko. Hindi ko na nga rin ito nakakasama sa pagpapa-check-up ko at kadalasan na rin itong
CHAPTER SEVENTY Ziah’s POV “What about her?” ulit kong tanong. Magsasalita na sana ito nang mag ring ang cellphone nito sa bulsa. Ang kaninang tension sa pagitan naming dalawa ay nawala at tila napalitan ‘yon ng malamig na ambiance sa paligid. Tumingin ito sa akin na para bang humihingi ng permiso na sagutin ang tawag kaya tinanguan ko ito. “Hello, Silva? Oo, pauwi na rin ako. That’s a great news! Sige, magkita na lang tayo sa restaurant, sa dating location,” iyon ang narinig kong sambit ni Celline sa kausap nito. Nang ibaba na nito ang tawag ay mabilis itong tumayo at tumingin sa akin na para bang nanghihingi ng paumanhin. “I’m sorry, I really need to go. Some things came up, it’s urgent. It’s about the cook book we will launch.” Napangiti ako. “Congratulations! Of course you may go now. Kung hindi ka na ulit busy ay puwede
CHAPTER SEVENTY-ONESomeone's POVI'm on my way sa Saavedra's Company para sunduin ang kapatid ko. Sumasakit talaga ang ulo sa babae na 'yon. She keep following Braxien and she also blackmailed that man!I can't believe na hinayaan lamang ito ni Daddy!What a spoiled brat!Hindi ko maaatim na manira siya ng may pamilya na. Oo, alam kong may pamilya na si Braxien dahil pinaimbestigahan ko ito. At hindi na ako magtataka kung paano siya kadaling napapasunod ni Sofie sa mga gusto nito.Nang makarating ako sa company building ng mga Saavedra ay madali kong ipinark ang kotse ko. Nang patayin ko ang makina ay mabilis rin akong bumaba at naglakad, ngunit nahagip ng mga mata ko ang dalawang taong pamilyar sa akin. Sinundan ko ito ng tingin at nakita kong si Sofia ito at Braxien.Mabilis akong tumakbo pabalik sa kotse ko. Ilang segundo pa ay nakarinig ako ng mal
CHAPTER SEVENTY-TWO Matthew's POV When I saw Ziah's coming sa company ni Braxien ay nakaramdam kaagad ako ng kaba. I saw her location in my laptop. Mabilis kong tinawagan ang cellphone ni Braxien pero out of coverage ito. Naalala ko yung pag-uusap namin kanina lang umaga. "Sofie Lincoln, is such a b*tch! Kung hindi lang sila ang inaasahan ni Daddy ay nilayasan ko na kaagad ang company!" inis na sambit ni Braxien. "Ano ng gagawin mo ngayon? Pinagbantaan niya ang pamilya mo, not just them but also your father and the company." Napailing ito. "Sasakyan ko ang gusto niya, ang trip niya. Ngunit hindi iyon magtatagal. Once na pumirma na sila ng kontrata, wala na akong pakialam sa kanila." Ayon sa nakalap kong impormasyon, si Sofie Lincoln ang bunsong anak ng mag-asawang Lincoln. She's spoiled brat, lahat ng gusto niya ay nasusunod
CHAPTER SEVENTY-THREE Ziah's POV "Please, don't tell to anyone, especially to him. I'm okay, maayos kami ng kambal," pakiusap ko kay Matthew. Ayoko nang malaman pa ni Braxien ang mga bagay na mangyayari sa'kin. After what I saw, hindi ko na alam kung ano pa dapat ang maramdaman ko. He even lied and cheated on me. Mercy. Nakakaawa ako. Mabilis na kumunot ang noo ni Matthew at saka bahagyang napaawang ang labi. "Teka lang, hindi mo kasi naiintindihan--" "Magpapahinga na ako." Tumalikod ako upang hindi ko na makita pa si Matthew. Kahit ang sasabihin niya ay ayoko na rin pakinggan. Narinig ko ang pagbuntong hininga nito. "If that's what you want. I won't tell to anyone, but if you need help, please call me." Tumango na lamang ako.
CHAPTER SEVENTY-FOUR Ziah's POV Lahat 'yon ay napagakaganda at nakapagbibigay akit sa mga mata. Dinala ako ng waitress sa isang private room. Doon ay nakita kong prenteng nakaupo si Ma'am Beatrice habang umiinom ng wine. "I'm glad that you came early," sambit nito saka tumayo at nakipag beso sa akin na ikinagulat ko. What was that? "Maupo ka na. "Your tummy is so big na pala, I'm sorry that we didn't came to your gender reveal party kahit pa inimbita kami ni Braxien." Inimbita sila ni Braxien? I didn't know. I thought Braxien doesn't want to see them? Wala na akong nagawa pa kun'di umupo sa katapat nitong upuan. Inabutan kami ng menu, umorder ako ng steak at tubig. Hindi ko rin naman gusto ang iba pang menu. "So how are you? Kamusta kayo ng mga apo ko?" Hin
CHAPTER SEVENTY-FIVE Ziah's POV Wala sa sariling pinagmamasdan kong naglalaro ang mag ama ko malapit sa pool. Hindi ko alam ang dahilan kung bakit hindi pumasok si Braxien sa opisina nito. At wala rin naman akong balak alamin pa. "Kanina ka pa titig na titig sa mag ama mo, ganyan mo ba ka-miss si Braxien?" nakangiting tanong ni Mama. May dala itong sandwich and juice. Naiilang akong ngumiti. "Ahh, Opo," pagsisinungaling ko. Sakto namang pagtingin ko ulit sa pwesto nila Braxien ay siya rin namang saktong pag tingin nito sa akin kaya nagtama ang mga paningin namin. Ngumiti ito ngunit kaagad akong umiwas ng tingin. Mayamaya pa ay narinig ko ang isang pamilyar na tunog ng cellphone. I'm pretty sure na hindi sa akin ang ringtone na 'yon. Kaya naman hinanap ko kung saan nanggagaling. "Kay Brax
CHAPTER SEVENTY-SIX Ziah's POV Sandaling natahimik ang guwardya, saka ngumiti. "Akala ko po, hindi niyo kilala. Sige po Ma'am, pasok na po kayo." Akward akong ngumit saka bumuntong-hininga. That was so close! Phew! So kilala na rin siya dito ng guwardya? Ibig sabihin ay lagi siyang narito sa subdivision na 'to? Naalala ko bigla na medyo nakakalayo na pala si Braxien kaya madali kong pinatakbo muli ang kotse. Huminto ang kotse nito sa isang kulay puting mansion. Habang ako naman ay huminto sa hindi kalayuan. Bumukas ang malaking gate at kaagad na pumasok doon si Braxien. Pinatay ko ang makina at mabilis na bumaba. Patawid pa lamang ako sa kabilang kalsada nang may itim na van ang huminto sa harap ko. Bumukas ang pinto ng van at lumabas ang dalawang lalaking nakasuot
CHAPTER SEVENTY-SEVEN Ziah's POV Pinakawalan ako ng mga tauhan ni Nathalia pero bago 'yon ay ipinaalala niya sa akin na dapat hindi ako tumawag sa mga pulis, dahil isang click lang niya sa red button ay tiyak na sasabog na ang bomba sa bahay namin. Magkahalong kaba ang nararamdaman ki at takot. Kasabay nito ang ilang pagsakit bg puson ko. There's no way for asking help. Kung sana ay hindi ko na lang sinundan si Braxien ay hindi na aabot pa sa puntong ganito ang mangyayari. "Tandan mo, may nagmamatiyag sa'yo. Dumiretso ka sa bahay niyo, at iligtas mo ang mga mahal mo sa buhay. Kaoag nahuli ka kahit isang segundo, sasabog ang bahay niyo, kasama ng pamilya mo. Kapag umabot ka naman, ayoko ng makita pa ang pagmumukha mo dito sa Pilipinas!" paalala ni Nathalia. Nanginginig akong tumango habang nakasakay sa kotse ni Celline. After this luluwas na talaga kami patungo sa Americ