Share
Chapter 90
Author's note:Please ignore chapter 92 muna. It's my mistake po I'll fix it po as soon as possible. Thank you! Enjoy reading!
"Now, now. Calm down people. No calling the police." It voice is robotic which they already expect.
Ang mga kaibigan ni Zheyn Iana na nasa reception ay dali-daling tinawagan ang iba at pinababalik habang vinivideo ang nangyayari."What do I want? Hmm?" They could see how Zheyn Iana struggled so hard to be free from the ropes but she just can't."Make her shut up!" The man in the video said and a group of guys came at linatigo si Zheyn Iana.They all screamed at what they see. The delicate and white as snow skin of the girl is slowly turning to red, covered with bloods and bruises."Much better!" Nasisiyahang sabi nito.Unti-unting nagsidatingan ang naghahanap kay Zheyn Iana at nagulat sa nakita.They could not believe their eyes. The things that they prevented to happen is happKaugnay na kabanata
Unwanted Existence Chapter 91
Ok. I'm aware of everything from the very start but I pretend that I don't for our safety. We did everything for her not to notice it but it seems like there's a mole in our group. I knew that they all did those things to me to save us, to save everyone. To be honest, I was really mad at first but in the end I learn to accept it. I'm just mad because we are one, hindi naman kailangang magaway-away! I could have scape from all those pains I've felt for the past few years if they could have only told me. Nakita kung dumating ang isang tauhan niya at may binulong ito sa kaniya. She smirk evilly and glance at me."I have a great idea! Let her in!" Bumukas ulit ang pinto at agad nilang kinaladkad papasok ang isang babae. Hindi na ako nagulat nang makitang familiar ito. But what shocked me is siya ang unang nakuha. Unlike me, maayos pa ito at walang mga galos kaya nakahinga naman ako ng maluwag. Wala rin itong mga tali sa katawan kaya
Unwanted Existence Chapter 92
"Don't tell her, Ri!" Kunwaring natatakot kung sabi pero ang mga mata ko ay pabalik-balik sa bracelet na bigay ni Domenic. She seems not to understand it kaya ngumiti lang siya. "Domenic will get mad! Domenic will hate! Just wait for Domenic to SAVE us!" Diin ko ang pangalawang huling salita para maintindihan na niya. Paulit-ulit ko pang binanggit ang pangalan niya pero mukhang nabubobo na yata si Ri. Masama akong tinignan ng babae at sinenyasan ulit ako na lagyan ng duct tape. Shutangina talaga. Ayaw ba niya sa boses ko? Ang ganda-ganda kaya! Ang daming gustong makinig at siya ayaw? Tsk! Siraulo! "Hmm? I don't think you get the situation here." Dahan-dahan na naglakad si Ri palibot sa kaniya. I can't take off my eyes on them as the tension is getting stronger as time passed by."Heh! Kayo ang nasa teritoryo ko kaya wala kang karapatan na takutin ako!" Nanginginig sa galit niyang sabi. "You know... with the Saludares skills, they can
Unwanted Existence Flashback 2.1
Zheyn Iana cuts her cake the same with her brother. She gave the first cut of her cake to her brother and Domenic did the same. It was a secret agreement between them since she read at some books that in Brazil, the Brazilians have a tradition says the first of your birthday cake goes to the person you love the most. Since then, every time they celebrated their birthdays they always exchange their first slice of their cake. "Do you love me, Domenic?" She asks randomly. She knew her twin is shy saying I love you to her in public. Domenic instantly turned red and look away. "Iana.." he helplessly said and look at his twin who is smiling at him expectantly. He sighed heavily and whisper "I'll always love you.." Zheyn Iana smiles happily. "Daisuki!" She beamed happily and jump at him to hug him. Domenic smiled and pat his sisters head. He doesn't mind being embarrassed in public as long as her sister is happy."Twins, can Mommy get your attention?"
Unwanted Existence Flashback 2.2
It's like a deep lake, so green while the sun is reflecting on it. Ang buhok niyang mala anime character ay magulo at natatakpan ang mga mata niya. Hindi niya napigilang lumapit dito at akmang aayosin ang buhok niya nang humakbang ito paatras. Pero lumapit ulit ang batang Zheyn at humawak na sa isang balikat niya para hindi siya lumayo. Inayos na nito ang buhok niya, sinigurado niyang hindi natatakpan ang mga mata niya."Ayan! Mas bagay sayo!" Sabi nito at lumayo na sa kanya. "Tara na!" Nauna na itong naglakad pero agad ding napatigil nang maalalang hindi niya pala alam ang daan. Pagtingin niya dito ay nakatayo pa rin siya sa dati niyang pwesto at mukhang hindi man lang gumalaw. "Llei-" "It' Seiya." Nagtataka man ay tumango na lang ito. Binalikan niya siya at hinila papuntang classroom. - "Dome!" Nakasimangot na bungad ni Zheyn pagpasok na pagpasok niya sa kwarto ng kakambal. "Iana, knock." Naiiling na lang na
Unwanted Existence Flashback 2.3
Lahat sila ay may sari-sariling talento. Bago pa dumating si Zheyn Iana ay tinatawag na silang "The Gifted". Ngunit ang pagdating nito ay nagbigay kulay sa grupo nila at nakompleto ang kulang dito dahil ni isa sa kanila ay walang marunong gumawa ng kanta or bumago man lang ng lyrics. Ngunit may mga bagay-bagay na kaya nilang gawin na hindi magawa ng iba. Si Jb Domenic ay may magaling ito sa photograpiya at kahit hindi pa dapat ay kasali na sa journalism sa english. Kinunan nito ang kapatid na nagbabasa kasama ang mga paru-paro na lumilipad sa paligid at saktong nakangiti la ito. Aksidenteng na post ito ni Lleidzy kakanakaw nito sa pic ni Zheyn Iana.Ganoon din si Erica, ang kaso ay sa feature writing ito. Sapagkat magaling itong gumawa ng mga kwento at essay lalo na't pag dating sa english na hindi inaasahan ng lahat dahil sa estado nito sa buhay.Si Lorie ay ganoon din, magaling ito pagdating sa pagdra-drawing at nagawa niyang iguhit ang larawan ng paaralan nila n
Unwanted Existence Flashback 2.4
. Agad na nakaramdam ng kaba ang kakambal nito pero umiling lang. Zheyn Iana always escape easily any trouble that she'll face. She have that luck that always bring her to safety no matter what trouble she faces kahit hindi man ito ang pinaka the best, she always find her self saved kahit napaka imposibleng takasan. -"Hi Hustle! Look, I made another song!" Hustzy smiled warmly and put the earphones in his ear and Zheyn Iana's ear. Ngayon lang ulit sila nagkita pagkatapos ng dalawang linggo dahil gusto ni Zheyn na siya ang unang makakarinig ng kantang ginagawa niya. Ayaw na ayaw nitong naiistorbo kaya nagkusa na itong tsaka niya lang dadalawin si Zheyn pagtapos na nito ang ginagawang kanta kahit gustong-gusto ni Zheyn na nakikita ito dahil mas ganado itong gumawa. "You always made me feel something with your songs, Zhia." Mayabang itong ngumisi at yinakap ang isang kamay ni Hustzy."Of course! Ako pa ba?" Natawa na lang si Huztsy sa narinig at ginulo
Unwanted Existence Flashback 3
"Why are you wearing brown?" Takang tanong ng kakambal nito nang makita si Zheyn na pababa sa hagdan.Nakalugay ang mga mahaba niyang kulot na buhok. Sumasayaw-sayaw ito habang pababa siya. "You said I should try another color..." "Yes, I did. But what I mean is something colorful!" "Should I wear a rainbow so it would be colorful to you? This is colorful already." Hindi makapaniwalang napatitig na lang si JB sa kakambal at napailing. Hindi niya maintindihan kung bakit ganoon na lang kaayaw ng kakambal sa mga makukulay na bagay. Ani nito, masyadong makulay at masakit sa mata. "Let's go. They are waiting outside." Agad naman itong lumapit sa kapatid at kumapit sa braso nito. Paglabas nila ay bumongad ang mga kaibigan nila na nakaupo sa garden nila sa mansion na pag-aari pa ng mga ninuno nila.Napailing na lang si Zheyn Iana, unang plano pa lang ay sira na. Sinamaan niya ng tingin si Ysa na walang kaalam-alam sa mga nangyayari. Paano ba naman kasi
Unwanted Existence Flashback 3.1
Zheyn Iana really hold a grudge very well. Tanda niya pa rin ang ginawa ng kakambal at hindi niya iyon kakalimutan. Matatanggap nito pag si Lleidzy ang gumawa nu'n pero pag ang kakambal ay hindi. Hindi niya alam kung kailan nagsimula pero pakiramdam niya inaagaw na ni Ri ang kakambal niya sa kanyan. Noon naman suportado ito sa kanila pero hindi niya maintindihan kung bakit bigla na lang ayaw niya. Naiinis siya sa nararamdamang ito kaya mas ginusto na kang niyang magmukmok at parusahan ang sarili. Napaka selfish ang iniisip niya kaya lumayo muna siya sa mga tao upang wala siyang magawa o masabing mali. "Hi baby. Can I?" "Mommy." She said in a low voice and crawled in her bed before sitting at the edge of it. "What's wrong, baby? Do you feel uncomfortable? Should I bring you to the hospital?" Umiling ang batang Zheyn at tipid na ngumiti sa ina. "Mommy, my heart hurts. Para po siyang pinipiga...masakit po." Nagsimula na namang mangilid ang mga luha niya kaya
Pinakabagong kabanata
