Bellona.
Binigyan ko ng tipid na ngiti ang shop nang lingunin ko ito at saka ako tumungo sa Ospital. Hindi ko na nagawang magpaalam sa kanila isa-isa dahil baka hindi lang ako makaalis kapag sinabi ko ang paglisan ko sa shop.
Napabuntong hininga ako nang makarating ako sa Hospital. Aalagaan ko na muna si Ally habang hindi pa ako nagsisimulang magtrabaho sa convenience store. Dala-dala ko ang paboritong sinigang ni Ally na niluto ko sa condo ni Cy kanina.
“Galit ‘yong Director kagabi eh kaya ayon hindi natuloy ‘yong meeting.”
“Lately, hindi na s’ya pumupunta rito. Ang sabi ay nag-fo-focus s’ya sa coffee shop n’ya na hindi naman talaga n’ya pinagtutuunan ng pansin noon.”
“Bakit kaya?”
Bakit hanggang sa Ospital ay si Kieffer ang pinag-uusapan? Pwede bang mamuhay na lang sila ng payapa at pagtuunan ng pansin
Bellona.Nakatingin ako sa lobong pisngi ng anak ko habang ngumunguya ng sopas.“Ano’ng gusto mo kapag uwi ko?”tanong ko.Lumunok s’ya at ngumiti.“Ikaw,” he replied.Naibaba ko ang kutsara na hawak ko sa mangkok.“Maaga akong uuwi mamaya,”nakangiting wika ko.“Miss na kita Mama, minsan kasi ay si Tito Cy ang nag-aalaga sa 'kin pero bigla rin s’yang umaalis kasi may iba pa raw s’yang pasyente,”nakangusong sabi n’ya habang nakatungo.“Kahit si Tito Dwight.”Ramdam ko ang lungkot sa tono ng boses n’ya. Gusto kong mag-stay na lang sa tabi n’ya at alagaan s’ya pero hindi ko magawa dahil kailangan ko ng pera. Kailangan n’yang mapa-chemo dahil palala na nang palala ang lagay n’ya.&
Bellona.Naramdaman ko na lang na nasa kotse n’ya ako. Nanliit ang mga mata kong pinanood s’ya na umikot papunta sa driver's seat. Nang makasakay s’ya ay agad n’yang sinimulang buksan ang engine but I stopped him, when I regain my consciousness.“Don't,” saad ko habang hawak-hawak ang braso n’ya.Tiningnan n’ya ako ng may pagtataka at pag-aalala, ngayon ko lang s’ya nakitang mag-alala sa 'kin. Kahit na gano'n pinanatili kong hindi magpakita ng kahit ano’ng emosyon.Nakalimutan ko na pinutol ko na pala ang connection namin sa isa’t-isa kaya para saan pa kung lalaban ako kasama s’ya.“What are you talking about?”He said, his brow furrowed.“You need to be treated.”Pumukit ako saglit at saka paulit-ulit na umiling.“Malakas pa ako, kaunting galos lang a
Bellona. “I love you.” As if my chest stopped beating when he said those words. Parang tumigil pati ang paligid ko nang marinig ko iyon mula sa kan'ya. Ang mga katagang minsan ko na ring pinangarap na marinig mula sa labi n'ya. “Mahal kita, Bellona,” ulit n’ya. Napapikit ako nang ulitin n’ya pa 'to habang humigpit ang pagkakahawak ko sa doorknob. Hindi ako dapat mahulog sa patibong n’ya. Hindi dapat ako maniwala sa kung ano’ng sasabihin n’ya, dahil baka mawala lang ulit ako sa landas na tinatahak ko.Baka magkamali na naman ako. At hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag nangyari ‘yon. Bumuntong hininga ako at saka ko pinagpatuloy ang pagbukas ng pinto. Lumabas ako ng kwarto na parang wala akong narinig. “Dawn!” Nang tawagin n’ya ako ay binilisan ko ang pagbaba ng hagdan. Hindi n’ya ako pe-pwedeng mahabol dahil baka bumigay ako. Pi
Kieffer.Napasinghap ako sa kawalanan nang maipit na naman ako sa trapiko papunta sa shop. Tiningnan ko rin ang relos ko wala naman akong dapat na ipagmadali pero bakit parang gusting-gusto kong makarating agad do’n.Naniningkit ang mata kong tiningnan kung umuusad ba ang mga sasakyan hanggang sa mapadpad ang paningin ko sa kabilang lane. Dirediretso lang ang sasakyan do'n pero napukaw talaga ng atensyon ko ang dalawang babaeng nakaupo sa bus stop. May social distancing yata sila dahil isang dipa ang layo nila sa isa't-isa.Hindi ko na sana papansinin 'to nang maaninag ko ang babaeng naka-jacket at naka-trouser.“Bellona...”bulaslas ko nang mapagtanto kong si Bellona iyon.Bakit ba para s’yang nakapantulog? Hindi ko na s’ya nakikitang magsuot ng maiigsi at seksi na damit.Ang init-init tagong-tago ang katawan n’ya.Wala akong nagawa kundi ang panoori
Kieffer. Matapos namin mag-usap ay nakatulog na ako sa sofa ng office ko. Hindi talaga ako nakatulog kagabi kaiisip kay Bellona. Binabaliw n’ya ako kakaisip, imbis na magalit ako sa kan’ya nanunumbalik sa 'kin lahat ng ginawa n’ya.Lahat ng pagbabago sa kan’ya ngayon ay binabagabag ako. Bumalik ako sa pagpikit nang marinig kong may nagbukas ng pinto. Naramdaman ko ang presensya nito sa harapan ko hanggang sa marinig ko na may binagsak s’yang bagay kaya napabangon na ako. Hindi naman ako nagkamali na si Bellona ang makikita ko, kitang-kita ko ang inis sa mukha n’ya. “What?”kunwari'y pumupungay ang mga matang asik ko. “Pinaglalaruan mo na naman ba ako?”seryosong sabi n’ya. Nabaling ang paningin ko sa box ng sapatos.“Binilhan ka na nga ng sapatos ayaw mo pa. Sa bagay marami ka namang pambili n’yan,”pagmamayabang
Kieffer.Nakakrus ang mga braso ko habang nakaupo nang kaunti sa desk ko. Binabagabag pa rin ako kung ano’ng nangyari kay Bellona. Ano’ng napagtalunan nila ng Grand Emperor? Bakit kailangan n’ya pang umalis sa Palasyo. Pakiramdam ko hindi lang ako ang dahilan meron pang iba.Nilingon ko ang sapatos na nasa ibabaw ng desk ko. Hindi ko na s’ya nakikitang magsuot ng heels. As I mentioned, malaki ang pagbabago n’ya mula sa pananamit, tindig, pananalita at lalong-lalo na ang emosyon n’ya.Nabaling naman ang paningin ko sa pintuan nang may kumatok, mayamaya pa ay bumukas 'to at niluwa n’yon si Emma.“Sir... May gusto pong kumausap sa inyo, papapasukin ko po ba?” tanong nito.“Sure,”walang gana na sabi ko kahit na nagtataka, wala naman akong inaasahan na bisita ngayon.Umayos ako ng upo sa desk ko habang
Kieffer.Simula nang araw na 'yon hindi ko na nakita si Bellona sa Shop at nang dahil kay Gil ay nalaman ko kung saan ang bago niyang pinagtatrabahuhan. Nalaman ko rin na kasalukuyan siyang nakatira sa Condo ni Cyrus that's why I'm on my way to his condo.Nagkikita sila ni Bellona ng hindi ko alam at ang pinakamasakit pa ro'n nakatira siya sa condo ni Cyrus. Namumuo 'yong galit sa puso ko dahil hindi ko akalain na magagawa sa akin ng kapatid ko 'yon.I arrived quickly at his condo and I was not mistaken that I could catch him here. It looks like he is leaving to go to the hospital because he works there."Cyrus!" sigaw na bungad ko rito.When he turned around, I immediately grabbed him to his collar in anger."Kuya!"he exclaimed, he looked surprised."You said you didn't know where Bellona was. Then I found out that she lives here?"ramdam ko na ang p
Bellona.Na kay Kieffer ang paningin ko habang nakatulala s'ya sa sahig. Sumama s'ya na dalhin si Ally sa kabilang ospital, dahil na rin siguro sa pagkabigla ay napapayag n'ya ako.Kasalukuyan kaming nasa labas ng kwarto ni Ally. Hanggang ngayon ay tulala pa rin si Kieffer habang ako ay hindi ko alam kung ano'ng sasabihin ko o kung saan ako mag-uumpisa. Nang pumunta kami rito ay hindi n'ya ako kinausap, parang napakalalim ng iniisip n'ya.Kaya naman kinakabahan ako, hindi ko rin mabasa kung ano'ng ekspresyon n'ya. Parang nagsasabwatan ang panlulumo at pag-aalala sa aura n'ya."Kailan pa?"He suddenly asked.Kahit na kinakabahan ay nanatili akong kalmado sa harapan n'ya. Tumingin siya sa 'kin at doon ko nasilayan ang namumuo n'yang luha."Bell, kailan pa?"malungkot na tanong n'ya ulit.Hindi ko s'ya sinagot. Nakita ko pa ang pagsinghap n'y