Chapter 141

Kirsten Encarlight's P.o.V.

Ibinuhos namin ni Raijin ang buong araw namin sa pagtampisaw sa sapa. Kumain kami ulit ng iba't ibang klase ng prutas at talaga namang masasabi kong ito na marahil ang isa sa pinakamasayang araw sa buhay ko.

Pag kasama ko siya, nakakalimutan ko ang problema sa labas. Tipong parang wala kaming problema. Wala akong maramdamang mabigat sa dibdib ko. Talagang masaya lang kami.

Ngayon ay malapit nang lumubog ang araw at nakatanaw lang kami ni Raijin sa araw na palubog na ngayon. Nakaupo siya sa likod ko at narito ako nakaupo sa harapan niya habang nakayakap siya sa'kin at nakakapit ako sa braso niya.

"Can you sing a song for me?" Bulong nito sa'kin. Naramdaman ko pa ang mainit na hininga neto sa tenga ko.

Nahihiya ako sa totoo lang pero ayoko naman siyang tanggihan. Of all the things he has done for me here, ipagkakait ko pa ba yung nag-iisang