KIRSTEN ENCARLIGHT
****Sa lahat ba naman ng taong narito para sumaklolo sa'kin, bakit siya pa?
Ever since I knew everything about him, his hidden dark secrets, all my trust that I gave him had vanished already. I don't know how to treat him nicely when in fact I find myself trying to pretend.
"Ano'ng ginagawa mo dito?" tanong nito. Nasa labas pa rin ito at nakadungaw sa bintana.
As usual as before my first day here, I pretended that I'm kind and sweet. "T-tulungan mo 'ko, Jacob. Sinaraduhan ako nila Bobbie dito dahil ayaw daw nila akong makasali sa pageant."
Sumenyas ito nang saglit lang. Saglit itong umalis at narinig ko ang malakas na pagsipa nito sa pintuan. Ngunit kahit ano man ang lakas na ibigay nito ay wala paring nangyare. Masyado talagang matibay yung pintuan.
"Hindi ko kayang buksan. Hintayin mo 'ko saglit diyan, ha?"
Tumango-tango
Kirsten EncarlightSumilip ako sa stage at hindi ko mapigilang matuwa dahil sa dami ng estudyanteng sumusuporta sa'min. Tamang desisyon talagang si Zero yung pinili ko dahil kung hindi ay malamanh walang susuporta sa amin ng ganito.Mahigit pa sa kalahati ng bilang ng estudyante ang nakasuot ng kulay itim at isinisigaw ang pangalan namin, mas dinig ko nga lang talaga ang pangalan ni Zero."I told 'ya..." Nagmamayabang na aniya.Umirap na lang ako sa kan'ya. Iwinawaksi ko ang kaba ko sa mga oras na 'to. Ayokong magkamali dahil ilang linggo din ang ginugol namin sa rehearsal para lang dito."Let me cal on the next candidate. Candidate number 10! Ms. Kirsten Encarlight! And Zero Avreton!"The crowd started to cheer for us. Malalim ang buntinghininga ko. Hinawakan ni Zero yung kamay ko ng mahigpit at saka ito tumango. "Kaya mo 'yan! Let's go!"Naghiwalay kami
Kirsten Encarlight**As we went backstage, I felt like I did something wrong. Laman ng isip ko si Raijin at hindi ko maintindihan kung bakit ganito.I should get used on his looks. The way he looked at me before, it was emotionless. But what now? Why am I acting as if I'm not used to see him like that."About sa kanina, I'm sorry. Galit ka ba sa ginawa ko sa'yo? Sorry..." I went back to my senses as I heard Zero talked beside me."Ano?" I asked because I honestly did not understand what he said."Galit ka ba sa'kin?" He asked.I shook my head as an answer. "No. I-I'm not."What he did earlier actually made an impact to me. Hindi ko halos maintindihan yung nararamdaman ko. Aaminin kong nagustuhan ko yung ginawa ni Zero. Nirespeto niya pa rin ako sa kabila ng panunukso ng iba sa'min. Hindi siya nag-take advantage.Pero kalahati sa'kin
KIRSTEN ENCARLIGHT**Natahimik ako nang umalis si Trixie pagkatapos ako netong murahin. Nais ko sana siyang habulin pero pinigilan ako ni Zero."Just let her. We'll talk to her later."Hindi ko alam kung paano akong mag-re-react sa ginawang iyon ni Trixie. I was left dumbfounded not knowing what really happened.Suddenly, Jacob's face struck on my mind. Tama ba yung iniisip ko na si Jacob ang dahilan kung bakit siya nagkakagano'n?Pinilit kong alisin sa isipan kong hindi iyon tungkol do'n. Dahil alam kong hindi alam ni Trixie kung anuman yung nangyare kanina sa pagitan namin ni Jacob.Pero ano bang nangyayare sa kan'ya? Bakit gano'n na lang kung mag-react siya?"Okay, let's take a photo..."Bumalik ako sa kasalukuyan nang hilahin ako ni Zero palapit sa kan'ya. May isang photograher na sa tingin ko ay kabilang sa editorial team dahil
KIRSTEN ENCARLIGHTNatigilan ako nang marinig ang sinabi nito. Ang mga ngiti nitong nakarehistro sa labi niya na makikita rin sa mga mata nito ay tila namamanghang nakatingin sa'kin."Ano ba'ng pangalan ng Mama mo, hija?" She asked me. "Baka masyado lang akong masaya pero mali pala yung hinala ko sa'yo...""K-Krsitina Arizona-Encarlight..." mahinang sagot ko.Bigla itong natuwa at saka hinawakan ang kamay ko."Masayang-masaya ako dahil hindi ko lubos maisip na dito ka rin pala pag-aaralin ng Mama mo."Hindi ko alam kung paano akong magsasalita sa kan'ya. Hanggang ngayon ay nagulantang pa rin ako sa nalaman ko. Bakit hindi ko man lang alam kung saan nag-aral si Mama nung kabataan niya.Tinignan ko yung dyaryong nasa mesa. Luma na ito at mukhang gawa din ito sa eskwelahan. Headline si Mama sa dyaryo kung saan napakabata pa ng hitsura nito. Katabi nito ang Pa
Kisten Encarlight"Your bed is mine now. Wala ka nang lugar dito."I stopped for a minute as I saw Leppy went out to the comfort room. Mukhang bagong ligo ito dahil basa pa ang buhok nito. Nakatapis din ito ng tuwalya.Hindi ko alam kung paano akong lulugar sa lugar na ito. Parang sumikip ang mundo ko nang dahil lang sa nangyare sa pagitan namin ni Trixie."Ililigpit mo pa ba yung gamit mo o ako na mismo ang magtatapos niyan sa labas?" Parang ibang tao ang kaharap ko ngayon at hindi si Trixie.Hindi ako kumilos bagkus ay nanahimik lang ako. Pinipilit na huwag pakawalan ang galit na ngayon ay namumutawi sa puso ko. Sa isip isip ko ay nais ko na silang pag-untugin.Hindi ko lubos akalain na si Trixie at Leppy magkakampihan?Napansin kong nagtungo si Leppy papunta sa gamit ko at akma iyong pupulutin nang pigilan ko siya. "Wag na wag mong gagalawin 'yang gamit
Kirsten Encarlight"What's that?" Zero asked as a cat entered the rooftop.The cat was white as snow. The eyes were green in color.Lumapit ako sa pusa, mukha namang maamo iyon dahil umupo ito nang makalapit ako. Hinimas ko ang ulo nito at tila nagugustuhan niya iyon.Napansin ko ang kulay ginto nitong collar kung saan nakaimprenta ang letrang 'K'."Mayroon na bang may-ari sa kanya?" tanong ko kay Zero. Akmanh ipapakita ko sana yung nakakabit na collar sa pusa ngunit wala na ito sa paligid ko.Bakit hindi ko man lang napansing umalis ito?Napailing na lang ako sa inis. Mukhang tinakasan ako nito. Iniwan ko muna saglit yung pusa at saka ako sumilip sa ibaba. Nakita ko si Yvankovv na naglalakad mag-isa at tila nagmamadali. No'n ko lang napansin na kalalabas lang ni Zero mula dito sa gusali.He's incredibly fast. What would I expect?
KIRSTEN ENCARLIGHT"Mauuna na ako neto..."Tumindig na ako at saka nagsimulang magpaalam kila Zero, Margaux, at Thunder. Natapos na kaming magsalo-salo kanina at nakapagkwentuhan na din.We just talked about their personal lives, while mine, I kept it hidden.Margaux told us earlier that she's a bisexual and had a girlfriend. It wasn't part of her plan to be study here in Virginian. It's just that her girlfriend's father decided to enroll her here because she can't discipline her daughter anymore. And by that, Margaux came here together with her girlfriend.On the other hand, Thunder chose to study here since he knew that this school isn't popular. He told us that he is a social media influencet outside and he hates being well-known. Without knowing how hard is it to be in here, he just embraced it. He also loves adventures."It's so nice that we got to share our stories w
Kirsten Encarlight**Nanginginig ako sa galit dahil sa pinaggagawa ni Trixie sa'kin. Masyado siyang tang* para akusahan ako sa isang bagay na ni minsan ay hindi ko ginawa.Habang naglalakad ako ay kani-kaniyang hawak ng mg flyers yung estudyante saka titingin sa'kin. Hindi pa ako natutuwa dahil may iba talagang haharang pa sa daanan ko para lang sirain yung araw ko."I adore you yesterday because you won at the Intramural pageant, kaso nalaman kong traydor ka palang kaibigan ng queen bee.""Ya! Kawawa ka naman. Marami namang lalaki dito bakit sa boyfriend pa ng kaibigan mo ikaw nagpapagalaw."Iilan lang 'yan sa mga naririnig ko. Ayoko man silang patulan ngunit nagpanting ang tenga ko nang may mas malala akong marinig."Kaladkarin siguro siyang babae kaya dito siya pinag-aral.""May mga naririnig nga akong balita na kung sinu-sino daw pinapatulan niya